روزنامه جوان در واکنش به حذف تیم‌های برجسته ایران در رقابت لیگ آسیا نوشت: حذف تراکتور از لیگ قهرمانان آسیا پایان کابوس فوتبال ایران بود. داشتن نماینده در رقابت‌های قاره‌ای زمانی افتخار محسوب می‌شد، اما در سال‌های اخیر، رویارویی با تیم‌های قدرتمند عربی فقط نشان‌دهنده عقب‌ماندگی فوتبال ما شده است، تا جایی که نباختن به سعودی‌ها یک موفقیت تلقی می‌شود. با حذف هر ۴ تیم ایرانی از این رقابت‌ها، باید بپذیریم که سطح فوتبال ما برای حضور در آسیا کافی نیست و بهتر است به دغدغه‌های داخلی خود بپردازیم.
پرسپولیس، استقلال، تراکتور و سپاهان که در داخل کشور تیم‌های مدعی و پرطرفداری هستند، در آسیا توان رقابت ندارند و ضعف‌های فوتبال ما را عیان می‌کنند. در حالی که فوتبال آسیا به سمت حرفه‌ای شدن حرکت کرده، تیم‌های ما همچنان درگیر حاشیه‌ها و جنجال‌های داخلی‌اند. چمن بی‌کیفیت، بازی‌های ضعیف و گل‌های تحقیرآمیز، همگی نشان از پس‌رفت فوتبال ایران دارند. خوشبختانه، حداقل از فیلتر تیم‌های عربی عبور نمی‌کنیم وگرنه برابر قدرت‌های شرق آسیا وضعیت بدتری داشتیم.
اسکوچیچ درست گفته که باید به فکر لیگ برتر باشیم. فوتبال ایران فقط در نام و هزینه‌ها حرفه‌ای شده، اما در عمل، حتی از گذشته خود نیز عقب‌تر رفته‌ایم. سال‌هاست که میلیاردها تومان خرج شده، بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت داخلی و خارجی جابه‌جا شده‌اند و مدیران بدون هیچ اقدام مثبتی، تنها نظاره‌گر این سقوط بوده‌اند. با این حال، همین مدیران در روزهایی که تیم‌های ما در آسیا حضور داشتند، با افتخار از حمایت هواداران صحبت می‌کردند، در حالی که خودشان مقصر اصلی این وضعیت هستند.
از آنجا که هیچ تغییری در مدیریت و سیاست‌گذاری فوتبال کشور دیده نمی‌شود، بهتر است خود را فریب ندهیم و تنها به لیگ داخلی مشغول باشیم. دیگر چه اهمیتی دارد که سعودی‌ها بازیکنان سطح اول دنیا را جذب می‌کنند و فوتبالشان را حرفه‌ای کرده‌اند؟ چه فرقی می‌کند که تیم‌های ما حتی توان صعود به مراحل بالاتر را ندارند و رقبا با سرعت نور در حال پیشرفت هستند؟ در عوض، ما همچنان مربیانمان را مرتب عوض می‌کنیم، میلیون‌ها دلار برای بازیکنانی که حتی یک دقیقه هم بازی نمی‌کنند، هزینه می‌دهیم، بیانیه‌های اعتراضی منتشر می‌کنیم و وضعیت کمک‌داور ویدئویی ما هم شبیه یک سریال طنز شده است. با این اوضاع، چرا باید ذهنمان را درگیر آسیا و لیگ قهرمانان کنیم؟ در فوتبال ایران به همه چیز فکر می‌شود، جز پیشرفت و موفقیت در این ورزش.