به گزارش ایلنا، حجت‌الاسلام علی سعیدی، رئیس دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظّم کل قوا، در جمع خبرنگاران با اشاره به علت کشیده شدن پای اوکراین به جنگ با روسیه اظهار داشت: ماجرای اوکراین به عنوان هم مرز با روسیه دارای پیشینه است. در گذشته بعد از سقوط امپراطوری شوروی و استقلال کشورهای مجموعه اتحادیه جماهیر شوروی، اوکراین به عنوان سومین قدرت اتمی مطرح بود. غرب به فکر افتاد این کشور را خلع سلاح کند لذا با کوچما رئیس جمهور وقت اوکراین وارد مذاکره شدند و از او خواستند با کنار گذاشتن سلاح‌های اتمی خود از حمایت آمریکا و اروپا با تضمین امنیتی برخوردار شود و کوچما به غرب اعتماد کرد و سلاح‌های اتمی خود را تحویل داد و بدین شکل خلع سلاح شد. با دستیابی زلنسکی به قدرت در اوکراین، غرب با طراحی نقشه‌ای در جهت تضعیف روسیه و کاهش ظرفیت تهاجمی روسیه و دستیابی به منابعی در اوکراین، با تطمیع زلنسکی به عضویت در ناتو و پشتیبانی نظامی و امنیتی، زمینه تحریک روسیه و جنگ بین دو کشور را فراهم نموده و تا توانستند به این جنگ نیابتی کمک کردند و ادامه جنگ اگرچه به روسیه لطماتی وارد نمود اما اوکراین را در شرایط بسیار نامساعدی قرار داد به شکلی که حداکثر یک چهارم از خاک اوکراین در اختیار روسیه قرار گرفت.
رئیس دفتر عقیدتی سیاسی فرمانده معظّم کل قوا در پاسخ به اینکه آیا اوکراین در برابر وعده‌های غرب به خواسته‌های خود دست یافت و آثار و پیامدهای اوکراین در جنگ با روسیه چه بود؟ تصریح کرد: غرب در راستای اهداف خود یعنی کاهش توان روسیه، کمک‌های تسلیحاتی زیادی را به اوکراین داد و آمریکا بر اساس گفته ترامپ ۳۵۰ میلیارد دلار به اوکراین کمک کرد و حتی به اوکراین اجازه استفاده از موشک‌های دوربرد را دادند. اما نه تنها اوکراین عضو ناتو نشد بلکه خسارت‌های جبران ناپذیری را متحمل شد. تا جایی که اوکراین یک چهارم از خاک خود را از دست داده است، صدها هزار نفر از نیروهایش کشته و میلیون‌ها نفر زخمی شدند و میلیون‌ها نفر آواره کشورهای دیگر هستند و آخرین ضربه‌ای هم که به اوکراین و شخص زلنسکی وارد شد جدا شدن آمریکا از حلقه حامیان اوکراین و باج خواهی رئیس جمهور فعلی آمریکا می‌باشد.
وی با اشاره به عبرت‌های دیدار زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین با ترامپ، رئیس جمهور آمریکا گفت: اتفاق ناهنجاری که در کاخ سفید در دیدار زلنسکی با ترامپ در جلو چشمان مردم به وقوع پیوست حادثه‌ای عجیب، غیر اخلاقی و غیر انسانی بود آن هم از سوی سران کشوری که مدعی مظهر تمدن هستند، مسخره کردن، تحقیر کردن، تهدید کردن و بیرون کردن رئیس جمهور یک کشور از عجایب و پیامدهای تفکر مادی گرای غرب است.
حجت الاسلام سعیدی افزود: در این دیدار آنچه مهم و مورد تاکید بود، عبرت‌های این حادثه است؛ می‌توان گفت این نوع برخورد آمریکا و به طور کلی غرب با متحدان خود نه اولین بوده و نه آخرین آن، تکرار موارد گذشته است، هم چون اعتماد صدام، یاسر عرفات، مصدق به غرب و اعتماد قذافی به غرب از نمونه‌های بارز به آن است. وی گفت: غربی‌ها به قذافی گفتند چند کار انجام بده تحریم را برمی‌داریم و از تو حمایت می‌کنیم اول اینکه صنعت هسته‌ای را تحویل بده، دوم صنعت موشکی را محدود کن و سوم اسامی دانشمندان هسته‌ای را به ما بده و بنا شد انگلستان تضمین امنیتی بدهد، اما نه تضمینی در کار بود و نه تحریم برداشته شد و قذافی با وضع فجیع کشته شد. خیانت آمریکا به افغانستان و خروج خفت بار از آن پس از ۲۰ سال اشغال و آخرین آن هم اوکراین و زلنسکی که متحیر و سرگردان نه راه پس دارد و نه راه پیش.
