به گزارش ایکنا، نهضت ملی «زندگی با آیه‌ها» امسال و همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان برای دومین سال متوالی است که به همت سازمان تبلیغات اسلامی و با مشارکت اغلب دستگاه‌های حاکمیتی، سیاستگذار و اجرایی در امور فرهنگی و قرآنی برگزار می‌شود.

 

این نهضت از آغاز در تلاش بوده است که به ازای هر روز از ماه رمضان، یک آیه از سوره‌های هر جزء از قرآن را که محل ابتلای بیشتر مردم است و اصطلاحاً از آنها به عنوان آیات پُرکاربرد یاد می‌شود، در قالب‌های متنوع مکتوب، سمعی و بصری عرضه کند تا آحاد مردم در ایام روزه‌داری، علاوه بر انس بیشتر با آیات، ارتباطی معنایی و تدبری نیز با آنها پیدا کرده و در همین راستا موفق به حفظ آیات مورد نظر شوند.

 

از مجموع اقلام فرهنگی تولید شده در راستای تبلیغ و ترویج نهضت ملی زندگی با آیه‌ها، کتاب امت پیروز را مبنا قرار داده و هر روز از ماه مبارک رمضان، آیه مورد نظر همان روز و محتوای نوشتاری برگرفته از این کتاب را با شما مخاطبان در میان می‌گذاریم.

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»/ سوره مریم، آیه 96

 

خدا مِهر و محبت مسلمانانی را که کارهای خوب می‌کنند، در دل‌ها می‌اندازد.

نکند به خاطر قوز بینی‌ام دوستم نداشته باشند؟ نکند به خاطر قد کوتاهم مرا به جمع خودشان راه ندهند؟ نکند بعد از دیدن موجودی حسابم، مرا پس بزنند؟ نکند... نکند... این‌ها دلشوره‌های کسی است که «دوست‌داشتنی» بودن را به نگاه آدم‌های دور و برش گره می‌زند. که هنوز نمی‌داند فرمول محبت در این دنیا چطور کار می‌کند. به هر دری می‌زند تا شبیه توقعات بقیه شود، هزارجور جان می‌کند تا راهی به دلشان باز کند. اما هر بار به درِ بسته می‌خورد. غافل از این‌که اکسیر محبت در دست‌های دیگری است. غافل از این که مسیر«دوست‌داشتن» از راه دیگری می‌گذرد.

 

سر محبوبیت پایدار

 

تصور کنید فردی را که در یک محله به‌عنوان «امین محله» شناخته می‌شود؛ کسی که همه با خیال راحت اموال یا اسرارشان را به او می‌سپارند، چون می‌دانند هرگز خیانت نمی‌کند. یا پزشکی که با وجود خستگی، نیمه‌شب خود را به بالین بیمار می‌رساند و برای نجات جان او از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. این افراد، تنها با رفتارهایشان، دل‌ها را تسخیر می‌کنند. امانت‌داری، شجاعت، ایثار و گذشت، همچون یک نیروی مغناطیسی، قلب‌ها را به‌سوی آن‌ها جذب می‌کند.

 

اما آیه 96 سوره مریم(س)، حقیقتی بالاتر از این را به ما نشان می‌دهد. این آیه به سرّ دستیابی به محبوبیت پایدار و عمیق و همه‌جانبه اشاره می‌کند که عبارت است از ایمان به خدا و عمل صالح: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»  کسانی که با خدا پیوند دارند و رفتارشان برای رضای اوست، خود خداوند محبتشان را در دل‌های دیگران قرار می‌دهد؛ محبتی که گذرا نیست، بلکه پایدار و عمیق است. 

 

برخی گمان می‌کنند ثروت، شهرت یا قدرت، کلید محبوبیت است؛ در حالی‌ که ثروت اغلب به‌جای محبت، حسادت می‌آفریند و توجه دیگران بیشتر معطوف به دارایی فرد است تا خود او. شهرت و قدرت نیز تنها توجهی سطحی و موقتی ایجاد می‌کنند. در نهایت، آنچه محبوبیت واقعی و پایدار می‌آفریند، ایمان و عمل صالح است.

 

امانت‌داری، شجاعت، ایثار، گذشت و ... پیامبر اکرم(ص) بود که دل‌های بسیاری را تسخیر کرد و آن جامعه‌ پراکنده را به امتی متحد تبدیل کرد.

 

این وعده‌ الهی در دوران معاصر نیز جاری است. «امام خمینی این خصوصیّات را داشت: انسانی بود شجاع، باحکمت و باتدبیر، پارسا و پرهیزکار و دلبسته‌ی به خدای بزرگ، دلباخته‌ی به ذکر الهی؛ ظلم‌ستیز؛ با ظلم کنار نمی‌آمد، با ظلم مبارزه میکرد، حامی مظلوم، استکبارستیز؛ امام مردی بود عدالتخواه، طرف‌دار مظلومان، حامی مظلومان؛ اهل صداقت، با مردم صادق بود، با مردم همان جوری سخن می‌گفت که دل او بود و احساس قلبی او بود؛ با مردم صادقانه رفتار می‌کرد؛ در راه خدا اهل مجاهدت بود، ... هر کسی با این خصوصیّات باشد، دلها به سَمت او جذب می‌شود؛ اینها همان عمل صالحی است که خدای متعال می‌فرماید: «اِنَّ الَّذینَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمانُ وُدًّا» این وعده‌ الهی است؛ این محبّت‌ها هم محبّت‌های الهی است، محبّت‌های تبلیغی و تحمیلی و تلقینی نیست؛ کار خدا است.»(بیانات رهبری در مراسم سی‌امین سالگرد رحلت امام، 14 خرداد 98)  حالا انسان سرّ محبوبیت سیدحسن نصرالله‌ها و حاج قاسم‌ها و حججی‌ها و حاج همت‌ها را می‌فهمد.

بدانیم ایمان و عمل صالح، بذر محبت را در دل‌ها می‌کارد.

_ همین الآن یک عمل صالح برای خدا انجام دهیم؛ مثلاً کمک به یک همسایه، لبخند به یک غریبه یا صدقه‌ای هرچند ناچیز.

_ برای اصلاح رابطه خودمان با دیگران، رابطه خودمان با خدا را اصلاح کنیم.

_ برای جلب محبت دیگران، دست به کارهای ناپسند نزنیم.