سلام وقتتون بخیر باشه، ممنون میشم خودتان را معرفی کنید و از رشته تحصیلی و فعالیت‌هایی که در دانشگاه دارید برای ما بگویید.
سلام وقت شما هم بخیر باشد. مهدی عسکری‌زمان هستم، دانشجوی ترم ۸ رشته‌ی پرستاری در دانشکده‌ی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد و ورودی سال ۱۴۰۰ هستم. از سوابق بنده می‌توان به دبیرکلی شورای صنفی دانشگاه، عضو کانون های فرهنگی دانشگاه، عضو دانشجویی مفدا، نماینده‌ی دانشجویان در شورای فرهنگی دانشکده پرستاری، معاونت مالی کمیته تحقیقات، معاونت ارزشیابی EDO دانشکده پرستاری، دبیر علمی دانشجویی آینده‌پژوهی در رشته مامایی و... اشاره کرد.
لطفاً یک گزارش کوتاه از عملکرد و فعالیت‌هایی که در این مسیر داشته‌اید ارائه دهید. مهم‌ترین اقداماتی که تاکنون داشته‌اید چه بوده است؟
در حوزه‌ی علمی، بنده دبیر دانشجویی همایش ملی خانواده، فرزندآوری و جوانی جمعیت بودم. همچنین دبیر دانشجویی جشنواره‌ی اتا، دبیر دانشجویی گرند راند پرستاری و دبیر کل المپیاد علمی پرستاری کشور و... بوده‌ام.
در حوزه‌ی پژوهشی، چندین طرح مختلف در حوزه‌ی گیمیفیکیشن را به ثبت رسانده‌ام.
در حوزه‌ی فعالیت‌های فرهنگی و هنری نیز برگزاری جشنواره های فرهنگی-هنری، برگزاری پایش‌های سلامت، پویش‌های ملی، کشوری و استانی و... در کارنامه‌ی من قرار دارد.
کسب عنوان "جوان برتر استان" چه احساسی برای شما داشت و چقدر این موفقیت را نتیجه تلاش‌های گذشته خود می‌دانید؟
وقتی به من خبر دادند که جوان برتر استان شدم، حقیقتاً داشتم المپیاد علمی پرستاری کشور را برگزار می‌کردم و در میان آن شلوغی‌ها، گویی شوکی به من وارد شد. روز بعد که برای مراسم به یزد آمده بودم، در آن ۲۰ ثانیه‌ای که طول کشید تا از صندلی بلند شوم و به روی سن بروم تا جایزه و لوح تقدیر را بگیرم، یک نوار فیلم چند ثانیه‌ای از چهار سال دانشجوییم از سال ۱۴۰۰ که همزمان با آغاز دوران فعالیت دانشجویی‌ام در انجمن علمی پرستاری بود، از جلوی چشمم گذشت تا آخرین سکانسی که دقیقاً من همان‌جا روی صندلی بودم و اسمم را خواندند. خیلی خوشحال بودم و اولین باری بود که از ته دل از خوشحالی بغض کرده بودم.
به نظر شما رمز موفقیتتان در رسیدن به این جایگاه چه بوده است؟
قطعاً خانواده‌ی عزیزم که همیشه حامی و همراه من بودند، دوستان و نزدیکانم که مشوق من در این مسیر بوده‌اند و همیشه به من امید می‌دادند، و همچنین جو و شرایط دانشگاهمون نقش مهمی در این موفقیت داشتند و در نهایت، تلاش و پشتکار خودم بود که توانستم این عنوان را کسب کنم. البته باید این را هم خاطرنشان کنم که داشتن هدف و میزان خواستن آن هدف، شاید یکی دیگر از دلایلی بود که در کنار همه‌ی این‌ها باعث شد من هیچ‌وقت در این مسیر خسته نشوم و با وجود سختی‌های راه، عقب‌نشینی نکنم.
