به گزارش همشهری آنلاین شاید اگر هر مربی دیگری بود به تعریف و تمجید آنچنانی می‌پرداخت اما سرمربی صرب با یک واقع‌بینی عمیق گام به نشست خبری گذاشت و در اظهاراتش کوشید حقیقت را بیان کند. او به واقع نشان داد از درخشش دروازه‌بانش در دیداری که استقلال از وجود 75 هزار تماشاگر بهره جست چندان راضی نیست و عمیقاً دوست داشت تیمش برنده این بازی باشد. شاید چنین دیدگاهی رمز گمشده استقلال در فصل جاری باشد که همواره با شکست‌ها و تساوی‌های خردکننده امتیازات متعددی را از کف داده است.
بوژوویچ می‌توانست به مانند همه به تمجید از دروازه‌بانش بپردازد اما او این موضوع را ناشی از نمایش بیش از حد دفاعی تیمش می‌داند؛ تاکتیکی که مد نظر او نیست و پیدا است که سرمربی صرب در اندیشه‌های خود در پی به تحول رساندن استقلال در فصل جاری است و شاید هم قصد دارد استقلال را به خودش بازگرداند.
نه اینکه بوژوویچ از داشتن دروازه‌بانی آماده که در یک ماه اخیر توانسته دوباره به اوج بازگردد و کیفیت بهتری را از خود نشان دهد، ناراضی باشد؛ هرگز این طور نیست. بوژوویچ قطعاً برای رسیدن به خواسته‌ها و اهداف تاکتیکی خود در بازی‌های باقی‌مانده به داشتن یک دروازه‌بان قبراق و چالاک نیازمند است اما پرواضح است که او تیمی را طلب می‌کند که متکی به درخشش دروازه‌بانش نباشد و آن‌قدر به لحاظ تاکتیکی بر حریف غالب باشد که دروازه‌بانش به کم کارترین بازیکن میدان تبدیل شود.
اینکه او در مقابل تیم پرستاره النصر که با خرید بزرگان فوتبال جهان به تیمی رعب‌آور تبدیل شده، چنین دیدگاهی را مطرح می‌کند و صادقانه نسبت به درخشش گلر استقلال برخورد می‌کند، نشان‌دهنده نوعی تفکرات متفاوت نسبت به مربیانی است که در فصل جاری سکان هدایت استقلال را به دست گرفته‌اند. شاید در آینده‌ای نه چندان دور به این نتیجه برسیم که بوژوویچ نسبت به نکونام، موسیمانه و سهراب بختیاری‌زاده مربی جسورتری بوده است و شاید با همین تفکرات استقلال را به سمت موفقیت سوق دهد.
حال اینکه حسینی در بازی برگشت نیز مرد اول تیمش باشد قطعاً نیاز بوژوویچ است اما سرمربی استقلال نیاز دارد که عناصرهجومی تیمش بهترین عملکرد ممکن را در بازی برگشت ارائه کنند تا شاید در ریاض برنده بازی بزرگ لقب بگیرد.
بی‌تفاوتی بوژوویچ نسبت به درخشش سید حسین حسینی را باید به فال نیک گرفت. سرمربی جدید استقلال به دنبال ساختن تیمی است که فقط متکی به دروازه‌بانش نباشد. او استقلال را هجومی می‌خواهد و با سکوت در مقابل درخشش حسینی آشکارا به مهاجمانش هشدار داده است. آیا او به مقصودش خواهد رسید؟!