حجت‌الاسلام مهدی شریف، کارشناس مذهبی کشور در قسمت ششم مجموعه «ماه و محراب» می‌گوید: یکی از جملاتی که از احادیث برای ماه مبارک رمضان استفاده می‌شود، این است که «ماه مبارک رمضان، بهار قرآن است» هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن، ماه مبارک رمضان است. همه ما مقید هستیم که در این ماه هر روز مقداری از قرآن را تلاوت کنیم که این سنتی بسیار پسندیده است.

عزیزانی که قرآن می‌خوانید، درست است که مقید هستید هر روز حداقل یک جزء را تلاوت کنید تا در پایان ماه رمضان بتوانید یک ختم قرآن انجام دهید، اما پیشنهاد می‌کنم کمی بیشتر وقت بگذارید. از برخی کارهای دیگر کم کنید و علاوه بر قرائت، به ترجمه و مفاهیم قرآن هم دقت کنید. مهم است که بدانیم چه می‌خوانیم. بالاخره قرآن کتابی است که وقتی می‌خواهد خودش را معرفی کند، می‌فرماید: "لو أنزلنا هذا القرآن على جبل لرأيته خاشعًا متصدعًا من خشية الله" یعنی اگر این قرآن بر کوهی نازل می‌شد، آن کوه از خشیت خدا متلاشی می‌شد. حالا چرا گاهی اوقات، با وجود اینکه قرآن می‌خوانیم، دل‌های ما نرم نمی‌شود و اخلاق و رفتارمان تغییری نمی‌کند؟ حتی گاهی روزه هم می‌گیریم، اما آثار معنوی آن را در خود نمی‌بینیم. این به این دلیل است که به مفاهیم قرآن دقت نکرده‌ایم. تنها توجه‌مان این است که بخوانیم و برویم، بدون اینکه فکر کنیم خداوند در این کتاب چه گفته است.