به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ هیئت بین‌المللی فوتبال (IFAB)، نهاد قانون‌گذاری این ورزش، قانون جدیدی را تصویب کرده است که به‌زودی با وقت‌کشی دروازه‌بان‌ها برخورد جدی‌تری خواهد شد.
به گزارش ورزش سه، بر اساس این قانون، داوران از این پس دروازه‌بان‌هایی را که به‌طور عمدی وقت تلف می‌کنند، با اعطای یک ضربه کرنر به تیم مقابل جریمه خواهند کرد؛ تغییری بزرگ که از تابستان در فوتبال اعمال می‌شود.
این تصمیم در نشست سالانه هیئت بین‌المللی فوتبال که روز شنبه در شهر بلفاست برگزار شد، با رأی قاطع همه اعضا تصویب شد. این قانون جدید ممکن است بحث‌های فراوانی را در میان علاقه‌مندان به فوتبال ایجاد کند.
در قوانین کنونی، اگر دروازه‌بان بیش از ۶ ثانیه توپ را در اختیار خود نگه دارد، داور می‌تواند یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم حریف اعلام کند، اما این قانون اغلب به‌طور کامل اجرا نمی‌شود.
اکنون، با اجرای این تغییر، داوران موظف شده‌اند با جدیت بیشتری این قانون را اعمال کنند و به دروازه‌بان‌ها تا ۸ ثانیه فرصت دهند تا توپ را رها کنند؛ در غیر این صورت، جریمه‌ای در انتظارشان خواهد بود.
این قانون یک سال پس از آن مطرح شده است که IFAB در نشست سالانه‌اش، آزمایش‌هایی را تأیید کرد که طی آن، وقت‌کشی دروازه‌بان‌ها به‌جای ضربه آزاد غیرمستقیم، باعث اعطای کرنر یا پرتاب اوت در نزدیکی محوطه جریمه، می‌شد. در این آزمایش‌ها، تیم‌ها اجازه داشتند بین جریمه با کرنر یا پرتاب اوت یکی را انتخاب کنند.
مارک بالینگام، مدیر اجرایی اتحادیه فوتبال انگلیس و یکی از پنج عضو هیئت مدیره هیئت بین‌المللی فوتبال، سال گذشته به انتقاداتی که قانون‌گذاران را به تغییرات بیش از حد در بازی متهم می‌کردند، پاسخ داد.
او اظهار داشت:«واقعیت این است که این موارد صرفاً آزمایش‌هایی هستند. اگر نتایج مطلوبی به همراه نداشته باشند، به قوانین اصلی بازی اضافه نخواهند شد. از سوی دیگر، اگر تیمی با نتیجه ۱-۰ شکست بخورد و حریف در پایان بازی با وقت‌کشی زمان را مدیریت کرده باشد، هواداران آن تیم به‌حق احساس ناراحتی خواهند کرد.
ما بارها دیده‌ایم که وقتی بازی با نتیجه بدون گل پیش می‌رود، دروازه‌بان توپ را پنج یا شش ثانیه نگه می‌دارد، اما وقتی تیمش ۱-۰ پیش می‌افتد، این زمان به ۲۵ ثانیه می‌رسد و این عادلانه نیست. به همین دلیل، بررسی این تغییرات، آزمایش آن‌ها و در صورت بهبود بازی، اعمالشان اهمیت دارد. اگر نتیجه مثبت باشد، چرا نباید آن را پذیرفت؟»
۲۵۸ ۲۵۸