شناسهٔ خبر: 71990175 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

دومین شب از شب های قدر

اعمال شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان

در شبِ بیست و یکم ماه مبارک رمضان، دومین شب از شبهای قدر این اعمال را انجام دهید.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آبادان، این اعمال در هر سه شب مشترک است و می توانید در هر سه شب قدر انجام دهید. 

۱- غسل کردن، علاّمه مجلسی فرموده‌اند: بهتر است غسل این شب‌ها در هنگام غروب آفتاب انجام بگیرد که نماز شام با غسل خوانده شود.

۲- خواندن ۲ رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه سوره توحید را خوانده و بعد از نماز هفتاد مرتبه گفته شود: «استَغفِرُالله وَ اَتوبُ اِلَیهِ»

۳- قرآن مجید را باز کرده و در مقابل خود بگذارید و دعای زیر را بخوانید و بعد از آن حاجت خود را از خدا بخواهید:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ»

۴- قرآن مجید را روی سر بگذارید و بگویید: «اللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ»

سپس ده مرتبه بگویید «بِکَ یَا اللّهُ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِفَاطِمَةَ» و ده مرتبه «بِالْحَسَنِ» و ده مرتبه «بِالْحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِالْحُجَّةِ». سپس هر حاجتی را که دارید، بگویید.

۵- زیارت امام حسین را بخوانید:

«السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا عَبْدِاللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِهِ مُحْتَسِباً حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِینَ خَالَفُوکَ وَ حَارَبُوکَ وَ الَّذِینَ خَذَلُوکَ وَ الَّذِینَ قَتَلُوکَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِ وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى لَعَنَ اللَّهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ أَتَیْتُکَ یَا مَوْلاَیَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ عَارِفاً بِضَلاَلَةِ مَنْ خَالَفَکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ سَمَائِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِکَ الطَّیِّبِ وَ جَسَدِکَ الطَّاهِرِ وَ عَلَیْکَ السَّلاَمُ یَا مَوْلاَیَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ وَ ابْنَ مَوْلاَیَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الصِّدِّیقُونَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الشُّهَدَاءُ الصَّابِرُونَ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ جَاهَدْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِ اللَّهِ وَ نَصَحْتُمْ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ حَتَّى أَتَاکُمُ الْیَقِینُ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّکُمْ تُرْزَقُونَ فَجَزَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ أَفْضَلَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِینَ وَ جَمَعَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ فِی مَحَلِّ النَّعِیمِ السَّلاَمُ

عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ (جَاهَدْتَ وَ) نَصَحْتَ وَ صَبَرْتَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ لَعَنَ اللَّهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَلْحَقَهُمْ بِدَرْکِ الْجَحِیمِ.»

۶- احیا داشتن، روایت شده است هر کس شب قدر را اِحیا بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به شماره ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه دریا‌ها باشد.

۷- صد رکعت نماز بخوانید، به این صورت که در هر رکعت پس از سوره «حمد» ده مرتبه سوره «توحید» را بخوانید.

۸- دعای زیر را بخوانید:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْداً دَاخِراً لا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی وَ أَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّةِ حِیلَتِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی وَ لا [غَافِلا]لِإِحْسَانِکَ فِیمَا أَعْطَیْتَنِی وَ لا آیِساً مِنْ إِجَابَتِکَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ [کُنْتُ]أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ.»

اعمال این شب بر دو قسم است، قسم اول دعا‌هایی که مربوط به دهه آخر ماه رمضان است و قسم دیگر اعمال مخصوص شب بیست‌ویکم که به این شرح است:

۱- دعایی است که در «مصباح المتهجد» و «کافی» نقل شده است که در شب بیست‌ویکم خوانده می‌شود که به شرح زیر است:

یا مُولِجَ اللَّیْلِ فِی النَّهارِ وَ مُولِجَ النَّهارِ فِی اللَّیْلِ‌ای فروبرنده شب در روز و‌ای فروبرنده روز در شب

وَ مُخْرِجَ الْحَیِّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجَ الْمَیِّتِ مِنْ الْحَیِّ

و‌ای بیرون‌آورنده زنده از مرده و بیرون‌آورنده مرده از زنده

یا رازِقَ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ‌ای روزی‌دهنده هر که را خواهی بی‌حساب

یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا اَللّهُ یا رَحیمُ‌ای خدا،‌ای بخشاینده،‌ای خدا،‌ای مهربان

یا اَللّهُ اَللّهُ یا اَللّهُ‌ای خدا،‌ای خدا،‌ای خدا

لَکَ الاْسْماءُ الْحُسْنی وَالاْمْثالُ الْعُلْیا وَالْکِبْرِیاءُ وَالا لآءُ

از آن تو است نام‌های نیکو و نمونه‌های والا و بزرگی و نعمت‌ها

اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

از تو خواهم درود فرستی بر محمد و آل محمد (ص)

