به گزارش بامداد جمعه ایرنا، بیانیه پایانی نشست که یک نسخه آن در تارنمای اتحادیه اروپا منتشر شد، حاوی تصمیماتی درباره افزایش فشار بر مسکو و حمایت همه‌جانبه از کی‌یف است.

سران اروپا تأکید کردند که در سال ۲۰۲۵ مبلغ ۳۰.۶ میلیارد یورو به اوکراین اختصاص می‌دهند. طبق بیانیه صادر شده، ۱۸.۱ میلیارد یورو از بودجه اختصاصی به اوکراین، از سود دارایی‌های مسدود شده روسیه تأمین خواهد شد. اروپایی‌ها همچنین متعهد شدند که ارسال تجهیزات دفاعی از جمله سامانه‌های پدافند هوایی، مهمات و موشک‌ها و آموزش نیروهای اوکراینی را گسترش دهند.

یکی از مهمترین محورهای نشست، طرح اروپا برای تقویت توان دفاعی و کاهش وابستگی نظامی به آمریکا بود. سران اتحادیه اروپا اعلام کردند که قصد دارند هزینه‌های دفاعی کشورهای عضو را به‌ شکل چشمگیری افزایش دهند. همچنین، ایجاد یک صندوق ۱۵۰ میلیارد یورویی برای صنعت دفاعی اروپا تصویب شد.

در کنار این اقدامات، بروکسل برنامه‌ای برای تولید و تأمین مستقل تسلیحات و تجهیزات نظامی ارائه کرده است که نشان‌دهنده تلاش این اتحادیه برای کاهش وابستگی به تأمین‌کنندگان خارجی از جمله آمریکا و افزایش خودکفایی در حوزه نظامی است.

این تصمیم نشان می‌دهد که بروکسل نه‌ تنها به‌ دنبال ادامه جنگ اوکراین است، بلکه قصد دارد از این بحران برای تقویت صنعت نظامی خود بهره ببرد. با این حال پرسش اصلی این است که آیا این مسیر اتحادیه اروپا را به یک قدرت دفاعی مستقل تبدیل می‌کند، یا آن را بیش از پیش درگیر جنگ و هزینه‌های بی‌پایان می‌سازد؟

موانع و چالش‌های قمار جنگی اروپا

یکی از مهمترین چالش‌های پیش روی تصمیمات سران اروپا، واکنش روسیه خواهد بود. مسکو قبلاً هشدار داده بود که استفاده از دارایی‌های مسدود شده روسیه به‌ عنوان تأمین مالی جنگ اوکراین، می‌تواند منجر به اقدامات تلافی‌جویانه شدید شود.

در کنار این مساله، بحران اقتصادی اروپا نیز به عاملی جدی در تضعیف سیاست‌های جنگی بروکسل تبدیل شده است. میلیاردها یورویی که به جنگ اوکراین اختصاص می‌یابد، در حالی هزینه می‌شود که رکود، بدهی‌های فزاینده و تورم فشار بیشتری بر مردم و دولت‌های اروپایی وارد کرده است. با این‌ همه، بروکسل همچنان بر مسیر حمایت نامحدود از اوکراین اصرار دارد، حتی اگر این مسیر، خود اروپا را نیز به سمت بحران‌های بیشتر سوق دهد.

علاوه بر این، اختلافات داخلی میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز به‌ عنوان عاملی مهم در آینده این سیاست‌ها مطرح است. برخی کشورهای اروپایی مانند مجارستان و اسلواکی نسبت به ادامه این سیاست‌ها تردید دارند و معتقدند که اروپا باید به‌ دنبال راه‌ حلی دیپلماتیک باشد، نه تداوم جنگ بی‌پایان. در مقابل، کشورهای اروپای شرقی به‌ ویژه لهستان و کشورهای حوزه بالتیک از سیاست‌های سختگیرانه علیه روسیه حمایت می‌کنند.

در مجموع، بیانیه پایانی نشست اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که بروکسل همچنان بر قمار جنگی خود در اوکراین پافشاری می‌کند. در شرایطی که جنگ به یک بحران فرسایشی تبدیل شده و فشارهای اقتصادی بر اروپا افزایش یافته است، به نظر می‌رسد که اتحادیه اروپا بر رویکرد پرهزینه نظامی‌گری اصرار دارد.