قرار گرفتن در معرض دمای بالای محیطی با کاهش ارتباطات در ۳ شبکه مغزی در کودکان ارتباط دارد که نشان می‌دهد گرما ممکن است بر عملکرد مغز کودکان تأثیر منفی بگذارد.
به گزارش دیجیاتو، این نتایج مطالعات مؤسسه جهانی سلامت بارسلونا (ISGlobal) است که با همکاری مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس روتردام و مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی شبکه‌ای (CIBER) در زمینه‌های اپیدمیولوژی و سلامت عمومی و سلامت روان انجام شده است.
کاهش اتصالات درون مغز کودکان در اثر گرما
براساس گزارش «Sciencedaily»، در این مطالعه ۲ هزار و ۲۲۹ کودک ۹ تا ۱۲ ساله در شهر روتردام هلند شرکت داشتند. زمانی که کودکان هیچ فعالیت خاصی انجام نمی‌دادند، داده‌های ارتباطات عملکردی شبکه‌های مغزی (نحوه ارتباط و همکاری بخش‌های مختلف مغز) از طریق تصویربرداری MRI بررسی شد. برای تخمین دمای روزانه، از مدل اقلیمی شهری «UrbClim» که مؤسسه تحقیقات فناوری فلاندر توسعه داده، استفاده شد. دمای محیط برای دوره ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ محاسبه شد و میانگین روزانه دما براساس آدرس محل زندگی فرد به او اختصاص یافت.
نتایج نشان داد دمای محیطی بالاتر، در هفته قبل از انجام MRI، با کاهش ارتباطات عملکردی در شبکه‌های پاریتال میانی، سالینس و هیپوکامپ همراه است. این شبکه‌ها نقش کلیدی در عملکرد مناسب مغز دارند؛ بنابراین این کاهش اتصال نشان می‌دهد بخش‌های مغز کمتر هماهنگ کار می‌کنند و این اتفاق می‌تواند فرایند‌هایی مانند توجه، حافظه و تصمیم‌گیری را تحت‌تأثیر قرار دهد. شبکه پاریتال میانی با درون‌نگری و خودادراکی در ارتباط است، شبکه سالینس در تشخیص و اولویت‌بندی محرک‌های محیطی نقش دارد و شبکه هیپوکامپ برای حافظه و یادگیری ضروری است.
این مطالعه نشان داد بیشترین تأثیر دمای بالا بر ارتباطات مغزی روز قبل از تصویربرداری مغزی مشاهده شده و در روز‌های بعدی به‌تدریج کاهش یافته است. در مقابل، دمای پایین محیطی تأثیر قابل‌توجهی بر ارتباطات عملکردی مغز نداشت.
«لارا گرانس»، پژوهشگر ISGlobal و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید:
«فرض می‌کنیم کم‌آبی بدن می‌تواند یافته‌های ما را توضیح دهد؛ زیرا کودکان در برابر ازدست‌دادن مایعات هنگام قرارگرفتن در معرض گرما آسیب‌پذیرترند و این مسئله می‌تواند بر ارتباطات عملکردی شبکه‌های مغزی تأثیر بگذارد.»
«مانیکا گوسنس»، پژوهشگر ICREA در ISGlobal و نویسنده ارشد این پژوهش، تأکید می‌کند:
«با‌توجه‌به وضعیت اضطراری اقلیمی کنونی، سیاست‌های بهداشت عمومی که هدف آن حفاظت از کودکان و نوجوانان در برابر دمای بالاست، می‌تواند به کاهش اثرات بالقوه گرما بر عملکرد مغز کمک کند.»
پیامد‌های این یافته‌ها برای سلامت روان
تغییرات عملکردی در مغز یکی از مکانیسم‌های احتمالی ارتباط دما و سلامت روان مطرح شده است، تاکنون هیچ مطالعه‌ای تأثیر دمای محیط بر شبکه‌های عملکردی مغز را بررسی نکرده بود. در پژوهش اخیر، همین تیم تحقیقاتی دریافت که قرارگرفتن در معرض سرما و گرما می‌تواند بر علائم مشکلات روان‌پزشکی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال‌های توجه تأثیر بگذارد. علاوه‌براین، تحقیقات دیگر نشان داده‌اند کاهش ارتباطات در شبکه سالینس با افکار خودکشی و رفتار‌های خودآزاری در نوجوانان مبتلا به افسردگی و با اختلالات اضطرابی مرتبط است.
«کارلس سوریانو ماس»، پژوهشگر IDIBELL و دانشگاه بارسلونا و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید با‌توجه‌به نقش شبکه سالینس در ایجاد افکار خودکشی، یافته‌های ما فرضیه جدیدی مطرح می‌کند که دمای بالا ممکن است باعث کاهش ارتباطات عملکردی این شبکه شده و غیرمستقیم خطر خودکشی را در افراد مبتلا به مشکلات سلامت روان افزایش دهد. اگرچه ما ادعا نمی‌کنیم این تغییرات در اتصالات مغزی که به‌دلیل گرما رخ می‌دهد، مستقیم منجر به رفتار‌های خودکشی می‌شود، این تغییرات می‌توانند عامل تحریک‌کننده در افراد آسیب‌پذیر باشد.