پس از استیضاح عبدالناصر همتی از وزارت امور اقتصادی و دارایی، گمانهزنیها درباره جانشین او بالا گرفته است. این وزارتخانه که نقشی کلیدی در سیاستهای اقتصادی کشور دارد، اکنون تحت سرپرستی رحمتالله اکرمی اداره میشود، اما به زودی وزیر جدید آن از سوی دولت به مجلس معرفی خواهد شد.
به گزارش شرق، در میان اسامی مطرحشده، چهرههایی باسابقه در حوزه اقتصاد و مدیریت اجرایی دیده میشوند که هر یک نقاط قوت و ضعف خود را دارند. در ادامه، نگاهی به گزینههای احتمالی و سوابق آنان خواهیم داشت.
علی طیبنیا؛ اقتصاددان محبوب، اما بیمیل به بازگشت
علی طیبنیا، وزیر اقتصاد دولت یازدهم، یکی از نخستین گزینههایی بود که نامش برای این سمت مطرح شد. او که با رأی قاطع مجلس به این سمت رسید، در دوران وزارت خود به دلیل سیاستهای منضبط اقتصادی و کاهش نرخ تورم، محبوبیت بالایی داشت.
طیبنیا که دانشآموخته دکتری اقتصاد از دانشگاه تهران است، سابقه حضور در کمیسیون اقتصادی دولتهای پیشین را دارد و در دولت سیزدهم نیز بهعنوان مشاور اقتصادی رئیسجمهور منصوب شد. با این حال، گزارشها حاکی از آن است که او تمایلی به پذیرش این مسئولیت ندارد و از تیم اقتصادی دولت کنار رفته است.
محمدباقر نوبخت؛ مدیر باتجربه و همسو با دولت
محمدباقر نوبخت، رئیس سابق سازمان برنامه و بودجه و سخنگوی دولت یازدهم و دوازدهم، یکی دیگر از گزینههای احتمالی برای وزارت اقتصاد است. او دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه پیزلی اسکاتلند دریافت کرده و در دولتهای مختلف، از نمایندگی مجلس گرفته تا مدیریت سازمان برنامه و بودجه، نقشآفرین بوده است.
نوبخت تجربه گستردهای در سیاستگذاریهای کلان اقتصادی دارد و به نظر میرسد که هماهنگی بیشتری با معاون اول رئیسجمهور و تیم اقتصادی دولت چهاردهم دارد. همین موضوع احتمال انتصاب او را تقویت میکند.
سید کامل تقوینژاد؛ مدیر مالیاتی و بانکی با رزومه پربار
سید کامل تقوینژاد که پیشتر رئیس سازمان امور مالیاتی کشور بوده، یکی دیگر از گزینههای مطرحشده برای تصدی وزارت اقتصاد است. او دارای دکترای سیاستگذاری عمومی و از مدیران باسابقه اقتصادی کشور به شمار میرود.
تقوینژاد تجربه مدیریت در وزارتخانههای مختلف را در کارنامه دارد و سابقه فعالیت در حوزههای مالیاتی، بانکی و برنامهریزی اقتصادی از جمله نقاط قوت اوست. با این حال، مشخص نیست که آیا دولت به سراغ گزینهای از جنس مدیریت مالیاتی خواهد رفت یا ترجیح میدهد فردی با سابقه کلانتر اقتصادی را به این سمت بگمارد.
علی نصیریاقدم؛ گزینهای کمتر شناختهشده، اما مطرح
علی نصیریاقدم یکی دیگر از نامهایی است که در گمانهزنیهای اخیر دیده میشود. برخلاف گزینههایی مانند نوبخت یا طیبنیا، نصیریاقدم در سطح عمومی چندان شناختهشده نیست، اما برخی منابع او را یکی از گزینههای بالقوه میدانند.
با این حال، به دلیل عدم انتشار سوابق دقیق از نقشآفرینی او در حوزه اقتصاد، نمیتوان ارزیابی دقیقی از شانس او برای وزارت اقتصاد داشت.
