صاحب‌خبر - تهران / خبرگزاری صدا و سیما / سیاسی (رسانه های بیگانه) 1394/05/29
الف- سوژه های تبلیغاتی
رای سناتور منندز به رد توافق اتمی با ایران و تداوم بحث های کنگره و کاخ سفید بر سر برجام از مهمترین سوژه های تبلیغاتی تلویزیون آمریکا در عرصه خارجی بود.
ب- مفاهیم، شگردها و گزاره های تبلیغی:
به روایت بیگانه جمهوری خواهان برای رد برجام، تلاش می‌کنند مواضع ضد توافق خود را در«قاب دیپلماسی» جلوه دهند تا به این روی از فضای یکجانبه گرایی دوران بوش که منجر به حمله پر مخاطره به عراق در 2003 شد، فاصله گیرند یا به عبارت دیگر اذهان عمومی را از این موضوع دور کنند. در واقع آنچه از محتوای تبلیغی تلویزیون ها، درک می شود این است که جمهوری خواهان بین «یک معامله بد و یک معامله بهتر» قائل به تفکیک می شوند و گویا معتقدند هنوز فرصت هایی برای دستیابی به «توافق بهتر!» وجود دارد! تصمیمی که از نظر آنها در صورت لزوم بهتر است در قالب دیدگاه چند جانبه گرایی رئیس جمهور آینده آمریکا (پس از اوباما) مذاکره شود. معنای این عبارات این است که رییس جمهوری بعدی آمریکا، با قدرت بیشتری و با توسل به تشدید تحریم ها علیه ایران مذاکرات را ادامه دهد! سناتور باب کروکر، رئیس جمهوری خواه کمیته روابط خارجی سنا، نیز ضمن موضع گیری شدید در برابر برجام گفته: quotation mark باید بگویم که هر کشور شرکت کننده در این مذاکرات (منظور او اعضای 5+1 هستند )، قبل از تصمیم گیری درباره توافق نهایی، آگاه بوده که کنگره محق به رای دادن در این مورد است! quotation mark
لحن تلویزیونی، «کف مطالبه» بسیاری از قانونگذاران کنگره را، زمانی که در ماه سپتامبر برای تصمیم گیری درباره توافق با ایران، به واشنگتن بازگردند، «اعتماد» به جمهوری اسلامی نشان می دهد؛ موضوعی که گویا، بالاتر از همه مباحث فنی و مهمتر از همه آنهاست. این موضوعی است که دست کم درمیان برخی سناتورهای حامی توافق نیز وجود دارد؛ از جمله سناتور کریس مورفی از ایالت کانکتیکت ؛ او در بین 11 سناتور دموکراتی است که تاکنون از توافق حمایت می کنند. به این ترتیب، «کف مطالبه» قانونگذاران کنگره، میزان «اعتماد» به جمهوری اسلامی است. و اما گزاره های تبلیغی:
1- جمهوری خواهان در مخالفت با برجام کاملا «جدی» هستند و درپی باطل کردن وتوی احتمالی اوباما هم خواهند بود.
2- جمهوریخواهان به دموکرات های بیشتری نیاز دارند که به آنها بپیوندند تا بتوانند توافق را در کنگره رد بکنند.
3- میچ مک کانل رهبر اکثریت جمهوریخواه سنا: تلاش اوباما در کنگره برای تصویب توافق در کنگره احتمالا موفق خواهد شد.
4- سرنوشت توافق در کنگره، به ویژه در مورد کسب آرای کافی برای باطل کردن وتوی اوباما، به دست دموکرات‌ها خواهد بود.
5- جمهوری خواهان در قبال رد برجام تلاش می‌کند مواضع ضد توافق خود را در «قاب دیپلماسی» جلوه دهند تا به این روی از فضای یکجانبه گرایی دوران بوش، فاصله گیرند.
6- جمهوری خواهان معتقدند هنوز فرصت هایی برای دستیابی به «توافق بهتر!» وجود دارد! تصمیمی که از نظر آنها در صورت لزوم بهتر است در قالب دیدگاه چند جانبه گرایی رئیس جمهور آینده آمریکا (پس از اوباما) مذاکره شود.
7- هر کشور شرکت کننده در مذاکرات 5+1، قبل از تصمیم گیری درباره توافق نهایی، آگاه بوده که کنگره محق به رای دادن نهایی در این مورد است!
8- «کف مطالبات» بسیاری از قانونگذاران کنگره، زمانی که در ماه سپتامبر برای تصمیم گیری درباره توافق با ایران، به واشنگتن بازگردند، «اعتماد» به جمهوری اسلامی خواهد بود.
9- اگر کنگره توافق را رد کند، درها برای دور شدن ایران از توافق با 5+1 باز شده و گزینه تشدید تحریم و احیانا جنگ رخ می نمایاند.
ج- تحلیل تبلیغی رسانه و آینده نگری
در ادبیات سیاسی تلویزیون آمریکا اشاره به تلاش های گسترده محفلی و رسانه ای مخالفان توافق هسته ای است. رسانه های تلویزیونی در عین اذعان به هزینه های گسترده لابی های صهیونیستی و آیپک در زمینه های تبلیغاتی و رسانه ای، به تلاش ها و رایزنی های کاخ سفید نیز اشاره می کند که از جمله میزبانی اوباما از گروهی از قانونگذاران برای بحث‌های گسترده و بی پرده درباره برجام است. به رغم بازتاب دادن اختلافات اما یک نکته تبلیغی در لابلای بحث ها به چشم می خورد؛ بحث انتخاب میان جنگ و صلح؛ اوباما نیز از آغاز، این مسئله را به عنوان یک انتخاب بین «دیپلماسی و جنگ نهایی» مطرح نمود، با این استدلال که اگر کنگره توافق را رد کند، در را برای فاصله گرفتن ایران از توافق با P5 1 باز نموده و به (ادعای وی) راه را به سوی توسعه یک بمب هسته ای هموار می کند! در واقع حتی از چنین عباراتی (که از زبان حامیان برجام بیان می شود) نیز می توان این برداشت را نمود که گویا در صورت رد توافق، حرکت به سمت رویارویی و جنگ آغاز خواهد شد. البته این بحث بیشتر برای تحت فشار قرار دادن دموکرات های مرددی طراحی شده که با آغاز جنگ منفور آمریکا در عراق توسط سلف اوباما، جورج بوش رئیس جمهور سابق، مخالف بوده اند. در این بین آنچه طنزآمیز به نظر می رسد این است که به رغم هیاهوی جمهوریخواهان اما در تحلیل تنهایی این جمهوریخواهان هستند که برای توفیق خود، شدیدا به دموکرات ها نیاز دارند!
پردازش و تحلیل/ محمود شهیدی
∎