به گزارش ایرنا، در میان غبار زمان، چهارشنبه‌سوری همچنان چون شعله‌ای سرخ در دل فرهنگ ایرانیان زنده مانده است،جشنی که از دیرباز نماد گرمی، همبستگی و امید بوده، اما امروز در میان هیاهوی انفجارهای مهیب و خطرناک، رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است.
سنتی که روزگاری مردم را گرد آتش‌های کوچک گرد هم می‌آورد تا آرزوهایشان را در شعله‌ها بدرخشند، اکنون در سایه ناهنجاری‌های اجتماعی و استفاده نادرست از مواد محترقه، به چالشی جدی برای امنیت عمومی تبدیل شده است.
شعله‌هایی که جان می‌گیرند؛ روایت تلخ اورژانس
در پس هر صدای مهیبی که شب را می‌شکند، ممکن است کودکی دردی جانکاه را تجربه کند، خانه‌ای در آتش بسوزد یا خانواده‌ای به سوگ بنشیند.
علی حافظی، رئیس اورژانس ساوه، از حضور ۱۰ گروه امدادی در نقاط مختلف شهر برای کمک به حادثه‌دیدگان خبر می‌دهد. اما شاید هیچ کمکی نتواند زخمی را که بر قلب بازماندگان نوجوان ۱۳ ساله ساوجی نشسته، التیام بخشد؛ نوجوانی که چند روز پیش قربانی انفجار مواد محترقه شد و چهارشنبه‌سوری را برای خانواده‌اش به شب عزایی همیشگی تبدیل کرد.
پشت پرده‌ی هیاهو؛ بازار داغ مواد محترقه
فرمانده انتظامی ساوه، سرهنگ مجتبی جمالی، از کشف ۱۰۰ هزار عدد انواع مواد محترقه خبر داده است؛ آماری که نسبت به سال گذشته رشدی ۱۵۰ درصدی را نشان می‌دهد. این مواد مرگبار، که عمدتاً از واحدهای صنفی سطح شهر جمع‌آوری شده‌اند، نه تنها جان استفاده‌کنندگان را تهدید می‌کنند، بلکه می‌توانند محیطی ناامن برای همه شهروندان ایجاد کنند.
به گفته سرهنگ جمالی، سه فرد بازداشت‌شده در این رابطه شاید تنها حلقه‌ای کوچک از زنجیره‌ی توزیع این مواد باشند، اما این سؤال مطرح است که چرا هنوز فرهنگ‌سازی کافی برای کاهش این معضل انجام نشده است؟
اخطارهای قانونی؛ مرز میان شادی و جنایت
دادستانی ساوه در پیامی صریح هشدار داده است که هرگونه اخلال در نظم عمومی، تخریب اموال عمومی یا شخصی و ایجاد ناامنی با برخورد قضایی شدید مواجه خواهد شد.
در ادامه این پیام آمده است که چهارشنبه‌سوری نباید به چهارشنبه‌ای سیاه برای خانواده‌ها تبدیل شود و اقداماتی همچون پرتاب مواد آتش‌زا به سوی مردم، استفاده از نارنجک‌های دستی و سایر رفتارهای خطرناک می‌توانند منجر به پرونده‌های قضایی سنگین، مجازات‌های کیفری و حتی حبس شوند. اما آیا مجازات، راهکار اصلی است؟ یا باید فرهنگ‌سازی را به‌عنوان راه‌حلی پایدار در نظر گرفت؟
راهی برای احیای اصالت چهارشنبه‌سوری
چهارشنبه‌سوری جشن نور است، نه شب تاریکی و وحشت. راهکار اساسی برای بازگرداندن این جشن به اصالت خود، آموزش و فرهنگ‌سازی است.
والدین باید در گفت‌وگو با فرزندانشان، خطرات مواد محترقه را گوشزد کنند و مدارس می‌توانند برنامه‌هایی ترتیب دهند که کودکان را با آیین‌های اصیل این جشن آشنا کنند.
برگزاری مراسم‌های سنتی مانند روشن کردن آتش‌های کوچک، پریدن از روی آتش با ذکر «زردی من از تو، سرخی تو از من»، و اجرای موسیقی‌های محلی می‌تواند جایگزین مناسبی برای استفاده از ترقه‌ها و نارنجک‌ها باشد.
چهارشنبه‌سوری، اگر با آگاهی و مسئولیت‌پذیری همراه شود، می‌تواند همچنان یکی از زیباترین جشن‌های ملی ایرانیان باقی بماند.
اما در شرایطی که غفلت و رفتارهای پرخطر جان انسان‌ها را تهدید می‌کند، چاره‌ای جز بازنگری در نحوه برگزاری این آیین وجود ندارد.
همکاری همگانی، از نیروهای انتظامی و دستگاه‌های قضایی گرفته تا خانواده‌ها و رسانه‌ها، می‌تواند این جشن را از یک شب پرخطر به خاطره‌ای دلنشین و ایمن تبدیل کند. اکنون زمان آن رسیده است که سنت‌های اصیل، شادی و امنیت را جایگزین رفتارهای پرخطر کنیم و چهارشنبه‌سوری را به شکوه گذشته بازگردانیم.