بازی استقلال برابر النصر با توجه به قدرت بالای اسکواد نماینده عربستان در تمامی خطوط حال همه هواداران این تیم را خوب کرد. نمایش کم نقص و شاید بی‌نظیر سیدحسین حسینی در درون دروازه و قدرت بالای روزبه چشمی در خط دفاع و ارائه فوتبالی بالاتر از استاندارد‌های فوتبال آسیا توسط صالح حردانی در خط دفاع و وجود سیلوای کم اشتباه به قدری در نیمه زمین آبی‌ها به چشم می‌آمد که هم بیننده‌های تلویزیونی و هم هواداران حاضر در ورزشگاه را به شک می‌انداخت که این همان استقلال لیگ برتر فوتبال ایران است؟
بسته نگه داشتن دروازه استقلال در روزی که شاگردان پیولی برای رهایی از کابوس روز‌های بد خود در لیگ عربستان با تمام قوای در دسترس خود به میدان آمده بودند نشان داد روز‌های تاریک و غیرقابل باور آبی‌ها رو به پایان است. روز‌هایی که سطح دفاعی این تیم را برابر هر حریفی و هر توپی آسیب‌پذیر نشان می‌داد و هیچ هواداری با دل قرص برای دیدن بازی این تیم روبروی گیرنده‌های تلویزیونی نمی‌نشست.
تیم استقلال که به وضوح از لحاظ مهره از حریف ضعیف‌تر بود، در فاز حمله هم برابر تیم متمول عربستانی کم نگذاشت و شاگردان بوژو می‌توانستند به گل هم برسند. حرکات تکنیکی کوشکی در کناره‌ها و آن سخت‌گیری داور عمانی در شروع بازی و ندیدن پنالتی، فرصت‌های گلزنی رامین رضائیان و آرمین سهرابیان با ضربات سر، شوت صالح حردانی و دو ضربه مهران احمدی نشان از انرژی بالا و حس خوب اعتماد به نفس بازیکنان استقلال در برابر تیمی بود که بیش از نیمی از بازیکنان آن در تیم‌های‌بزرگ اروپایی بهترین بازیکن تیمشان بوده‌اند.
میدان‌داری اندونگ در میانه میدان و در حضور برزویچ نامدار را هم به اینها اضافه کنید؛ اندونگ بار‌ها در میانه میدان صاحب توپ شد و توپ را به کناره‌ها برد و یا با مکث خود به بازی آرامش داد تا از شدت اشتهای سیری‌ناپذیر تیم عربستانی بکاهد. نمایشی عالی از نفر اول میانه میدان استقلال برای مدیریت بازی و تیم حریف که اندونگ از عهده آن به خوبی برآمد تا استقلال در فاز دفاع و هجومی خود از روز‌های بی‌برنامگی فاصله بگیرد و دوباره همان تیمی شود که به ان می‌توان برابر هر حریفی امید بست.
استقلال در شبی که می‌توانست برنده میدان باشد، با درخشش خط دفاعی و دروازه‌بان خود از النصر گلی نخورد تا همچنان امیدوار به صعود در عربستان باشد، امیدی که هیچوقت در اردوی این تیم و در برابر هیچ حریفی کم نشده است و قرار هم نیست در برابر النصر از درجه آن کم شود و حالا هواداران این تیم را نیز برای صعود امیدوار نگه داشته است.
سرعت بالای بازی با النصر و جنگندگی همه بازیکنان استقلال از دقیقه یک تا نود و نمایش رو به جلوی این تیم در نیمه دوم که با آمدن ماشاریپوف بهتر و منظم‌تر شد نشان داد روز‌های سخت و کاملا آزار دهنده این تیم رو به پایان است و استقلال می‌تواند دوباره همان تیم همیشگی شود؛ تیمی که در لیگ ایران و آسیا و برابر هر حریفی چه در خانه و چه در خارج از خانه حریف امیدوار است و قرار نیست برابر هیچ حریفی از پیش بازنده باشد.
بازی برگشت قرار است یک هفته بعد در عربستان برگزار شود و تیم روحیه گرفته بوژوویچ که در آزادی همه هوادارانش را امیدوار کرد، نود دقیقه برای دلجویی از هواداران خود وقت دارد. فرصتی سخت ولی در دسترس برای تیمی که دوباره دارد بلند می‌شود و به روز‌های خوب خودش بر می‌گردد. فرصتی که همه بازیکنان باید قدر آن را بدانند و مانند بازی رفت با دل و جان برای آن زحمت بکشند. آنها باید همانی باشند که روزبه روی خط دروازه کرد و سرش را جلوی توپ گذاشت و یا سیدحسین در برابر جان دوران با آن واکنش کم نظیر رقم زد. آنها باید برای این نود دقیقه همه وجود خودشان را خرج کنند تا دل هوادارانی که باز هم رکورد بیشترین حضور در یک بازی را برایشان رقم زدند را دوباره به دست بیاورند. طرفدارانی که نود دقیقه‌های زیادی را سختی کشیده و شاید در آخر این سالِ سخت، هدیه‌ای برای آنها در نظر گرفته شده باشد.