به گزارش ایکنا، مجید معارف؛ استاد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران در سلسله گفتارهایی به مناسبت ماه مبارک رمضان با عنوان ویژه برنامه طرح قرآنی «برگی از نامه نور» که از سوی پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد در سومین گفتار به تبیین آیه شریفه «لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ» پرداخت.
در شان نزول این آیه مرحوم طبرسی(صاحب تفسیر مجمعالبیان) آورده است که شخصی در مدینه به نام ابوحصین زندگی میکرد؛ او دو فرزند داشت و فرزندان او به کار بازرگانی و تجارت مشغول بودند و طرف تجارت ایشان هم تاجران مسیحی بودند؛ این تاجران مسیحی در پوشش تجارت به تبلیغ مسیحیت هم میپرداختند و به تدریج در این فرزندان ابوحصین هم تاثیر گذاشته بودند و آنان را به مسیحیت جلب کردند.
پدر، ناراحت شد که بچههای من از دین اسلام برمیگردند لذا خدمت پیامبر(ص) رسید و دغدغه خود را مطرح کرد؛ در اینجا این آیه نازل شد که اصل پذیرش دین باید انتخابی، اختیاری و با چشم و گوش باز باشد و اگر قرار بود دین تحمیلی باشد ارزشی ندارد و پدر و مادر حق بیشتری در دیندارکردن فرزندان خود نسبت به مبلغان دینی دارند.
آیه میفرماید که کاری به کار فرزندان خود نداشته باشید و اگر خدا بخواهد آنان را هدایت خواهد کرد؛ راه ما مشخص است و راه کمال و رشد از انحراف متمایز است و بگذارید انسانها راه خود را بر مبنای دلیل روشن طی و خودشان مسیر خود را انتخاب کنند.
انتهای پیام