روزنامه هم‌میهن نوشت: اینکه بلیت سینما افزایش پیدا کرده برای سال جدید؛ باتوجه به وضع اقتصادی این روزهای جامعه، امر دور از ذهنی نبود و نیست. اعتراض بدان نیز تا حدود زیادی درست نیست. ساده‌ترین دلیل آن، گرانی همه شئونات زندگی است. بحث اما بر سر آن است که فرهنگ و دنباله‌های آن نباید آنچنان گران شود که عده زیادی از مردم دور آن خط بکشند.
این نگره استدلال کسانی است که برای گرانی بلیت سینما، سینه می‌درانند! ولی چرا درست نیست ادله آنان؟ فرهنگ و هنر رایگان یا ارزان باعث اعتلای آن نمی‌شود. مراد این نیست که بگوییم حالیه امور فرهنگی گران یا ارزان است یا این افزایش بلیت زیاد و دور از توان معنا می‌دهد. بارها در کنسرت‌ها، نمایش‌ها و سالن سینماها شاهد حضور افرادی با خانواده‌های‌شان بودیم که در یک نگاه می‌توان حدس زد و تشخیص داد که بلیت رایگان بدان‌ها رسیده و آمده‌اند برای گذراندن اوقات فرهنگی که فخر آن را با اشتراک‌گذاری در اینستاگرام بدهند! ولی بعد از این خاصه خرجی که نصیب‌شان شده؛ تا دعوت بعدی از یک کیلومتری چنین مکان‌هایی هم عبور نمی‌کنند! خب شاید گفته شود، این افراد چه دخلی به بحث این نوشته دارند؟
سینما، صنعت سرگرمی‌سازی است. تفریح آخر هفته خیلی از افراد جامعه است و فیلم خوب هم کاتالیزور آن. برای عده‌ای توفیر آنچنانی ندارد که بلیت سینما 30 تا 40 هزار تومان گران‌تر شود. زود هم چرتکه و ماشین حساب برنداریم که با یک حساب سرانگشتی، مثلاً با هزینه شام احتمالی برای یک خانوار سه تا چهارنفره، فلان‌قدر تمام خواهد شد! نهایت آن است که به سینما نروند. شامی نخورند. مگر این همه تفریحات دیگر از چرخه زندگی‌ها حذف شده، آسمان به زمین آمده است؟ مگر مسافرت داخلی و آرزوی مسافرت خارجی، برای بسیاری رویا نشده است؟! این سینما هم اضافه شود، به تریج قبای کسی بر نمی‌خورد!
پس بی‌جهت در بوق و کرنا نکنیم، افزایش حداقلی بلیت هنر هفتم را. کاری هم به ادله‌های صاحبان سینما و متولیان امر نداریم. اصولاً نه این‌وری، نه آن‌وری؛ داستان را نگاه نکنیم. شاید دلایل هر یک از منظر خودشان درست باشد. آنچه اما مهم است در این بحث‌ها، سینمایی است که وجود عینی برای مردم ندارد. مگر عموم مردم بابت هزینه‌های دیگر زندگی، جایگزین‌هایی ندارند؟ از جایی، به مکان دیگری کوچ می‌کنند.
از خوردوخوراک مقوی، به غذایی شکم‌پرکن می‌رسند. یعنی مابه‌ازاهایی به اجبار پیدا می‌کنند. حال نه از سر دلخواه و رضایت؛ جبر سبب آن می‌شود. در فقره سینما هم باید چنین شود. اگر بلیت گران باعث نرفتن به سالن شود، به‌حتم جایگزین آن هم پیدا خواهد شد. بدیل آن سریال‌ها و فیلم‌هایی خواهد بود که در چرخه غیردولتی و بخش خصوصی و پلتفرم‌ها تولید می‌شود. تازه بماند سینمای جهان که به‌دست آوردن و تهیه آن آسان‌تر نیز هست.
پس بگذارید بلیت گران شود. سالن سینما اگر خلوت شود، بسیاری از پُز دادن‌های مسئولان فرهنگی؛ رنگ خواهد باخت. آمارهای آنچنانی‌شان نیز دیگر از معنا تهی خواهد شد. همه اینها آمد تا بدانجا رسیم که مفت و رایگان‌بینان سینما که خیال‌شان آسوده است! می‌ماند قشری که دوستدار واقعی سینماست. آنان نیز تا جایی توان دارند. این قشر مشخص می‌کند که افزایش بلیت چه نقشی در میزان مخاطب اصلی و حرفه‌ای سینما ایفا خواهد کرد.
آنچنان هراس گران‌شدن بلیت نداشته باشید، این سینمایی که الان وجود دارد و ویترینی از آن در جشنواره فیلم فجر مشاهده شد، اصولاً جنگ نکرده شکست خورده هستند! گرانی بلیت را خرج این سینمای سطحی نکنید و دلیل اصلی ندانید.
انتهای پیام