به گزارش ایلنا، او حتی یک شوت هم به دروازه حریف نزد. دیدن بلینگام بی‌انرژی واقعاً عجیب است. او در بازی با رایو انگار خاموش بود. شاید این به خاطر محرومیت سه‌گانه پیاپی در لالیگا و چمپیونزلیگ باشد که به‌خاطر  توهی به داور در پامپلونا و سه کارته شدن در اروپا گرفت. شاید هم فقط روز بدش بود. اما هرچه بود، جود در این بازی نزدیک به متروپولیتانو آن شور و هیجان همیشگی را نداشت.

انگار با بتایا، دروازه‌بان رایو، سر جنگ نداشت. بدون حتی یک شوت، چیزی که از بازی ۲۲ دسامبر مقابل سویا (۴-۲) برایش تکرار نشده بود. فقط ۲۶ پاس داد که تنها ۸ تایش در یک‌سوم هجومی بود، برای مقایسه، به اندازه شوامنی. کاملاً از بازی جدا افتاده بود و خاموش.

جود در دقیقه ۸۵ با چهره‌ای پر از ناکامی تعویض شد و با یخ روی زانویش به نیمکت رفت. آنچلوتی درباره زانویش خیال همه را راحت کرد: «فقط یک ضربه است، جدی نیست.» اما برای عملکرد کم‌رنگ شاگردش، مثل همیشه از او حمایت کرد: «جود در شرایط خوبی برگشته و بازی خوبی انجام داد.»

ستاره‌ای درخشان در زمین حریفان

آنچلوتی بی‌دلیل اینطور نمی‌گوید. بلینگام در چمپیونزلیگ همیشه قابل اعتماد است. در پنج بازی آخر اروپایی‌اش، دو پاس گل داده و سه گل کلیدی بیرون خانه زده (برگامو، برست و اتحاد). یک ستاره واقعی در زمین حریف.

اما فقط گل و پاس گل نیست که آنچلوتی و تیم از شماره ۵ بیرمنگام می‌خواهند. او خط اول دفاع است، به‌خصوص وقتی امباپه و وینیسیوس از پرس کردن شانه خالی می‌کنند. مقابل رایو، این بهترین نشانه بود که جود در روز خوبش نبود: فقط سه توپ‌ربایی. آن بازیکنی که با فشارش موقعیت می‌سازد، غایب بود. ولی دربی اروپا داستان دیگری است. آنجا بلینگام مثل آهن‌ربا می‌درخشد. رئال به او نیاز دارد.