به‌گزارش خبرگزاری صدا و سیما، حسین محمودی افزود: در جلسات شورای ثبت وزارت میراث‌فرهنگی، ۱۶ اثر شامل ۹ اثر غیرمنقول، ۴ اثر منقول و ۳ اثر طبیعی در فهرست آثار ملی به ثبت رسید که این ثبت به منظور حفظ و معرفی بهتر این آثار تاریخی و طبیعی صورت گرفته است و بر اهمیت آنها در ارتقای گردشگری و فرهنگ محلی اشاره کرد.
این آثار شامل یک غار تاریخی، ۲ خانه تاریخی، ۲ حمام تاریخی، یک برج، ۲ عمارت خدماتی و تجاری و یک آسیاب آبی متعلق به دوره‌های تاریخی ساسانی تا دوره پهلوی است که از جمله این آثار می‌توان به غار زل هستیجان، آسیاب آبی خواجه شهره نراق، خانه‌های تاریخی اکبریان و مهاجرانی در بافت تاریخی شهر اراک، برج تاریخی روستای خانک تفرش و عمارت دکتر صباحی اراک اشاره کرد. همچنین حمام خان خمین و حمام محله داران وفس از شهرستان کمیجان نیز در این فهرست قرار دارند و نشان‌دهنده تنوع آثار فرهنگی در استان مرکزی هستند.
غار زل هستیجان از جمله مهم‌ترین آثاری است که متعلق به اواخر دوره ساسانی و اوایل اسلامی بوده و در مطالعات تاریخی، اجتماعی و اقتصادی این دوره از اهمیت فراوانی برخوردار است. خانه‌های تاریخی شهر اراک و همچنین عمارت‌های تاریخی دکتر صباحی و حاج سیاح محلات به عنوان الگو‌هایی از معماری قرون متأخر و دوره معاصر ایران به ثبت رسیده‌اند و می‌توانند به عنوان نمونه‌های بارز معماری ایرانی در نظر گرفته شوند.
محمودی در ادامه اظهار کرد: در بخش آثار منقول، کتیبه لاجوردی خانقاه شهر آستانه متعلق به دوره سلجوقی، کاسه سفالی نوع سلطان آباد متعلق به دوره ایلخانی، بشقاب آبی و سفید دوره صفوی محوطه تاریخی ذلف آباد فراهان و کاسه سفالی زرین فام آوه ساوه متعلق به دوره ایلخانی به ثبت رسیده‌اند. این آثار نمایانگر غنای فرهنگی و هنری استان مرکزی در دوره‌های مختلف تاریخی هستند و می‌توانند به عنوان منابع مهم در مطالعات باستان‌شناسی و تاریخ‌نگاری مورد استفاده قرار گیرند.
معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی همچنین با اشاره به ثبت آثار طبیعی گفت: سه درخت کهنسال در شهرستان‌های تفرش و شازند نیز در فهرست آثار ملی طبیعی به ثبت رسیدند. این آثار شامل درخت چنار کهنسال خانه دکتر میرشکرایی و روستای فسنگان تفرش و درخت چنار کهنسال چرده آقا روستای چنارستان شازند است که قدمتی بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ سال دارند. این درختان به عنوان نماد‌های طبیعی و میراث زنده فرهنگی استان محسوب می‌شوند و حفاظت از آنها می‌تواند به حفظ تنوع زیستی و فرهنگ محلی کمک کند.