شناسهٔ خبر: 71740491 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: تابناک | لینک خبر

دانشمندان با ژن ماموت‌، موش پشمالو ساختند + عکس

موش پشمالو آزمایشگاهی، نتیجه پژوهش کاربردی محققانی است که تلاش می‌کنند گونه منقرض شده ماموت‌ها را به زمین بازگردانند.

صاحب‌خبر -

پس از مطالعه عمیق کد ژنتیکی ماموت، دانشمندان موش‌های «پشمی» با تغییراتی در ضخامت، رنگ و بافت موهایشان مهندسی کرده‌اند تا تطابق‌های این فیل منقرض‌ شده با سرما را بازسازی کنند.

به گزارش «تابناک» به نقل از گجت‌نیوز، طبق گفته محققان در شرکت زیست‌ فناوری و مهندسی ژنتیک آمریکایی Colossal Biosciences، خلق این موش گامی کلیدی به سوی انقراض‌ زدایی ماموت پشمی است. هدف آن‌ها احیا یک گونه منقرض ‌شده نیست؛ بلکه مهندسی یک فیل پشمی است که می‌تواند در توندراهای جهان به خوبی زندگی کند.
موش پشمالو؛ امید دانشمندان برای پیشگیری از انقراض

بن لم، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل Colossal Biosciences می‌گوید: موش پشمالو کلوسال نقطه عطفی در ماموریت انقراض‌ زدایی ما است. با مهندسی ویژگی‌های مقاوم به سرما از مسیرهای تکاملی ماموت‌ها به درون یک گونه مدل زنده، توانسته‌ایم توانایی خود را در بازسازی ترکیب‌های ژنتیکی پیچیده‌ای که طبیعت میلیون‌ها سال وقت صرف ایجاد آن‌ها کرده است، اثبات کنیم. این موفقیت ما را یک گام به هدف‌مان برای بازگرداندن ماموت پشمی نزدیک‌تر می‌کند.

موش پشمالو و انقراض ماموت موش پشمالو و انقراض ماموت

یک گونه منقرض‌ شده کمی شبیه به پازل هزار تکه است. تکه‌های زیادی از قطعات بسیار ریز وجود دارد و بررسی اینکه کجا باید قرار گیرند و چه کاری باید انجام دهند، کار کوچکی نیست. اما می‌توان از کارهای کوچک شروع کرد؛ مثل یک موش کوچک!

تحت رهبری ژنتیک‌دان روی چن از Colossal Biosciences، یک تیم بین ‌المللی از دانشمندان مطالعه دقیقی بر روی چندین گونه ماموت منقرض ‌شده و فیل‌های امروزی انجام دادند.

آن‌ها ۵۹ ژنوم از ماموت‌هایی که بین ۳,۵۰۰ تا بیش از ۱,۲۰۰,۰۰۰ سال پیش زندگی می‌کردند، شامل ماموت‌های پشمی (Mammuthus primigenius)، ماموت‌های استپی (Mammuthus trogontherii) و ماموت‌های کلمبی (Mammuthus columbi) را تجزیه و تحلیل کردند.

این تیم همچنین ژنوم فیل‌های آسیایی (Elephas maximus) را مطالعه کردند، که در مجموع ۱۲۱ ژنوم را شامل می‌شود.
پژوهش‌ها برای ویرایش ژنوم ادامه دارد

تجزیه و تحلیل‌ها به محققان این امکان را داد تا ژن‌های ماموت را که به‌طور واضح با ژن‌های فیل آسیایی متفاوت بودند، شناسایی کنند. از آنجا، توانستند به هفت ژن مرتبط با موی ماموت پشمی و همچنین سایر تطابق‌ها برای محیط‌های سردتر مانند حفظ چربی و توزیع آن برای گرما، دست یابند.