تأمین امنیت استان سیستان و بلوچستان با دست روی دست گذاشتن و استخاره گرفتن برقرار نمی‌شود، بلکه باید یک‌بار برای همیشه اراده‌ای عملی برای تأمین امنیت این استان پنهاور به کار گرفته شود. همجواری با دو کشور پرخطر همسایه شرقی و بهره‌مندی از مسیر آبی در جنوب استان به جای اینکه فرصتی برای شکوفایی سیستان و بلوچستان باشد، با فعال ماندن قاچاق موادمخدر و قاچاق سوخت به تهدیدی برای امنیت این منطقه تبدیل شده است. علاوه بر آسیب‌های مورد اشاره، سایه تهدید گروهک‌های تروریستی، خصوصاً گروهک جیش‌الظلم که کانون‌های فکری و پشتیبانی آن در کشور‌های همسایه فعال است، همواره امنیت این استان و کشور را تهدید می‌کند. هزینه‌های قاچاق موادمخدر، سوخت و عملیات‌های تروریستی در چهار دهه گذشته به قیمت جان شمار زیادی از مدافعان امنیت و مردم بی‌گناه تمام شده و می‌شود، از همین‌رو مأموران پلیس و مرزبانان برای تأمین امنیت و دفاع از مرز‌ها با معضلات بسیاری مواجه هستند. 
از زمان شدت گرفتن این تهدیدها، همواره محتوا‌های بسیاری در این باره تولید و مداخلات بسیاری صورت گرفته است. با این حال مداخله‌های صورت گرفته به وضع موجود منجر شده است، از همین‌رو باید گفت به دلیل برقرار ماندن تهدید‌ها تغییر در نگرش‌های انجام شده، ضرورت دارد. فراوانی شهدای فراجا در این استان نشان می‌دهد بین تهدید‌ها و ظرفیت‌های بدنه انتظامی هیچ موازنه‌ای وجود ندارد، از این‌رو مخلان امنیت با علم به این موضوع از هر فرصتی برای حمله به امنیت بهره می‌برند. روشن است تأمین امنیت موضوعی است که ابعاد و پیوست‌های بسیاری را شامل می‌شود که مجهز و فعال بودن بدنه انتظامی یکی از ابزار‌های تأمین آن را شمار می‌رود. با این حال آنچه سبب شده بدنه انتظامی با خسارت‌های بسیاری مواجه باشد، بی‌توجهی به همان ابعاد‌هایی است که در معرض نگاه مردم قرار ندارد. 
در وضعیت کنونی و با توجه به گزارش‌هایی که درباره اخلال در امنیت این استان منتشر می‌شود، پلیس باید برای دفع تهدید‌های موجود با به کار گرفتن نیرو‌های آموزش‌دیده از زمین و آسمان به تجهیزات مدرن مجهز شود تا بتواند با فراهم شدن سایر بستر‌های امنیت از امنیت عمومی و بدنه انتظامی مراقبت کند.