جوان آنلاین: خانواده مردی که در جریان حادثه گاز گرفتگی به مرگ مغزی مبتلا شده‌بود، برای جلب رضایت خداوند، اعضای بدن وی را به بیماران نیازمند اهدا کردند. 
فاطمه اسلامیان در توضیح حادثه‌ای که منجر به مرگ مغزی برادرش شده‌بود، می‌گوید: «برادرم مرتضی اسلامیان، ۴۰ ساله و به صورت مجردی در منطقه چهارباغ کرج زندگی می‌کرد که شب حادثه همراه دو نفر از دوستانش دچار حادثه گاز‌گرفتگی شد. حادثه گاز‌گرفتگی را به برادر بزرگ‌ترمان خبر دادند. مرتضی ابتدا به بیمارستان شریعتی و بعد به بیمارستان کوثر کرج منتقل می‌شود. در بیمارستان کوثر تا دو هفته تحت درمان بود و بعد از آن بود که پزشکان گزارش دادند تلاش‌ها برای نجات جان برادرم ثمر نداشته و به مرگ مغزی مبتلا شده‌است برای همین پیشنهاد اهدای عضو مطرح می‌شود و عمل پیوند ششم اسفندماه در بیمارستان سینای تهران انجام می‌شود.»
وی در شرح ماجرای گاز گرفتگی هم می‌گوید: «آن گونه که به ما گزارش داده‌اند حادثه گاز گرفتگی به این دلیل اتفاق می‌افتد که لوله بخاری داخل ظرف آب گذاشته شده‌بود و این اتفاق منجر به حادثه گاز گرفتگی می‌شود. به جز برادرم دو نفر دیگر از دوستانش دچار گاز گرفتگی می‌شوند و به دلیل اینکه کنار بخاری خوابیده بودند، قبل از انتقال به بیمارستان فوت می‌شوند، اما برادرم به این دلیل که خودش را تا نزدیک در رسانده و در حالی که هنوز دارای علائم حیاتی بود، آنجا بیهوش و به بیمارستان منتقل می‌شود. تلاش پزشکان برای نجات جان وی هم ثمری نمی‌دهد و بعد از دو هفته به مرگ مغزی مبتلا می‌شود. آن‌گونه که پزشکان گزارش دادند، ریه‌های او تخریب شده و حس هوشیاری‌اش هم به عدد سه رسیده‌بود.»
او در شرح اهدای عضو هم می‌گوید: «وقتی پزشکان مرگ مغزی برادرم را اعلام کردند، پیشنهاد اهدای عضو مطرح شد. مادرم فوت شده‌است، برای همین موضوع را با پدرم در میان گذاشتم و تصمیم گرفتیم برای نجات بیماران نیازمند اعضای بدنش را برای جلب رضای خدا اهدا کنیم. ما برای خدا این کار را کردیم و امیدواریم روح برادرم هم از این کار رضایت داشته‌باشد. خبر هم نداریم اعضای بدن وی به چه کسانی اهدا شده‌است. ششم اسفندماه، برادرم از بیمارستان کوثر کرج به بیمارستان سینا منتقل شد و ما هم در بیمارستان حاضر شدیم و اعضای بدن وی اهدا شد. ما دوست داشتیم بدانیم اعضای بدنش به چه کسانی اهداف می‌شود تا شاید قرنیه‌های چشم او را در سیمای هموطنی دیگر یا صدای قلب او را دوباره بشنویم. با این حال خوشحال هستیم که با این کارمان و بخششی که در راه خدا انجام دادیم، باعث نجات جان بیماران شده‌ایم.»