وَ اَنْ تَجْعَلَ اسْمی فی هذِهِ اللَّیْلَةِ فِی السُّعَداءِ

و نام مرا در این شب در زمره سعادتمندان قرار دهی

وَ رُوحی مَعَ الشُّهَداءِ

و روحم را با شهدا مقرون سازی

وَ اِحْسانی فی عِلِّیّینَ وَاِساَّئَتی مَغْفُورَةً

و احسان و نیکوکاریم را در بلندترین درجه بهشت و گناهانم را آمرزیده کنی

وَ اَنْ تَهَبَ لی یَقینَاً تُباشِرُ بِهِ قَلْبی

و به من یقینی عطا کنی که همیشه با دلم همراه باشد

وَ اِیماناً یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنّی

و ایمانی به من بدهی که شک و تردید را از من دور سازد

وَ تُرْضِیَنی بِما قَسَمْتَ لی

و بدان چه روزیم کرده‌ای خشنودم سازی

وَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً

و بدهی به من در دنیا نعمت نیک و درآخرت نعمت نیکو

وَ قِنا عَذابَ النّارِ الْحَریقِ

و نگهداری ما را از عذاب آتش سوزان

وَ ارْزُقْنی فی‌ها ذِکْرَکَ

و روزیم کنی در این شب از ذکر خود

وَ شُکْرَکَ وَالرَّغْبَةَ اِلَیْکَ وَالاِْنابَةَ

و سپاسگزاریت و اشتیاق و بازگشت به سویت

وَ التَّوْفیقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ السَّلامُ

و توفیق برای انجام آن چه را موفق داشتی بدان محمد و آل محمد را که بر او و بر ایشان سلام باد

۲- مرحوم «شیخ کفعمی» از «سید بن باقی» نقل کرده است که در شب بیست‌ویکم می‌خوانی:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ اقْسِمْ لی حِلْماً یَسُدُّ عَنّی بابَ الْجَهْلِ

و چنان بردباری بهره‌ام کن که ببندد بر من در نادانی را

وَ هُدیً تَمُنُّ بِهِ عَلَیَّ مِنْ کُلِّ ضَلالَةٍ

و هدایتی به من ده که بر من منت نهد از رهانیدن از هر گمراهی

وَ غِنیً تَسُدُّ بِهِ عَنّی بابَ کُلِّ فَقْرٍ

و بی‌نیازی به من بده که در‌های انواع فقر را به تمامی بر من ببندد

وَ قُوَّةً تَرُدُّ بِها عَنّی کُلَّ ضَعْفٍ

و نیرویی به من ده که هرگونه سستی را از من بازگرداند

وَ عِزّاً تُکْرِمُنی بِهِ عَنْ کُلِّ ذُلٍّ

و عزتی که از هر خواری مرا گرامی داری

وَ رِفْعَةً تَرْفَعُنی بِها عَنْ کُلِّ ضَعَةٍ

و رفعت مقامی که بدان وسیله مرا از هر پستی بلند کنی

وَ اَمْناً تَرُدُّ بِهِ عَنّی کُلَّ خَوْفٍ

و امنیتی که به وسیله آن هر ترسی را از من دور کنی

وَ عافِیَةً تَسْتُرُنی بِها عَنْ کُلِّ بلاءٍ

و تندرستی که بدان وسیله مرا از هر بلایی بپوشانی

وَ عِلْماً تَفْتَحُ لی بِهِ کُلَّ یَقینٍ

و دانشی که به آن هر یقینی را بر من مفتوح گردانی

وَ یَقیناً تُذْهِبُ بِهِ عَنّی کُلَّ شَکٍّ

و یقینی که بدان وسیله هر شک و تردیدی را از من دور سازی

وَ دُعاءً تَبْسُطُ لی بِهِ الاِْجابَةَ فی هذِهِ اللَّیْلَةِ

و دعایی که اجابتش را بر من بگسترانی همین امشب

هذِهِ السّاعَةِ السّاعَةِ السّاعَةِ السّاعَةِ یا کَریمُ

و در همین ساعت، همین ساعت، همین ساعت، همین ساعت‌ای بزرگوار

وَ خَوْفاً تَنْشُرُ لی بِهِ کُلَّ رَحْمَةٍ

و ترسی به من بده که هر رحمتی را بدان وسیله بر من بگسترانی

وَ عِصْمَةً تَحُولُ بِها بَیْنی وَبَیْنَ الذُّنُوبِ حَتّی اُفْلِحَ بِها

و مرا چنان خودنگهدار کن که همان حالت میان من و گناهان حائل شود

عِنْدَ الْمَعْصُومینَ عِنْدَکَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

و بدان وسیله در پیشگاه معصومین (و خودنگهداران) درگاهت رستگار باشم‌ای مهربانترین مهربانان

۳- به فرموده «شیخ مفید»، در این شب صلوات بسیار فرستد و بر ظالمان بر آل محمد (ص) و همچنین بر قاتل امیر مومنان (ع) بسیار لعن و نفرین فرستد و هم برای خویش و پدر و مادرش و سایر مومنان و مومنات دعا کند.

