همزمان با نخستین روز ماه مبارک رمضان ۱۴۴۶ ه‌ق و برگزاری محفل قرآنی با حضور قاریان، حافظان و فعالان قرآنی نزد رهبر معظم انقلاب، ایکنا هر روز به مطالبات معظم له در چهار دهه برپایی هر ساله محافل قرآنی طلیعه ماه رمضان نگاهی خواهد داشت.

در بخشی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در طلیعه رمضان ۱۴۴۵ ه‌ق مطابق با ۲۲ اسفندماه ۱۴۰۲ ه‌ش آمده است؛ 

«از غنای حرام جدّاً پرهیز شود؛ این را توجّه داشته باشید. البتّه در باب غنا حرف زیاد است، امّا بعضی از الحان، غنا است. بنده حالا صریح بگویم؛ من تلاوتها را گوش می‌کنم، بخصوص بیشتر آنچه از رادیو پخش می‌شود. گاهی اوقات بعضی از این قرّاء معروف مصری وقتی می‌خوانند، بنده خاموش می‌کنم؛ یعنی شبهه می‌کنم. مثلاً فرض کنید محمّد عمران بعضی اوقات وقتی می‌خواند، واقعاً من شبهه می‌کنم. حالا ظاهراً از دنیا هم رفته؛ خدا رحمتش کند. یا بعد از او مثلاً عبدالمنعم[طوخی]؛ اینها خوش‌خوانند، صداهای خوبی دارند، انصافاً در موسیقی هم فوق‌العاده استاد هستند، امّا گاهی اوقات آنچه او می‌خوانَد، سبْک خواندنِ غناهای عربی است؛ یعنی تلاوت قرآن نیست. البتّه بعضی از اساتید برجسته و بزرگ قرآن هم که بنده به آنها خیلی علاقه دارم، گاهی اوقات یک چنین چیزهایی در کارشان دیده می‌شود؛ یعنی این‌جور نیست که بخواهیم بگوییم آنها [اشکالی ندارند]؛ بعضی هم نه؛ بعضی از این قدیمی‌ها مثل عبدالفتّاح شعشاعی و امثال اینها، انصافاً از چهارچوب تلاوت قرآنی هیچ تجاوز نمی‌کنند؛ [امّا] این جوانهای امروزی که از مصر گاهی اینجا و آنجا پیدایشان می‌شود و یک چیزهایی می‌خوانند، چرا، اینها انصافاً خیلی اوقات از آن ضوابط و موازین تخطّی می‌کنند. این هم یک نکته.
بعضی از قرّاء عزیز ما هم که خب صداهای خوبی دارند، این صدای خوش موجب میشود که یک جاهایی میل به یک تحریرهای اضافی و زائد پیدا بشود. [گفت:]
پری‌رو تاب مستوری ندارد
چو در بندی سر از روزن برآرد!»