به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام اسماعیل رمضانی، کارشناس مذهبی، در برنامه‌ی «سحرنشینی» شبکه‌ی دوم سیما که صبح امروز از حرم امیرالمؤمنین علیه‌السلام پخش می‌شد، به بررسی نقش قرآن در جامعه پرداخت. وی با طرح پرسش‌هایی تأمل‌برانگیز، به تحلیل جایگاه قرآن در زندگی امروز انسان‌ها پرداخت و به این نتیجه رسید که در جوامع امروزی، قرآن نه تنها عامل تعیین کننده‌ای در زندگی افراد نیست، بلکه به عنوان یک «عامل اضافی» تلقی می‌شود.
رمضانی با استفاده از مثالی در زمینه‌ی رشد گیاه، سه عامل تعیین کننده، تاثیرگذار و فضیلتی را در شکل‌گیری یک پدیده تشریح کرد. عامل تعیین کننده، عامل اصلی و ضروری در وجود پدیده است. عامل تاثیرگذار، در شکل‌گیری و کیفیت آن نقش دارد، اما نبود آن لزوما به معنای عدم وجود پدیده نیست. عامل فضیلتی نیز در بهبود کیفیت و زیبایی پدیده موثر است، اما حضور یا عدم حضور آن، در وجود پدیده تأثیری ندارد.
وی با افزودن عامل اضافی یا بی ربط، به این نکته اشاره کرد که برخی از عوامل هیچ تاثیری در وجود یا کیفیت یک پدیده ندارند. این عوامل در صورت حذف، هیچ تغییری در روند شکل‌گیری یا کیفیت پدیده ایجاد نمی‌کنند. به عنوان مثال، چاقی یا لاغری کشاورز، در رشد گیاه هیچ تاثیری ندارد.
با استفاده از همین الگو، رمضانی پرسش محوری خود را مطرح کرد: "اگر یک شب، تمام نسخه‌های قرآن از روی زمین محو شود، چه تغییری در زندگی انسان‌ها ایجاد خواهد شد؟" وی با طرح این پرسش، بینندگان را به تفکر عمیقی در مورد نقش قرآن در زندگی خود دعوت کرد.
وی با اشاره به این نکته که قرآن در جامعه‌ی امروزی، به عنوان یک عامل اضافی تلقی می‌شود، این پرسش را مطرح کرد: "اگر قرآن در زندگی ما نقش تعیین کننده‌ای ندارد، آیا می‌توانیم خود را مسلمان بنامیم؟" به نظر رمضانی، مسلمانی واقعی کسی است که سبک زندگی، ارتباطات، برنامه‌ریزی و دیگر جنبه‌های زندگی او، با حضور یا عدم حضور قرآن تغییر کند.
وی اضافه کرد که تنها موضوعی که با نبود قرآن تغییر می‌کند، تعطیلی جلسات قرآن است، زیرا موضوع اصلی این جلسات، قرآن است. در نتیجه، در جامعه‌ای که بود و نبود قرآن تغییری در زندگی مردم ایجاد نمی‌کند، نمی‌توان ادعای مسلمانی کرد.
حجت الاسلام رمضانی در ادامه‌ی سخنان خود در برنامه‌ی «سحرنشینی»، به بررسی تأثیر حذف قرآن از زندگی انسان‌ها پرداخت. وی با اشاره به اینکه حتی حذف قرآن از سیستم اداری و حوزه‌های علمیه، تغییری در عملکرد آنها ایجاد نمی‌کند، به این نکته اشاره کرد که گویی جامعه‌ی امروز، بدون قرآن نیز به حیات خود ادامه می‌دهد. این پرسش را مطرح کرد که آیا این نشان از اضافی بودن قرآن در زندگی امروزی است یا اینکه ما درک درستی از نقش و جایگاه قرآن در جامعه نداریم؟
این سخنران مذهبی با یک تحلیل به این نتیجه رسید که در جامعه‌ی امروز، حذف قرآن تقریباً هیچ تغییری در ساختارهای مختلف اجتماعی مانند وزارت فرهنگ، اقتصاد، آموزش و پرورش، خانواده‌ها، شهرسازی، بهداشت و نظام درمانی ایجاد نمی‌کند. حتی حوزه‌های علمیه که وظیفه‌ی تربیت روحانیون را بر عهده دارند، با حذف قرآن تغییری نخواهند کرد.
رمضانی با طرح این سؤال که اگر قرآن نبود، زندگی جوانان، شادی‌ها، غم‌ها، ترس‌ها و روحیات جامعه چه تغییری می‌کرد، به این نتیجه رسید که فقدان قرآن در جامعه‌ی امروز، تغییری محسوس در هیچ یک از این ابعاد ایجاد نمی‌کند. این یعنی قرآن، در جامعه‌ی امروزی، به عنوان یک کالای زینتی و نه یک رکن اساسی تلقی می‌شود.
وی با اشاره به عظمت کلام الهی و ویژگی متکبرانه‌ی خداوند، از بینندگان خواست تا به این نکته توجه کنند که بی‌توجهی به قرآن، نوعی بی‌احترامی به کلام الهی است.
رمضانی با طرح این پرسش که چرا معجزات پیامبران دیگر در طول تاریخ از بین رفته‌اند، اما قرآن همچنان باقی مانده است، به این نتیجه رسید که قرآن برای هدفی خاص، تا به امروز حفظ شده است. وی تأکید کرد که حذف قرآن از زندگی انسان‌ها، به معنای پذیرفتن نوعی کفر باطنی است، هرچند که ممکن است در ظاهر به قرآن احترام گذاشته شود.
وی با اشاره به اینکه در جامعه‌ی امروز، قرآن در مناسبت‌ها و مراسمات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، این پرسش را مطرح کرد که اگر کسی این موارد را رعایت نکند، آیا هنوز می‌توان او را مسلمان دانست؟ به گفته‌ی رمضانی، مسأله‌ی اصلی این است که اگر قرآن از زندگی ما حذف شود، چه تغییری در زندگی ما ایجاد می‌شود و چه سؤالاتی بی‌پاسخ می‌مانند.
رمضانی در پایان، از بینندگان خواست تا به این نکته فکر کنند که اگر فردا هیچ نسخه‌ای از قرآن وجود نداشته باشد، چه تغییری در زندگی آنها ایجاد خواهد شد. با طرح این پرسش، وی مخاطبان را به تفکر عمیقی درباره‌ی جایگاه و نقش قرآن در زندگی فردی و اجتماعی خود دعوت کرد.
انتهای‌پیام/
∎