رئیس دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظّم کل قوا با اشاره به چرایی رفتار آمریکا با متحدان خود خاطرنشان کرد: آمریکا بر اساس تفکر مادی‌گری سرمایه‌داری دنبال منافع خود است و قرارمدارها و حمایت‌ها را که می‌گذارد در مدار میزان فایده است. مثلاً ترامپ از عربستان به عنوان گاو شیرده تعبیر می‌کند و حمایت تا زمانی است که آمریکا از او شیری به دست آورد. لذا در دوره قبل ۵۰۰ میلیارد دلار سلاح فروخت حالا انتظار فروش ۶۰۰ میلیارد دلار را دارد. نگاه آمریکا به اوکراین هم همین است و در برابر ۳۵۰ میلیارد دلار مطالبه ۵۰۰ میلیارد دلار را دارد. اما اینکه آمریکا متحد واقعی دارد یا نه؟ باید گفت متحدان آمریکا دو گونه هستند: متحد واقعی و متحد بازیچه‌ای.متحد واقعی آمریکا یکی بیش نیست و آن هم رژیم صهیونی است که آمریکا در حمایت از آن حد و مرزی نمی‌شناسد که البته ناشی از نفوذ لابی صهیونیسم در درون سیستم آمریکا می‌باشد.
وی افزود: دیگر متحدان آمریکا بازیچه‌ای و منفعتی بوده و تاریخ مصرف دارند و هر وقت تاریخ مصرف آنها تمام شد یعنی شیردهی آنان به پایان رسید کنار گذاشته می‌شوند و از رژیم‌هایی که هراس دارند با وعده‌های گوناگون آنها خلع سلاح نموده و توان آنها را به حداقل می‌رسانند و سپس به سهولت آنها را از سر راه برمی‌دارند.
حجت الاسلام سعیدی با اشاره علت گرایش ترامپ به روسیه و شخص پوتین تصریح کرد: گرایش و تمایل به سمت روسیه و آقای پوتین از سوی ترامپ مسبوق به سابقه است. در دوره قبل ریاست جمهوری چنین حرکتی در تمایلات و گرایشات ایشان مشاهده می‌شد و حتی برخی رسانه‌ها مدعی شده بودند پوتین در رأی‌آوری ترامپ نقش داشته است. در این مقطع میزان گرایش ترامپ قدری بیشتر شده است اما اینکه چرا ترامپ چنین گرایشی دارد به نظر می‌رسد این یک معمایی است که نیاز بررسی جوانب آن دارد که ریشه مسئله چیست. زیرا اولاً استراتژی آمریکا همبستگی در عرصه بین‌المللی با اروپا بوده، ثانیاً یکی از چالش‌های خود را در بعد نظامی روسیه به شمار می آورند و ثالثاً جنگ اوکراین با هدف تضعیف قدرت روسیه شکل گرفته و ترامپ از هر سه مسئله عبور کرده و به قیمت از کنار کشیدن از ائتلاف اروپا و از دست دادن هم پیمان و جریان غرب‌گرای حاکم بر اوکراین و مخدوش ساختن هیمنه و آبروی آمریکا دست به این اقدام زده که باید منتظر روشن شدن علل و عوامل این مسئله باشیم.
حجت الاسلام سعیدی با اشاره به عبرت‌های دیدار زلنسکی با ترامپ برای طرفداران مذاکره با آمریکا تصریح کرد: باید گفت گرچه خیانت‌ها، جنایت‌های آمریکا و حتی خیانت‌ها به هم پیمانان خود و تخلف از وعده‌های رژیم حاکم بر آمریکا در دوره‌های مختلف کاملاً شفاف بوده و مستندات و شواهد آن فراروی همگان است اما با کمال تاسف در کشور ما عناصری هستند که بدون توجه به همه شواهد دال بر خیانت‌های آمریکا همچنان دم از مذاکره و گفتگو می‌زنند. تاسف بارتر اینکه برخی دولتمردان هر کجا کم می‌آورند بدترین راه حل را یعنی همان مذاکره و تسلیم آمریکا شدن را مطرح می‌کنند. کسی که در دروه دولت یازدهم و دوازدهم (اعتدال) می‌گوید با یک سلام علیک بین روحانی و ترامپ می توان همه تحریم ها را برداشت، چه فهمی از آمریکا دارد؟
وی افزود: انسان‌هایی که فهم درستی از مسائل سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی نداشته و به مبانی و اصول حکومت دینی هم اعتقاد و پایبندی ندارند بدون توجه به مبانی و اصول و مصالح ملی و استقلال کشور چنین مسائل را مطرح می‌کنند. البته امیدی نیست که این عناصر که بعضاً بوی خیانت از نگرش، رفتارشان به مشام می‌رسد به عواقب آنچه می‌گویند توجه نمایند اما مسئله عمده این است که باید مراقب زلنسکی‌های داخلی بود که به تعبیر یکی از عزیزان می‌گفت اگر رهبری معظم (مدظله‌العالی) نبود جای آقای زلنسکی یک فارسی‌زبان قرار داشت، که مبادا شاهد چنین روز و روزگاری باشیم.