به گزارش خبرنگار ایرنا، حجم بالای تصادفات در ایام تعطیلات نوروزی هر ساله تعداد زیادی از شهروندان را یا به کام مرگ می‌کشاند یا اینکه بسیاری به دلیل این حوادث مصدوم می‌شوند، این موضوع پلیس را بر آن داشت تا با راه‌اندازی پویش نه به تصادف، در جهت کاهش آمار کشته‌های تصادفات رانندگی گام بردارد.
راه‌اندازی این پویش مسوولان عالی‌رتبه کشور را هم بر آن داشت تا با پیوستن به آن، گامی اساسی برای کاهش تعداد مصدومان و کشته‌شدگان حوادث رانندگی بردارند و اقشار مختلف مردم، دستگاه‌های اجرایی و خدماتی را به مشارکت در پویش فرا خوانند البته شهرداری تهران با وجود داشتن بودجه فرهنگی، تاکنون هیچ اقدامی برای پیوستن به پویش نداشته است.
مدیریت شهری پایتخت برای هر برنامه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی برنامه‌های مختلفی در حوزه تبلیغات شهری دارد اما در این زمینه که بیشترین اثرگذاری را برای کاهش تصادفات دارد نه تنها اقدامی نکرده بلکه با نه پیوستن به پویش، همه را هم غافلگیر کرده است.
در مدت اجرای این پویش دریغ از یک تبلیغ خیابانی یا یک تبلیغ در بیلبوردهای سطح کلانشهر! شهرداری تهران در این بازه زمانی کوچک‌ترین حرکتی جهت همراهی و مشارکت یا حتی تبلیغی در برنامه‌های فرهنگی خود نداشته است.
گاهی گوی سبقت گرفتن در برخی برنامه‌های فرهنگی توسط شهرداری تهران همه را شوکه می‌کند اما این بار که بیشترین تاثیر را در راستای ترغیب مردم به پیوستن و بهره‌گیری از این پویش داشته اما مدیریت شهری رغبتی برای اجرای این پویش در بخش «نه به تصادف» نداشته است.
اگر این همه تاثیرگذاری یک نهادی می‌تواند در زمینه کاهش موضوع مهمی همچون حوادث رانندگی وجود داشته باشد باید علت آن را دانست که چرا شهرداری تهران هیچ برنامه‌ای برای مشارکت در این موضوع نداشته است.
چرا شهرداری نقشی در پویش «نه به تصادف» ندارد؟
مدت‌هاست که پویش ملی «نه به تصادف» با هدف کاهش سوانح رانندگی و ارتقای فرهنگ ایمنی، توسط نهادهای مختلف در حوزه دولتی و خصوصی مسیری را پیش گرفته تا مردم برای جلوگیری از تصادف برنامه‌های عملیاتی داشته باشند تا از میزان مرگ و مصدومیت این گونه حوادث در کشور کاسته شود.
این پویش به شیوه‌ای دنبال شده که از رییس جمهور تا همه وزیران، معاونان وزرا، مدیران، مدیران عامل، پلیس، ورزشکاران، سلبریتی‌ها و در واقع همه و همه به این پویش پیوسته‌اند تا شاید بخشی از مشکلات در این زمینه حل شود.
جای تعجب اینکه شهرداری تهران که مسوولیت اجتماعی و فرهنگی زیادی بر عهده دارد و هزاران میلیارد تومان هزینه در حوزه فرهنگی، تبلیغات برخی کالاها و برخی دیگر از تبلیغ‌های محیطی دارد، حتی یک بنر به نشانه پیوستن به این پویش عمومی نداشته در حالیکه روزانه صدها مورد بنر، تبلیغ در بخش‌های مختلف همچون بیلبوردها با مضامین مختلف نصب می‌کند، اما دریغ از یک اقدام برای پیوستن به پویش نه به تصادف!
