به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، کارشناس رسانه نوشت:
به سختی می‌توان باور کرد که طرز برخورد بسیار غیر دیپلماتیک ترامپ و جی دی ونس با زلنسکی اتفاقی و بداهه بوده است.
شواهد نشان‌دهنده این است که این نمایش بی‌سابقه و مطلقا غیر دیپلماتیک از پیش طراحی شده بود. این یک قدرت‌نمایی بی‌پرده بود با این پیام که آمریکای ترامپ برای توسعه قدرت خود از هیچ کاری فروگذار نیست.
جلسه ترامپ/ونس_زلنسکی در اتاق بیضی کاخ سفید برگزار شد که مهمترین مکان در کاخ سفید است. وقایع این اتاق خودبخود ارزش خبری زیادی پیدا می‌کنند.
خبرنگاران در جلسه حاضر بودند.
یکی از افرادی که ایستاده است خطاب به زلنسکی از او ایراد می‌کند که چرا کت و شلوار نپوشیده است.
ونس با پاهای کاملا باز نشسته است. که معمولا بی‌ادبی تلقی می‌شود.
در اصول دیپلماسی در جلسه بین دو رئیس جممهور، معاون رئیس جمهور نباید زیاد حرف بزند. وقتی هم حرف می‌زند باید با رئیس جمهور مقابل به عنوان یک مقام مافوق صحبت کند. اما رفتار و گفتار ونس کاملا خلاف این است.
لحن و ادبیات دوطرف باید همراه با احترام باشد. ترامپ و معاونش با تهاجم، و از نظر دیپلماتیک با تحقیر و توهین با زلنسکی حرف زدند.
به نظر می‌رسد همه این شیوه از پیش طراحی شده بود. جزئیات این جلسه چنان طراحی شده بود که بیشترین ارزش خبری را به آن بدهد و به عنوان تیتر یک در رسانه‌های دنیا منتشر شود و واکنش رهبران جهان، خصوصا اروپا را برانگیزد.
کاخ سفید می‌توانست همین رفتار، یا بدتر از آن را پشت درهای بسته با زلنسکی انجام دهد. چه بسا در جلسه غیرعلنی احتمال قبول شرایط آمریکا توسط زلنسکی بیشتر بود. ولی جلسه را علنی و با چنین خصوصیاتی برگزار می‌کنند.
به نظر می‌رسد طراحی این جلسه توسط کاخ سفید هدفی بسیار وسیع‌تر و استراتژیک‌تر از موضوع روسیه_اوکراین را دنبال می‌کند.
در این جلسه اگرچه ظاهرا زلنسکی مخاطب بود و موضوع آن پایان جنگ روسیه با اوکراین؛
ولی مدل طراحی رسانه‌ای جلسه نشان می‌دهد مخاطب واقعی این جلسه رهبران جهان و خصوصا اروپا بودند. با این پیام که ترامپ و دولت و پیروانش به هیچ‌یک از قواعد و اصول حقوق و روابط بین‌الملل و ضوابط دیپلماتیک اهمیت نمی‌دهند و هرطور که بخواهند عمل می‌کنند.
طراحی رسانه‌ای کاخ سفید برای جلسه ترامپ/ونس_ زلنسکی به دنبال تحقیر اصول شناخته شده نظم و روابط بین‌الملل و رقبای جهانی بود.
یک بیانیه عملی که می‌گوید ترامپ و دولتش هیچ مرز و محدوده‌ای برای توسعه جهانی قدرت خود و رهبری مطلق بر جهان نمی‌شناسد.