به گزارش مشرق، ماه رمضان ماه نزول قرآن است و همه ما باید تلاش کنیم در این ماه هر روز یک جز قرآن تلاوت کنیم و در کنار تلاوت، تدبر در قرآن و آوردن قرآن به متن زندگی نیز ضروری است.

پرداختن به تفسیر آیات باعث تقویت ایمان و امید در جامعه می شود. بر همین اساس در این ۳۰ روز ماه مبارک رمضان هر روز یک آیه از آیات «زندگی با آیه‌ها» که مربوط به توحید، نبوت و ایمان است انتخاب شده که راحت‌تر مفاهیم قرآنی در جامعه تبیین شود.

شانزدهمین آیه‌ای که به آن پرداخته شده، آیه ۹۶ سوره مریم درخصوص‌ محبوبیت در بین دیگران است. خداوند در این آیه می‌فرماید: «الَّذِینَ ءَامَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنَ وَذَا / خدا مهر و محبت مسلمانانی را که کارهای خوب می‌کنند در دلها می‌اندازد».

راز دوست داشتنی بودن

در تفسیر این آیه برای زندگی امروزمان می‌توان گفت: نکند به خاطر قوز بینی‌ام دوستم نداشته باشند؟ نکند به خاطر قد کوتاهم مرا به جمع خودشان راه ندهند؟ نکند بعد از دیدن موجودی حسابم مرا پس بزنند؟ نکند. نکند.... اینها دلشوره‌های کسی است که دوست داشتنی بودن را به نگاه آدمهای دور و برش گره می‌زند که هنوز نمی‌داند فرمول محبت در این دنیا چطور کار می کند. به هر دری می زند تا شبیه توقعات بقیه شود. هزار جور جان می‌کند تا راهی به دلشان باز کند اما هر بار به در بسته می خورد. غافل از این که اکسیر محبت در دست‌های دیگری است. غافل از این که مسیر دوست داشتن از راه دیگری می گذرد.

خداوند در این آیه از ما خواسته است:

«بدانیم ایمان و عمل صالح بذر محبت را در دلها می کارد».

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:

*همین الآن یک عمل صالح برای خدا انجام دهیم؛ مثلاً کمک به یک همسایه لبخند به یک غریبه یا صدقه‌ای هر چند ناچیز یا احوال پرسی تلفنی از فامیلی که خیلی وقت است از او بی‌خبریم.

*برای اصلاح رابطه خودمان با دیگران رابطه خودمان با خدا را اصلاح کنیم.

*برای جلب محبت دیگران دست به کارهای ناپسند نزنیم.

روایت شهدا: دلها دست خداست

در مورد شهید محسن حججی باید بدانیم:

تا قبل از شهادتش گمنام بود، اهل شهری کوچک اما شهادتش یک ایران را تکان داد و او را محبوب قلب‌ها کرد. بعد از ورود به سپاه عصرها در کتابفروشی کار می کرد و دستمزدش را برای اردوهای جهادی کنار می‌گذاشت. رشته تحصیلی‌اش برق ساختمان بود، هر پروژه ای را که انجام می داد پول دستمزدش را در قلکی مخصوص جمع میکرد. وقتی وقت اردوهای جهادی می رسید، قلکش را می‌شکست و چند میلیون تومان از پس اندازش را برای خدمت به مردم محروم خرج می‌کرد.