به گزارش قدس خراسان، از جمله شاخص‌های مهم درمانی، تعداد تخت‌های بیمارستانی یک شهر است. یکی از شاخص‌هایی که تعداد آن را مشخص می‌کند، جمعیت ساکن در آن شهر بوده و مشهد در این موضوع با چالش‌های بی‌شماری دست به گریبان است؛ چالشی که دو سالی است به تیتر رسانه‌های مشهد تبدیل شده؛ اما هنوز برای جبران ۵۴۰ تخت آن در حاشیه شهر مشهد با کمبود بودجه روبه‌رو هستیم.
مدیر امور بیمارستان‌ها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد؛ اما چالش‌هایی بیشتر از کمبود تخت بیمارستانی را مطرح می‌کند و می‌گوید: مشهد حدود ۴هزار و ۲۰۰ تخت بیمارستانی دولتی و حدود ۲هزار و ۶۰۰ تخت خصوصی دارد و طبق شاخصی که وزارت بهداشت در گذشته اعلام کرده بود، باید به ازای هر هزار نفر، یک تخت خصوصی و به ازای هر هزار نفر ۱/۷ تخت دولتی داشته باشیم. جمعیت مشهد طبق آخرین آمار سرشماری نفوس و مسکن ۳میلیون و ۵۰۰ هزار نفر اعلام شده و با توجه به شاخص جمعیت حدود ۲هزار و ۷۰۰ تخت بیمارستانی در مشهد کمبود داریم.
رضا وثوقی مقدم درباره اینکه جمعیت واقعی مشهد بیشتر از ۳/۵ میلیون نفر است نیز تصریح می‌کند: جمعیت اصلی مشهد بیش از ۵میلیون نفر است؛ چرا که روزانه ۲۰۰هزار زائر و ۱/۵میلیون مهاجر و تبعه در مشهد حضور دارند که متأسفانه در آمار سرشماری نفوس و مسکن شمارش نمی‌شوند.
فرسودگی حدود ۲هزار تخت بیمارستانی در مشهد
وی با بیان اینکه نکته مهم‌تر فرسودگی حدود ۲هزار تخت بیمارستان‌های دولتی مشهد از جمله بیمارستان امام رضا(ع)، شریعتی و دکتر شیخ است، متذکر می‌شود: شاخص جمعیتی که وزارت بهداشت برای تعداد تخت بیمارستانی در نظر گرفته، تنها یکی از شاخص‌هاست. خیلی از رشته‌های تخصصی همچون جراحی‌های قلب، جراحی‌های اطفال، سوختگی‌ها و مسمومیت‌ها تنها در مرکز استان قرار دارند و قاعدتاً ما به جمعیت بیشتری خدمات می‌دهیم و تنها مردم ساکن مشهد نیستند؛ بلکه در حال خدمات‌دهی به کل استان خراسان بزرگ در برخی رشته‌های تخصصی هستیم.
مدیر امور بیمارستان‌ها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تأکید می‌کند: شاخص سرانه تخت بیمارستانی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت براساس جمعیت، برای شهری است که محل رجوع نیست و بیماران برای درمان به آنجا ارجاع داده نمی‌شوند.پس مشهد را نباید با این شاخص سنجید؛ چرا که مشهد کلانشهری است که باید جمعیت بیماران ارجاعی را نیز پوشش دهد.
وثوقی مقدم با بیان اینکه شاخص خاصی برای سرانه تخت آی‌سی‌یو نداریم؛ اما نسبت به میانگین کشوری که وزارتخانه گزارش داده است، در جایگاه پایینی هستیم، خاطرنشان می‌کند: برای رفع این مشکل خیران نیز می‌توانند در زمینه ساخت بیمارستان مشارکت داشته باشند. دولت هم با اختصاص منابع ملی و استانی برای ساخت بیمارستان‌های جدید باید به این مشکل اساسی کلانشهر مشهد توجه و آن را رفع کند.
توزیع نامناسب منابع مالی در حوزه سلامت
او در خصوص توزیع نامناسب منابع مالی در حوزه سلامت می‌گوید: یکی از مسائلی که می‌تواند به کشور در زمینه خدمات درمانی کمک کند، نظام ارجاع و توزیع مناسب منابع است؛ به‌عنوان مثال گاهی منابع را به یک شهر کوچک می‌بریم که تعداد دریافت‌کنندگان خدمات آن کم هستند، در حالی که به مشهد به عنوان شهری که پزشکان متخصص و فوق‌تخصص زیادی در آن حضور دارند و مراجعه‌کننده به آن زیاد است، منابع کمی اختصاص پیدا می‌کند.
