فوزیه فواد ۲۴ اسفند ۱۳۱۷ که سالروز تولد رضا خان نیز بود با محمدرضا پهلوی در قاهره ازدواج کرد. گفته می‌شود که این ازدواج را مصطفی کمال آتاترک به رضاشاه پیشنهاد کرده است. پس از برگشت از ماه عسل، مراسم ازدواج در تهران نیز تکرار شد.
پس از مرگ رضا خان در ۱۳۲۳، روابط سرد میان فوزیه و محمدرضا پهلوی هم به سرعت رو به تیرگی نهاد. حاصل ازدواج محمدرضا با فوزیه دختری به اسم شهناز بود که در سال ۱۳۱۹ متولد شد.
فوزیه، ایران را در خرداد ۱۳۲۴ ترک کرد و همان سال تصمیم خود مبنی بر درخواست طلاق را به اطلاع دربار رساند. محمدرضا تمام تلاش خود را برای بازگرداندن ملکه فوزیه به ایران انجام داد، از جمله اینکه در نامهای که به ملکه نوشته بود تعهد کرد که در صورت بازگشت ملکه فوزیه و با درخواست او، مادرش تاج‌الملوک آیرملو و خواهرش اشرف پهلوی را از ایران خارج خواهد کرد اما فوزیه همچنان راضی به برگشت نشد. پس از ۳ سال و نیم که تمام تلاش های شاه برای بازگرداندن ملکه، با شکست مواجه شد، در نهایت در آبان ماه ۱۳۲۷ ثبت رسمی طلاق در ایران و مصر انجام شد.
از راست: محمدرضا پهلوی، ملکه نازلی، رضاشاه و فوزیه
فوزیه یک سال پس از طلاق گرفتن از شاه مخلوع ایران با سرهنگ اسماعیل حسین شیرین‌بک وزیر دفاع و فرمانده نیروی دریایی سابق مصر و از بستگان خود در قاهره ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای نادیا و حسین بود. با کودتای ضد سلطنتی ۱۹۵۲ در مصر، عنوان شاهزادگی از فوزیه گرفته و ثروتش نیز مصادره شد اما او همچنان در میان مردم با عنوان احترام‌آمیز شاهدخت فوزیه خوانده می‌شد. او پس از آن حاضر به ترک کشورش نشد و به همراه همسرش در اسکندریه زندگی می‌کرد. فوزیه هیچ‌گاه در مورد دوران ملکه بودنش مصاحبه‌ای نکرد و خاطراتش را منتشر نکرد.
