به گزارش همشهری آنلاین، برنامه گرامیداشت حاج ماشاءالله عابدیفرد و رونمایی از کتاب-مجله«آیه همشهری» با عنوان«مکتب نوکری»؛ روایتهای ناب، خواندنی و جذاب از سبک زندگی و آموزههای حاج ماشاءالله عابدیفرد از خانواده تا مناجاتخوانی، مداحی و معلمی با حضور حاج ماشاءالله عابدیفرد و جمعی از مداحان و پیرغلامان اهل بیت(ع) و شخصیتهای فرهنگی و اجتماعی همچون حمیدرضا مقدمفر، مشاور فرمانده کل سپاه، حسین اشتری، فرمانده سابق نیروی انتظامی، وحید جلیلی، قائممقام رئیس سازمان صداوسیما در امور فرهنگی در سالن آمفیتئاتر موسسه همشهری برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
روایت فرزند حاجماشاءالله عابدیفرد از سبک مداحی پدرش | تعریف رهبر انقلاب از سبک مداحی خوب
رهبر انقلاب مداحی را از فن به هنر تبدیل کردند | حاجماشاءالله عابدی آفت های مداحی را می شناسد
مداحی انقلابی حرکت رو به جلو شیعه است | نقش حاجماشاءالله در مداحی انقلابی مهم است
مکتب ماشاالله عابدی الگویی برای ذاکران اهل بیت(ع) است
- من خودم را قابل این همه تعریف و تمجید نمیدونم
حاجآقا ماشاءالله عابدیفرد در بخش پایانی مراسم تشکر و قدردانی از شرکتکنندگان در مراسم، گفت: «شهریار یک دوبیتی دارد که مناسب با حال من است. میگوید: از ما چه دیدهاند که تجلیل میکنند یا با کدام تجزیه تحلیل میکنند/ دیروز پیل مورچهای زیر دست و پای، امروز مورچه ای پیل میکنند. واقعاً غیر از اینکه من در خلوتم اظهار شرمندگی کنم و بیشتر خجالت بکشم از این همه لطفی که خدای متعال به من ناقابل کرده است. امیرالمومنین عرض میکند به خدا، چه بسیار خوبیهای که به نام من نشر دادی و من سزاوارش نبودم. به هر جهت تشکر میکنم. من خودم را قابل این همه نمیدونم. قابل تعریف و تمجید نیستم. واقعاً هیچ یک از این چیزها را در خودم نمیبینم. از آن طرف هم سپاسگزاری میکنم و از خدا میخواهم که به زبان این دوستان عزیز ما، با من عمل کند نه به رفتار من، کردار من که شما هرچیزی بگویید که کف دست شما یک گوهر است، من میبینم که هیچی نیست. هرچی بگویید انشاالله باورم نمیآید.»
- مبادا باور کنم
وی در ادامه افزود: «خدا رحمت کند امام راحل را. در اولین مجلسی که تشکیل شد، آقای فخرالدین حجازی از طرف نمایندگان آمد صحبت کرد. یه سری تعریف و تمجید از امام. امام هم بعد از صحبت، ایشان فرمودند: من میترسم از اینکه این چیزها باورم بیاید. مبادا باور کنم. امام که همه چیز داشت. اگر بخواهیم قلهای تعیین کنیم برای مقامات ایمانی و عرفانی، امام واقعا در رأسش بود. فرصت کم است والا دلایلی میآوردم بر این موضوع که امام واقعاً در رأس مقامات ایمانی و عرفانی بود. آدم وقتی امام را میبیند فکر میکند که معصومین چگونه بودند؟ قابل قیاس با معصومین اصلا نیست این چنین است. امامزمان چگونه است؟ حالا امروزه هم مقام معظم رهبری؛ جدای از مقامات سیاسی، مقام معنویاش، مقام عرفانیاش. امروزه بینظیر است. خدا میداند که رسالتش را کجا قرار بدهد. بهترین جا، همین جایی بود که قرار داده است.»
- ببینیم امام حسین چه دوست دارد. ما هم آن گونه باشیم
حاجآقا ماشاءالله عابدیفرد در پایان گفت: «یک اشارهای هم به مکتب نوکری کرده باشم. اینکه ما اگر خدا قبول کند، نوکر امام حسین هستیم. به قول حافظ، حافظ لفظ نوکر نمیآورد. لفظ چاکر را میآورد. «چِل سال بیش رفت که من لاف میزنم/ کز چاکرانِ پیرِ مُغان کمترین منم.» ببینیم امام حسین چه دوست دارد. ما هم آن گونه باشیم. آقای مقدمفر اشاره کردند که اشاره «آقا» کافی است. امام حسین خودش شب عاشورا فرمود. منِ امام حسین استغفار را دوست دارم. ما چقدر استغفار میکنیم؟ زیاد انشالله شما. باز هم بیشتر. من، منِ امام حسین نماز را دوست دارم. منِ امام حسین تلاوت قرآن را دوست دارم. منِ امام حسین کثرت دعا را دوست دارم. این نوکری امام حسین است. این وادی است. آن وقت استغفار هم به معنای واقعیاش. نه اینکه امام رضا فرمود کسی که بگوید استغفرالله ربی و اتوب الیه ولی باز هم درصدد تکرار گناهش باشد اسْتَهْزأ بنَفْسِهِ. خودش را مسخره کرده است. حالا این هم یک اشاراتی است.»