دعا برای وجود مبارک امام زمان (عج) و فرج آن حضرت، یکی دیگر از اعمال این شب است. در روایتی که «سید بن طاووس» از حماد بن عثمان نقل کرده می‌خوانیم:

در شب بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان به محضر امام صادق (ع) شرفیاب شدم. امام از من پرسید که آیا غسل کرده‌ای؟ گفتم: آری امام (ع) حصیری طلبید و مرا نیز به کنارش فراخواند. آن حضرت (ع) مشغول نماز شد و من نیز نزدیک آن حضرت، نماز می‌خواندم. وقتی که از نماز‌ها فارغ شدیم، آن حضرت دعا کرد و من آمین گفتم و این کار ادامه داشت تا صبح طلوع کرد. امام (ع) اذان و اقامه گفتند و برخی از خدمتکاران را فرا خواند و نماز صبح را به امامت آن حضرت (ع) بجا آوردیم.

امام صادق (ع) بعد از نماز، به تسبیح و تقدیس پروردگار پرداخت و بر پیامبر (ص) درود فرستاد و برای مومنان دعا کرد، آنگاه به سجده رفت و ساعتی در سجده بود و در آن مدت جز صدای نفس حضرت چیزی را نمی‌شنیدم، سپس دعایی خواند از جمله در دعایش عرض کرد:

وَ أسْألُکَ بِجَمیعِ ما سَأَلْتُکَ وَ ما لَمْ أَسْأَلْکَ

از تو تقاضا می‌کنم به جمیع آن چه تو را با آن خواندم و آن چه را نخواندم

مِنْ عَظیمِ جَلالِکَ ما لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُکَ بِهِ

از عظیم جلال تو که اگر می‌دانستم، تو را با آن خواندم

أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَ أَهْلِ بَیتِهِ

از تو می‌خواهم بر محمد و اهل بیتش درود بفرستی

وَ أَنْ تَأْذَنَ لِفَرَجِ مَنْ بِفَرَجِهِ فَرَجُ أَوْلِیائِکَ وَ أَصْفِیائِکَ مِنْ خَلْقِکَ

و اجازه فرج و ظهور کسی را بدهی که با ظهور او گشایشی در کار اولیای تو و برگزیدگان از خلقت ظاهر می‌شود

وَ بِهِ تُبیدُ الظّالِمینَ وَتُهْلِکُهُمْ

و به وسیله او ظالمان را نابود و هلاک می‌سازی.

عَجِّلْ ذلِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ‌ای پروردگار عالمیان، در ظهورش تعجیل فرما

پس از آن امام (ع) سر از سجده برداشت. عرض کردم: جانم به فدایت! شما برای فرج کسی دعا کردید که با فرج او گشایشی در کار دوستان و اولیای الهی حاصل خواهد شد، مگر آن کس شما نیستید؟ امام (ع) فرمود: نه! او قائم آل محمد است.

آنگاه امام صادق (ع) نشانه‌های ظهورش را بیان کرد و در ادامه فرمود: «شب و روز منتظر ظهور مولایت باش! زیرا خداوند هر روز در شان و کاری است و انجام کاری او را از کار دیگر باز نمی‌دارد» (و توقع امر صاحبک لیلک و نهارک، فان الله کل یوم هو فی شان، لا یشغله شان عن شان)

نکته:

از شب بیست‌ویکم، دهه آخر ماه رمضان شروع می‌شود که بسیار پرارزش و مغتنم است. در هر شب از شب‌های این دهه، غسل مستحب است و روایت شده است که رسول خدا (ص) در هر شب از شب‌های دهه آخر ماه رمضان غسل کرد.

همچنین اعتکاف در مساجد جامع در این دهه مستحب است و فضیلت فراوان دارد و در روایتی از رسول خدا (ص) اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان برابر دو حج و دو عمره شمرده شده است.

رسول خدا (ص) در دهه آخر ماه رمضان در مسجد معتکف می‌شد. بسترش را جمع می‌کرد و آماده و مهیا و با نشاط به شب‌زنده‌داری و عبادات می‌پرداخت (بسیاری از مسلمانان نیز در این امر به آن حضرت اقتدا می‌کردند) بر خلاف آن چه بعضی از ناآگاهان می‌پندارند که با گذشت شب‌های قدر برنامه ماه مبارک رمضان تمام شده است.