با توجه به مسائل مطرح شده، کمبود و فرسودگی تخت‌های بیمارستانی اگر تنها با شاخص جمعیت ثبت شده در آمار در نظر گرفته شود، حدود ۲هزار و ۷۰۰ تخت است؛ اما اگر جمعیت زائران و مهاجران را نیز در نظر بگیریم، این رقم به ۷هزار و ۲۴۰ کمبود تخت بیمارستانی دولتی و خصوصی می‌رسد. البته این تعداد جدا از موارد ارجاعی است که برای درمان به مشهد می‌آیند.
کمبود این تخت‌های بیمارستانی و نو کردن ۲هزار تخت فرسوده بیمارستان‌های دولتی، تنها نیازمند عزم و توجه ملی دولت است تا مشهدالرضا(ع) به عنوان پایتخت معنوی ایران در مواقع بحران دچار فجایع انسانی نشود؛ چرا که علاج فاجعه پیش از وقوع باید کرد.
رضا وثوقی مقدم درباره اینکه جمعیت واقعی مشهد بیشتر از ۳/۵ میلیون نفر است نیز تصریح می‌کند: جمعیت اصلی مشهد بیش از ۵میلیون نفر است؛ چرا که روزانه ۲۰۰هزار زائر و ۱/۵میلیون مهاجر و تبعه در مشهد حضور دارند که متأسفانه در آمار سرشماری نفوس و مسکن شمارش نمی‌شوند.
فرسودگی حدود ۲هزار تخت بیمارستانی در مشهد
وی با بیان اینکه نکته مهم‌تر فرسودگی حدود ۲هزار تخت بیمارستان‌های دولتی مشهد از جمله بیمارستان امام رضا(ع)، شریعتی و دکتر شیخ است، متذکر می‌شود: شاخص جمعیتی که وزارت بهداشت برای تعداد تخت بیمارستانی در نظر گرفته، تنها یکی از شاخص‌هاست. خیلی از رشته‌های تخصصی همچون جراحی‌های قلب، جراحی‌های اطفال، سوختگی‌ها و مسمومیت‌ها تنها در مرکز استان قرار دارند و قاعدتاً ما به جمعیت بیشتری خدمات می‌دهیم و تنها مردم ساکن مشهد نیستند؛ بلکه در حال خدمات‌دهی به کل استان خراسان بزرگ در برخی رشته‌های تخصصی هستیم.
مدیر امور بیمارستان‌ها و تعالی خدمات بالینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تأکید می‌کند: شاخص سرانه تخت بیمارستانی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت براساس جمعیت، برای شهری است که محل رجوع نیست و بیماران برای درمان به آنجا ارجاع داده نمی‌شوند.پس مشهد را نباید با این شاخص سنجید؛ چرا که مشهد کلانشهری است که باید جمعیت بیماران ارجاعی را نیز پوشش دهد.
وثوقی مقدم با بیان اینکه شاخص خاصی برای سرانه تخت آی‌سی‌یو نداریم؛ اما نسبت به میانگین کشوری که وزارتخانه گزارش داده است، در جایگاه پایینی هستیم، خاطرنشان می‌کند: برای رفع این مشکل خیران نیز می‌توانند در زمینه ساخت بیمارستان مشارکت داشته باشند. دولت هم با اختصاص منابع ملی و استانی برای ساخت بیمارستان‌های جدید باید به این مشکل اساسی کلانشهر مشهد توجه و آن را رفع کند.
توزیع نامناسب منابع مالی در حوزه سلامت
او در خصوص توزیع نامناسب منابع مالی در حوزه سلامت می‌گوید: یکی از مسائلی که می‌تواند به کشور در زمینه خدمات درمانی کمک کند، نظام ارجاع و توزیع مناسب منابع است؛ به‌عنوان مثال گاهی منابع را به یک شهر کوچک می‌بریم که تعداد دریافت‌کنندگان خدمات آن کم هستند، در حالی که به مشهد به عنوان شهری که پزشکان متخصص و فوق‌تخصص زیادی در آن حضور دارند و مراجعه‌کننده به آن زیاد است، منابع کمی اختصاص پیدا می‌کند.
با توجه به مسائل مطرح شده، کمبود و فرسودگی تخت‌های بیمارستانی اگر تنها با شاخص جمعیت ثبت شده در آمار در نظر گرفته شود، حدود ۲هزار و ۷۰۰ تخت است؛ اما اگر جمعیت زائران و مهاجران را نیز در نظر بگیریم، این رقم به ۷هزار و ۲۴۰ کمبود تخت بیمارستانی دولتی و خصوصی می‌رسد. البته این تعداد جدا از موارد ارجاعی است که برای درمان به مشهد می‌آیند.
کمبود این تخت‌های بیمارستانی و نو کردن ۲هزار تخت فرسوده بیمارستان‌های دولتی، تنها نیازمند عزم و توجه ملی دولت است تا مشهدالرضا(ع) به عنوان پایتخت معنوی ایران در مواقع بحران دچار فجایع انسانی نشود؛ چرا که علاج فاجعه پیش از وقوع باید کرد.