خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اعلام کرد: «صالحی با سابقه‌ای درخشان در حوزه‌های علمی و اجرایی، مسوولیت هدایت این بنیاد مهم فرهنگی را بر عهده خواهد گرفت.» با این وجود اعضای «کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران» به «علی‌اکبر صالحی» نامه‌ای سرگشاده نوشتند که در آن آمده: «عرف آن است که در نامه‌ای انتصاب رئیس جدید بنیاد ایران‌شناسی را تبریک بگوییم، اما برای شما نتوانستیم! مورخان، باستان‌شناسان، ادبا، زبان‌شناسان، فلاسفه، فرهنگ‌پژوهان و همه دلسوزان کشور که عمرشان مصروف تاریخ و فرهنگ ایران شده، هنوز پذیرش این جایگاه توسط شما را باور نکرده‌اند.
شما در کدام یک از این تخصص‌ها و گروه‌های علمی می‌گنجید که چنین جایگاهی را پذیرفته‌اید؟ در ادامه این نامه آمده است: از شما به عنوان یک دیپلمات و متخصص در فیزیک هسته‌ای انتظار نمی‌رفت گام در چنین دامی بگذارید و باعث دلسردی متخصصان حوزه ایران‌شناسی و دلسوزان آینده ایران شوید.» در بخش‌های دیگر این نامه سرگشاده کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران آمده است: «حتما در جریان موج شگفتی و اعتراضات پیدا و پنهان نسبت به انتصاب خودتان قرار گرفته‌اید و امیدواریم که این موج تلنگرهای مشفقانه، شما را به استقرار در بنیادی که جای شما نیست مردد کرده باشد.
بنیاد ایران‌شناسی باید مأمن ایران‌شناسان در حوزه‌های مختلف باشد، نه پاتوقی برای استراحت دوران بازنشستگی یا اتاق انتظاری برای کسب مناصب پسین.» حال باید دید که علی‌اکبر صالحی که در بازه زمانی بهمن ۱۳۸۹ تا مرداد ۱۳۹۲ به عنوان وزیر امور خارجه در دولت دهم فعالیت می‌کرد و در دو دولت حسن روحانی عهده‌دار ریاست سازمان انرژی اتمی بود، چه واکنشی نسبت به این نامه خواهد داشت. هر چند ناگفته نماند که او از شهریور ۱۴۰۰ به عنوان معاون پژوهشی و قائم‌مقام رئیس فرهنگستان علوم ایران نیز فعالیت کرده است. حال سوال این است که آیا او با توجه به اعتراضات همچنان می‌خواهد به جای علم در مسیر فرهنگ فعالیت کند؟