براساس برخی آمارها حدود ۲۰ درصد تصادفات رانندگی در تهران در معابر درون شهری آن رخ می‌دهد اما باید پرسید که چرا مدیریت شهری هیچ اهمیتی به این پویش حیاتی برای نجات جان شهروندان انجام نداده است
همه خوب می‌دانیم که تبلیغات شهری و محیطی روی روح و روان مردم پایتخت تاثیر دارد و شاید شهرداری تهران با تبلیغات گسترده در این پویش به بخشی از این موضوع (کاهش حوادث) کمک می‌کرد یا با برنامه‌های اثربخش شهروندان را به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی ترغیب کرد و از طرفی دیگر میزان تصادفات کاهش یافته و تعداد کمتری از شهروندان در اینگونه حوادث جان خود را از دست داده و یا مصدومیت کمتری نصیب مردم می‌شد.
اگر چه این موضوع مهم و حیاتی می‌توانست از مشکلات مردم بکاهد و از طرفی دیگر نقش جدی در راستای کاهش تصادفات با پیوستن به این پویش داشته باشد اما برای این مساله بسیار پراهمیت شهرداری تهران گویا هیچ پاسخی ندارد زیرا تاکنون هیچ یک از مسوولان مدیریت شهری جوابی قانع کننده در این زمینه برای مردم و رسانه‌ها نداشته‌اند.
شهرداری باید از ظرفیت‌های موجود در آگاهی‌بخشی به مردم اقدام می‌کرد
اگر چه مدیریت شهری برای موضوع نپیوستن به پویش نه به تصادف، دلیلی اعلام نکرده است اما عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تهران با تاکید بر اجرای هر چه بهتر پویش نه به تصادف گفت: شهرداری برای پیوستن به این هم‌افزایی ملی نیازی به مجوز شورا ندارد و بهتر بود همانند سایر سازمان‌ها و نهادهای کشوری به این پویش ملی می‌پیوست و به دولت و مردم به عنوان نهادی تاثیرگذار کمک می‌کرد.
ناصر امانی هدف از این پویش را کاهش تصادفات و سوانح رانندگی به ویژه در جاده‌های کشور عنوان کرد و افزود: از عدم همکاری شهرداری در این پویش اطلاعی ندارم و نمی‌دانم با چه هدفی این اقدام صورت نگرفته است اما اگر منظور شهرداری برای پیوستن به پویش «نه به تصادف» تامین بودجه و اعتبار لازم برای هزینه کرد، بوده که اعتبارات مورد نیاز در ردیف‌های مختلف بودجه‌ای از پیش تامین شده و مشکلی از این بابت وجود نداشت.
وی با بیان اینکه تصورم این بود که هدف از این پویش کاهش تصادفات جاده‌ای است، تاکید کرد: معتقدم شهرداری تهران باید با پیوستن به این پویش ملی، از ظرفیت‌های موجود در ورودی‌ها و خروجی‌های شهر در امر آگاهی‌بخشی به مردم و رانندگان اقدام می‌کرد.
سهم مردم از بودجه مدیریت شهری
با توجه به اینکه ۲۳۱ هزار میلیارد تومان بودجه شهرداری تهران در سال ۱۴۰۴ است که بخشی از آن هم در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی است حال باید این سوال را از مسوولان مدیریت شهری پایتخت داشت که سهم شهروندان تهرانی از این بودجه به ویژه در بخش فرهنگی چه میزان است که برای پیوستن به این پویش گامی کوچک بر نداشته است.
شهرداری تهران که سالانه مبالغ هنگفتی را به عنوان بودجه هزینه می‌کند آیا شهروندان این حق را ندارند که در حوزه فرهنگی بخش کوچکی از اعتبارات برای تبلیغات محیطی مناسب. آنها هزینه شود.
آیا پیوستن به این پویش که سهمی در کاهش تصادفات رانندگی و کاستن تعداد کشته‌شدگان و مصدومان دارد، سهم فرهنگی مردم تهران از محل عوارض پرداختی به شهرداری نیست!
امیدواریم شهرداری تهران دلیل قانع‌کننده‌ای برای نپیوستن به پویش «نه به تصادف» داشته باشد تا شهروندان هم بدانند چرا هیچ گونه فعالیتی در راستای کاهش میزان تصادفات به ویژه در ایام تعطیلات نوروزی نداشته است.
آیا نجات جان مردم با انجام هر گونه فعالیت و تبلیغات شهری و محیطی برای این نهاد عمومی خدمات‌رسان مهم نبوده است؟