هند نیز با کاشت بیش از ۲.۱۵ میلیارد درخت، از دیگر کشورهای موفق جهان برای برنامه‌های کاشت درخت قرار دارد. این کشور با هدف کاشت ۵.۳۶ میلیارد درخت، برنامه‌های خود را با انرژی‌های تجدیدپذیر همچون تولید برق خورشیدی ارزان‌قیمت ادغام کرده است. این رویکرد چندوجهی نشان‌دهنده تلاش‌های هند برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی است.

اتیوپی با راه‌اندازی برنامه‌ای به‌نام میراث سبز در سال ۲۰۱۹، هدف کاشت ۲۰ میلیارد درخت تا سال ۲۰۳۰ را در نظر گرفته است. این کشور تاکنون بیش از ۱.۷۲ میلیارد درخت کاشته و بر بازسازی زمین‌های تخریب‌شده و بهبود تنوع زیستی تمرکز دارد. اتیوپی همچنین با حمایت بین‌المللی برای گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر، تلاش‌های خود را تقویت کرده است.

پاکستان نیز با برنامه سیل ۱۰ میلیارد درخت، به‌عنوان ادامه برنامه موفقی با عنوان سونامی «یک میلیارد درخت»، تلاش می‌کند تا جنگل‌ها را بازسازی کند و بلایای آب‌وهوایی را کاهش دهد. پاکستان تاکنون بیش از یک میلیارد درخت کاشته و همچنان به گسترش برنامه‌های خود ادامه می‌دهد.

دولت ایرلند نیز متعهد شده است که تا سال ۲۰۴۰، سالانه ۲۲ میلیون درخت بکارد و در مجموع ۴۴۰ میلیون درخت کاشته شود. این برنامه شامل استفاده از زمین‌های کشاورزی برای جنگل‌کاری و پرداختن به تنوع زیستی و جذب کربن است. بریتانیا نیز بر جنگل‌داری پایدار تأکید دارد و از طریق سازمان «Woodland Trust» و چارچوب‌های قانونی که جنگل‌کاری پس از برداشت چوب را الزامی می‌کند، بر حفظ تنوع زیستی تأکید می‌کند.

اندونزی با تمرکز بر بازسازی جنگل‌های مانگرو، تلاش می‌کند تا از سیل‌های ساحلی جلوگیری کند و اکوسیستم‌های دریایی را حمایت کند. برنامه‌های این کشور در جزیره بیاک شامل کاشت درختان مانگرو و میوه‌دار است که به بهبود معیشت محلی کمک می‌کند. رواندا متعهد شده است تا سال ۲۰۳۰، دو میلیون هکتار جنگل را بازسازی کند. این کشور بعضی از اهداف خود را زودتر از موعد مقرر محقق کرده است که نشان‌دهنده تعهد قوی دولت در این زمینه است.