جوان آنلاین: ترامپ اعلام کرده نامهای را برای ایران ارسال کرده و بار دیگر پیشنهاد مذاکره داده است! البته بلافاصله منابع دیگری این خبر را تکذیب کرده و گفتهاند با اینکه نامه را نوشتهایم، اما هنوز آن را ارسال نکردهایم. این خبرهای آشفته با موجی از شوخیها و طنزپردازیهای کاربران شبکههای اجتماعی و پاسخهای آنها به امریکاییها همراه شد. برخی از کاربران نیز به تحلیل رفتارهای ترامپ و تیمشان در مواجهه با ایران پرداختند. کاربران همچنین خاطره نامه قبلی ترامپ را که شینزو آبه به ایران آورده بود، بازخوانی کردند. در ادامه بخشهایی از واکنشهای کاربران را مرور کردهایم.
صادق نیکو:
ترامپ از ایناست که وقتی پیام میفرسته، بعدش زنگ میزنه میگه تلگرامت رو چک کن پیام دادم!
مهدی محمدی:
نامه مهم نیست. ابتدا باید بیاموزند این کارهایی که با جاهای دیگر دنیا میکنند، در مقابل ایران جواب نمیدهد.
ابراهیم رضایی:
از اصل و محتوای نامه ترامپ خبری ندارم، اما آنچه مسلم است اینکه جمهوری اسلامی تحت فشار مذاکره نمیکند، از حقوق ملت ایران کوتاه نمیآید، گاو شیرده نخواهد شد و زیر بار زور هم نمیرود.
حبیب ازغدی:
مهمترین اولویت در شرایط فعلی ایران، ارتقای قدرت بازدارندگی و تثبیت امنیت ملی است.
مرمر طلایی:
ترامپ: «نامهای برای رهبر عالی ایران فرستادم و به او گفتم که امیدوارم مذاکره کنید، زیرا مداخله نظامی ما وحشتناک خواهد بود!» آقای ترامپ قمارباز، مگر فراموش کردهای جای نامهات کجاست؟
رحمان قهرمانپور:
ترامپ به موازات ارسال نامه به ایران با حمله اسرائیل به مقرهای حزبالله هم موافقت کرده است تا پیام تهدید خود به ایران را معتبر جلوه دهد.ای بسا میخواهد هر چه زودتر به این جمعبندی برسد که آیا ایران واقعاً خواهان توافق است یا نه؟ و گام بعدی خود را بر این اساس تنظیم کند.
مهدی اسدی:
امریکا به صدام نامه ننوشت، حمله کرد. امریکا به بنلادن نامه ننوشت، حمله کرد. روسیه به زلنسکی نامه ننوشت، حمله کرد. در ادبیات نظامی حکومتهای سلطهگر، دو حالت داریم: یا میداند به دشمن پیروز میشود، پس حمله میکند یا میداند پیروز نمیشود، تهدید میکند. حالت سومی ندارد.
حمیدرضا:
اینکه ترامپ بعد از ارسال نامه فوراً خبرش را میدهد، یعنی فقط دنبال فشار رسانهای است. اوباما با دستکش مخملین روی دست چدنی که به قدرت ایران معترف بود و سال ۲۰۰۹ نامه غیرعلنی ارسال کرد، با انتخابات ۸۸ باز طمع رژیم چنج کرد! ترامپ که خوی استکباری عریان دارد که «شایسته تبادل پیام نیست.»
جعفر یوسفی:
هیچ کس به اندازه آیتالله خامنهای دغدغه منافع ملی ایران را ندارد. اگر نامه و پاسخ به نامه تأمینکننده منافع ایران باشد، بدون شک انجام خواهد شد ولی تجربه نشان داده امریکا مذاکره را نه به مثابه ابزار مدیریت اختلافات، بلکه به عنوان مکانیسم مهار و فرسایش اراده طرف مقابل میخواهد.
سعید بیقرار:
خدا رحمت کنه شینزوآبه رو، نامه رو گذاشت زیرش و سوژه خوبی برا فجازی درست کرد. این دفعه کی قراره نامه رو بذاره زیرش؟ داوطلب نبود؟
سیدپویان حسینپور:
ترامپ مدعی شده نامهای رو برای ایران فرستاده که البته دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل دریافت نامه رو رد کرده. همزمان یک مقام کاخ سفید هم گفته که نامه نوشتیم، اما هنوز نفرستادیم! این سطح از آشفتگی در موضوع ایران در امریکا، تنها نشانه سردرگمی یانکیها در مواجهه با ایران است!