روزنامه جوان درمورد چرایی رد مذاکره با آمریکا در یک یادداشت نوشت: رهبر معظم انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام، با اشاره به اصرار دولت‌های قلدر بر مذاکره، تأکید کردند که هدف آنها تحمیل خواسته‌هایشان بر طرف مقابل است، نه حل مسائل. به گفته ایشان، اگر طرف مذاکره‌پذیرش نکند، آنها با جنجال‌آفرینی، ایران را متهم به ترک میز مذاکره می‌کنند. در این میان، آمریکا با اصرار بر مذاکره نابرابر، در پی تحقق اهداف خاص خود است، اما ملت ایران دلایل روشنی برای رد چنین مذاکره‌ای دارد.
دلیل اینکه مذاکره با آمریکا رد می‌شود چند چیز است، اولاً، تجربه تلخ ایران از مذاکره با آمریکا نشان داده که چنین گفت‌وگوهایی نتیجه مثبتی نداشته است. ثانیاً، ترامپ در گذشته عامل نابودی برجام بوده و هیچ نشانه‌ای از تغییر رویکرد او وجود ندارد. ثالثاً، شرایط فعلی برای مذاکره به‌مراتب نامناسب‌تر از گذشته است. رابعاً، ترامپ در دور دوم خود با رویکردی گستاخ‌تر و زیاده‌خواهانه‌تر ظاهر شده است. از این رو، جمهوری اسلامی مذاکره با آمریکا را مثبت ارزیابی نمی‌کند.
ترامپ قصد دارد با سیاست «چماق و هویج»، ایران را وادار به مذاکره کرده و خواسته‌های حداکثری خود را تحمیل کند. او با افزایش فشارهای اقتصادی و تهدیدات دیگر، به دنبال ایجاد دوقطبی داخلی و بی‌ثبات‌سازی جامعه ایران است. همچنین، ترامپ می‌خواهد با نگه داشتن فشارهای مستمر، اجماع جهانی علیه ایران را تقویت کند.
سیاستمداران آمریکایی دریافته‌اند که نه‌تنها هژمونی تک‌قطبی آمریکا محقق نشده، بلکه نظم لیبرالی غربی در حال افول است. یکی از دلایل این کاهش قدرت، شکل‌گیری یک موازنه جدید در شرق جهان با محوریت چین، روسیه و ایران است. ظهور اتحادیه‌هایی مانند شانگهای و بریکس، روند انتقال قدرت از غرب به شرق را تسریع کرده و واشنگتن را نگران کرده است.
آمریکا برای جلوگیری از همگرایی بیشتر میان ایران، چین و روسیه، در تلاش است تا با ایجاد تضاد منافع، این اتحاد را تضعیف کند. در مورد روسیه، ترامپ با استفاده از بحران اوکراین، قصد دارد آن را از چین و ایران جدا کند. درباره چین، سیاست ترامپ بر منزوی‌سازی این کشور و افزایش فشار اقتصادی متمرکز است.
در مورد ایران، واشنگتن همان سیاست قدیمی فشار و تطمیع را دنبال می‌کند. ترامپ گمان می‌کند که با تشدید فشارهای اقتصادی و تهدیدات امنیتی، ایران را وادار به مذاکره خواهد کرد. اما فراتر از نتایج احتمالی مذاکره، حضور ایران و آمریکا بر سر یک میز پیام مهمی به چین و روسیه می‌دهد؛ پیامی که می‌تواند اتحاد سه‌جانبه شرق را تضعیف کرده و به سود آمریکا تمام شود.