سید حمید پورمحمدی؛ مدیر باسابقه در بودجهریزی
حمید پورمحمدی، دکترای علوم اقتصادی از دانشگاه تهران و از مدیران باسابقه اقتصادی کشور، یکی دیگر از گزینههای مطرح است. او تجربه طولانی در بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه دارد.
پورمحمدی در دولتهای مختلف، از احمدینژاد تا روحانی و رئیسی، مسئولیتهای اقتصادی مهمی بر عهده داشته است. او در دوره محمود احمدینژاد قائممقام بانک مرکزی بود و در دولت حسن روحانی نیز معاون امور اقتصادی سازمان برنامه و بودجه شد.
حضور او در سمتهای مختلف اقتصادی، بهویژه در حوزه برنامهریزی و بودجه، او را به یکی از گزینههای بالقوه برای وزارت اقتصاد تبدیل کرده است.
حجتالله صیدی؛ چهرهای از بخش بانکی و سرمایهگذاری
حجتالله صیدی که سابقه مدیریت در بانک صادرات ایران و شرکتهای سرمایهگذاری را دارد، از دیگر گزینههایی است که نامش در محافل اقتصادی مطرح شده است.
او دارای دکترای حسابداری و مدارک حرفهای از انجمن حسابداران خبره انگلستان است و عمده فعالیتش در حوزههای بانکی و مالی بوده است. با این حال، مشخص نیست که آیا دولت برای وزارت اقتصاد به سراغ یک مدیر بانکی خواهد رفت یا خیر.
حجت میرزایی؛ اقتصاددانی با تجربه مدیریت شهری و دولتی
حجت میرزایی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی و معاون اقتصادی و برنامهریزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دولت حسن روحانی، یکی دیگر از گزینههاست. او همچنین سابقه معاونت برنامهریزی و توسعه شهری شهرداری تهران و ریاست مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی ایران را در کارنامه دارد.
میرزایی بیشتر در حوزه سیاستگذاری اقتصادی فعال بوده و برخلاف برخی دیگر از گزینهها، تجربه اجرایی مستقیمی در وزارت اقتصاد نداشته است.
رحمتالله اکرمی؛ سرپرستی که شاید وزیر شود
رحمتالله اکرمی، که در حال حاضر سرپرستی وزارت اقتصاد را بر عهده دارد، خود یکی از گزینههای احتمالی برای تصدی این وزارتخانه است. او دانشآموخته اقتصاد بازرگانی از دانشگاه علامه طباطبایی است و پیش از این معاون نظارت مالی و خزانهدار کل کشور بوده است.
اکرمی در سال ۱۳۹۷ نیز پس از برکناری وزیر وقت، برای مدت کوتاهی سرپرست وزارت اقتصاد شد. اکنون که بار دیگر این مسئولیت را بر عهده گرفته، ممکن است دولت ترجیح دهد او را به عنوان وزیر معرفی کند.
چه کسی وزیر اقتصاد خواهد شد؟
با توجه به نامهای مطرحشده، به نظر میرسد دولت باید میان دو دسته از گزینهها انتخاب کند: اقتصاددانان با تجربه سیاستگذاری (مانند طیبنیا، نوبخت و پورمحمدی) و مدیران اجرایی در حوزه مالی و بانکی (مانند تقوینژاد، صیدی و اکرمی).
اگر دولت بخواهد فردی را انتخاب کند که همسو با سیاستهای اقتصادیاش باشد، احتمالاً نوبخت یا پورمحمدی گزینههای جدیتری خواهند بود. اما اگر به دنبال مدیری اجرایی با تجربه مالی باشد، ممکن است تقوینژاد یا اکرمی به وزارت برسند.
در نهایت، تصمیمگیری در این خصوص به راهبرد اقتصادی دولت در ماههای آینده بستگی دارد؛ آیا دولت بر سیاستهای انضباط مالی و کنترل تورم تمرکز خواهد کرد، یا ترجیح میدهد به اصلاحات ساختاری در نظام اقتصادی بپردازد؟ پاسخ به این سؤال، مشخص خواهد کرد که نام چه کسی بهعنوان وزیر بعدی اقتصاد به مجلس معرفی میشود.