مریم دادخواه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در رابطه با روند انتخاب کتاب «تاریخ درام و تئاتر اروپا» برای ترجمه، گفت: من حدود ۱۰ تا ۱۲ سال است که تئاتر تدریس می‌کنم و یکی از حوزه‌های کاری اصلی من، تاریخ تئاتر است. در کلاس‌هایی که داشتم، یکی از کتاب‌هایی که بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت، همین کتاب خانم فیشرلیشته بود. او یکی از مهم‌ترین پژوهشگران تئاتر در جهان است و آثارش رویکردهای جدیدی را مطرح می‌کند که برای علاقه‌مندان جدی به این حوزه بسیار ارزشمند است. این کتاب نگاه متفاوت و تحلیلی به تاریخ تئاتر اروپا دارد و بخش‌هایی را بررسی می‌کند که کمتر مورد توجه بوده‌اند، مانند تئاتر آلمان در قرون ۱۷ و ۱۸ یا نوع نگاهش به شکسپیر و تئاتر اسپانیا. از نظر من، این کتاب می‌تواند به دانشجویان و پژوهشگرانی که قصد مطالعه جدی‌تری در این زمینه دارند، کمک شایانی کند.

او افزود: در روند انتخاب و ترجمه این کتاب، با نویسنده، خانم فیشرلیشته، در ارتباط بودم و علاوه بر کسب اجازه از ایشان، درباره برخی مفاهیم نیز با او گفت‌وگو کردم.

وی درباره حساسیت‌های به کار گرفته شده در ترجمه خاطرنشان کرد: به عنوان کسی که تحصیلات و فعالیتش در حوزه تئاتر است، در انتخاب واژگان دقت ویژه‌ای داشتم. برای مثال، تمایزی که کتاب بین «پروتاگونیست» و «قهرمان» قائل می‌شود، باعث شد که در ترجمه نیز از اصطلاح «پروتاگونیست» استفاده کنم، زیرا معنای آن با قهرمان در مفهوم رایج تفاوت دارد. همچنین، اصطلاحاتی مانند «درام‌های خانوادگی» (Domestic Plays) و «درام‌های بورژوایی» نیازمند ترجمه دقیق بودند، چراکه بخش زیادی از معنا در خود نام این ژانرها نهفته است. اگر عنوانی به درستی انتخاب نشود، بخشی از معنا در روند ترجمه از بین خواهد رفت.

او مطرح کرد: مخاطب اصلی این کتاب، دانشجویان تئاتر هستند. با این حال، افرادی که به‌طور جدی به مطالعات تئاتر، ادبیات و هنر علاقه‌مندند، نیز می‌توانند از این کتاب بهره ببرند.