مریم عامری روز جمعه در گفت و گو با ایرنا با اشاره به هفته درختکاری و سهم درختان در تولید اکسیژن و جذب گازهای آلاینده‌ای جوی، افزود:گروه بیوتکنولوژی صنعتی میکروارگانیسم های این پژوهشکده در زمینه پرورش و کاربری از این میکروارگانیسم ها بیش از یک دهه فعالیت پژوهشی کرده است.
وی ادامه داد: نخستین درخت بیوتکنولوژیک ایران در سال ۱۴۰۳ با همت پژوهشگران این گروه و همکاری یک شرکت خصوصی در کارخانه نوآوری مشهد به بهره برداری رسید.
معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی گفت: جلبک‌ها، سهم عمده‌ای در تولید اکسیژن کره زمین دارند و در این زمینه حتی از درختان هم پیشی گرفته‌اند.
عامری افزود: درختان را به‌عنوان ریه‌های تنفسی زمین می‌شناسیم، اما واقعیت این است که جنگل‌های نامرئی دیگری نیز در حال اکسیژن سازی برای ما هستند به عبارتی می توان گفت که جلبک ها جنگل‌های نامرئی زمین هستند.
وی ادامه داد: فرایند فتوسنتز توسط مولکول‌های کلروفیل، رسالت مذکور را در درختان بر عهده دارد اما نکته‌ای که در باور عموم مغفول مانده، نقش حیاتی جلبک‌ها در این فرایند است.
او اضافه کرد:جلبک‌ها این قابلیت را دارند تا با لحاظ کردن شرایط اقلیمی و سازه‌ای مناسب، تمامی فصول سال تولید اکسیژن کنند و می توان پرورش آنها را در مکان های نامتعارفی مانند زیرگذرها، نمای ساختمان‌ها و تونل ها بهینه سازی کرد.
این پژوهشگر با اشاره به این که فتوسنتز در اکوسیستم زمین نه تنها توسط درختان انجام نمی‌شود که بخش عمده آنها توسط جلبک‌ها صورت می‌گیرد، افزود: جلبک‌ها دسته‌ای از موجودات هستند که در ۲ گروه درشت جلبک و ریزجلبک پراکنش جهانی در تمامی آب‌ها و حتی خشکی ها دارند.
عامری با تاکید بر این که جلبک‌ها به عنوان پایه‌های زنجیره غذایی در اکوسیستم‌های آبی عمل می‌کنند و تنوع زیستی را حفظ می‌کنند، اضافه کرد: جلبک‌ها بیشتر در محیط‌های آبی و اقیانوس‌ها عمل می‌کنند، در حالی که درختان عمدتاً در محیط‌های خشکی رشد می‌کنند.
او ادامه داد: هرچند هر ۲ گروه اکسیژن تولید می‌کنند، اما جلبک‌ها به دلیل وسعت اقیانوس‌ها و حجم بالای آنها، در مجموع بیشتر از درختان قادر به تولید اکسیژن هستند.
این پژوهشگر گفت: علاوه بر سطح و فضای اشغال شده توسط جلبک‌ها، یکی دیگر از عواملی که در جلبک‌ها برتری فتوسنتزی آنها را نشان می‌دهد فعالیت تمام سلول‌های آنها در فرایند فتوسنتز است، فتوسنتز در درختان تنها توسط بخشی از سلول‌های برگی به نام مزوفیل‌ها انجام می‌شود در حالی که به خصوص در درختان برگ‌ریز و در فصول سرد این فعالیت کاملا متوقف می‌شود.
عامری افزود: بسته به نوع درخت یا جلبک، سن، شرایط محیطی و سایر ویژگی ها تخمین زده می‌شود که هر متر مکعب جلبک فتوسنتزی برابر ۱۰۰ متر مربع جنگل تولید اکسیژن داشته باشد.