به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «کِرِشِن‌دو» به نویسندگی پویا سعیدی و کارگردانی فرشید روشنی از تاریخ ۲۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۲۰ در سالن شماره ۲ عمارت هما روی صحنه رفته است. تهیه‌کنندگی این نمایش بر عهده رضا سرپرست است. در حمامِ یک خوابگاهِ دانشجویی، غریبه‌ای وارد می‌شود، پلیس می‌آید، هلیکوپتری از راه می‌رسد و سگی زوزه می‌کشد. بازیگران کار به ترتیب ورود حامد محمودی، ماهان عبدی، محمد اسلامی، محمد حیدری، علی آشمند، آبتین ضیأ، پریماه شمشیری و رضا سرپرست بازیگران این اثر نمایشی هستند.
محمد اسلامی در مورد پیوستن به نمایش «کِرِشِن‌دو» گفت: همکاری من با فرشید روشنی از نمایش «اسفرود بی دم» آغاز شد و برای بار دوم در این نمایش با او همکاری می‌کنم.
وی همچنین در مورد جذابیت متن و چالش‌های آن گفت: نمایش به گونه‌ای است که در متن اتفاقات زیادی رخ می‌دهد. این جذابیت برای من بسیار دلنشین بود، زیرا متن کشش زیادی دارد تا لحظه آخر و پر از شگفتانه است. از همان ابتدا نقش در ذهنم هک شده بود و وقتی متن را خواندم، بسیار جالب و جذاب بود که آن را پذیرفتم.
اسلامی درباره موفقیت کارگردان در انتقال محتوای متن اظهار کرد: به نظر من، کارگردان بسیار موفق بوده است. هم پویا سعیدی و هم فرشید روشنی دوستان نزدیک هم هستند و درک متقابلی از یکدیگر دارند. من به عنوان بازیگر سعی کردم در تمامی تمرین‌ها تمام توان خود را بگذارم. حالا چقدر موفق بودم، باید دیگران نظر دهند.
وی درباره نقش خود افزود: نقش من محمد زکیانی است ، دانشجوی ترم ۷ نقشه‌برداری از مغز است. این کاراکتر، شخصیتی مرموز و چندوجهی دارد که به تدریج در یک تمرین تئاتری که در حمام اتفاق می‌افتد، نفوذ می‌کند. او سعی می‌کند به ذهن دیگر شخصیت‌ها نفوذ کند. در این نمایش ، من همچنین خودم، محمد اسلامی را بازی می‌کنم و به نوعی پرده نازکی بین این دو شخصیت وجود دارد که جذابیت کار به همین نکته بستگی دارد. من با این نقش ارتباط خوبی برقرار کردم و احساس می‌کنم که قوام پیدا کرده و به یکی از نقش‌های جالب کار تبدیل شده است. حالا اینکه چگونه مخاطب با این نقش ارتباط برقرار می‌کند، بستگی به نظر آنها دارد.
اسلامی افزود: در تمرین‌ها برای ایجاد سورپرایز‌هایی که در متن وجود دارد، تلاش زیادی کردیم. ما به این در و آن در زدیم تا لحظات خاص شکل بگیرد و بسیاری از این موقعیت‌ها در تمرین‌ها به وجود آمد. رفرنس‌هایی که فرشید روشنی ارائه می‌کرد و همچنین راهنمایی‌های پویا سعیدی در جلسات تمرین، به ما کمک کرد. در کل، این کار یک کار تعاملی و کارگاهی بود و موقعیت‌ها در این فرآیند ساخته شد.
وی در ادامه به اهمیت دکور و لباس در ایفای نقش خود اشاره کرد و گفت: فکر می‌کنم دکور و لباس در این نمایش به من کمک شایانی کردند. آنها به من کمک کردند تا به درک عمیق‌تری از نقشم برسم.
وی به همکارانش در این نمایش نیز اشاره کرد و گفت: بازیگرانی که در این نمایش حضور دارند، به جز ماهان عبدی و حامد محمودی که با هر دوی آنها همکاری کرده‌ام، سایر بازیگران برای من جدید بودند. آنها جوانان بااستعداد و با انگیزه‌ای هستند و مطمئنم که آینده خوبی در انتظارشان است.
اسلامی درباره چالش‌های بازیگری در این نمایش گفت: اصلی‌ترین چالش من در این نمایش، اجرای هر شب روی صحنه برای مخاطب است که به تنهایی چالشی بزرگ به شمار می‌آید. همچنین نقشی که به عهده دارم، پر از چالش‌های ذهنی است. این کاراکتر مرموز است و ایفا کردن آن به گونه‌ای که برای مخاطب باورپذیر باشد، خود چالشی بزرگ است. علاوه بر این، با مشکلاتی از جمله سرماخوردگی و افت بدن نیز مواجه هستم. به عنوان مثال، محمد زکیانی شخصیتی است که پر از افت و خیز است و طراحی لباس نیز به گونه‌ای است که من واقعاً خیس عرق می‌شوم. این سرماخوردگی واقعاً گریبان‌گیر من شده است، اما امیدوارم به خوبی از پس این چالش‌ها برآیم.
انتهای پیام/