چگونه می‌توان به عنوان یک دانشجو، در کنار تحصیل، فعالیت‌های متنوعی داشت و به فردی چندبعدی تبدیل شد؟
به نظر بنده، هرکس که بخواهد، تلاش کند و کم نیاورد، قطعاً به موفقیت می‌رسد. می‌توان بسیاری از وقت‌هایی را که پای کارهای دیگر می‌گذاریم و به قولی وقت‌های هدررفته‌ی زندگی‌مان محسوب می‌شوند را مدیریت کنیم و به سمت کارها و فعالیت‌های اثربخش و اثرگذار برویم. البته منظورم این نیست که تمام زمان‌های آزاد خودمان را به این کارها اختصاص دهیم، ولی در کنار درس می‌توانیم، کارهای متفرقه و فعالیت‌های دانشجوییمان را ادامه دهیم. اگر بخواهم خلاصه بگویم، بحث این است که شخص بتواند زندگی‌اش را مدیریت کند و از زمانی که دارد، استفاده‌ی بهینه داشته باشد.
شما در شورای صنفی دانشگاه هم فعالیت دارید. آیا این مسئولیت‌ها تأثیری بر روند تحصیلی‌تان گذاشته است؟ چگونه تعادل بین کارهای صنفی و درسی را حفظ می‌کنید؟
قطعاً تأثیرگذار بوده است. نمی‌شود کاری را جدی دنبال کنید و بر روی فعالیت اصلی‌تان اثرگذار نباشد. کار اصلی هر دانشجو در دانشگاه درس خواندن است، ولی به نظر من برای اینکه درس خواندن لذت‌بخش باشد و به فرد احساس مفید بودن نیز دست بدهد، می‌توان به فعالیت‌های دانشجویی روی آورد. من همیشه سعی کرده‌ام حد و مرزی برای درس‌هایم، زندگی شخصی‌ام و فعالیت‌های دانشجوییم قائل شوم تا تداخل بین آنها را به کمترین میزان ممکن برسانم. وقت‌های آزادم را بیشتر به فعالیت‌های صنفی اختصاص می‌دهم.
البته این مورد را هم باید خاطرنشان کنم که همراهی اساتید و کادر دانشکده‌مان در این موارد واقعاً اثرگذار بوده است. از همین‌جا از تک‌تک آنها ممنون و سپاسگزارم.
آیا تا به حال با چالش یا مانعی در مسیر فعالیت‌های خود مواجه شده‌اید؟ اگر بله، چگونه آن را پشت سر گذاشتید؟
بله، قطعاً. چالش‌های زندگی در برهه‌های زمانی مختلف وجود داشته‌اند، وجود دارند و خواهند داشت؛ مثل نیش و کنایه افراد، مشکلات مالی، مشکلات روزمره زندگی و ... . ولی حمایت‌های خانواده، تسلیم نشدن و لذت رسیدن باعث شد که از این موانع نیز با موفقیت عبور کنم.
حمایت‌های دانشگاه یا نهادهای دیگر چقدر در موفقیت شما مؤثر بوده است؟ آیا پیشنهادی برای بهبود این حمایت‌ها دارید؟
خب، بدون شک حمایت‌های دانشگاه، هیئت رئیسه، مدیران، کارمندان و کارشناسانی که بنده با آنها در ارتباط بودم، در رسیدن به عنوان "جوان برتر" نقش مهمی داشتند.
رسالت دانشگاه علاوه بر علم آموزی، مهارت آموزی هم می‌باشد. دانشگاه می بایست با ریل گذاری و هدفمندی، مسیر دانشجویانش را نشان گذاری و هموار کند.
و خب، قطعاً حمایت‌های معنوی و مادی از دانشجویان فعال در حوزه‌های فرهنگی، هنری، اجتماعی، صنفی، آموزشی و پژوهشی می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد. مستندسازی دستاوردهای این عزیزان، تشکیل کارگروه‌های مختلف در معاونت‌های گوناگون و استفاده از دانشجویان توانمند در هر حوزه، می‌تواند به افزایش مشارکت دانشجویان و حس خودباوری و مفید بودن آنها در این مسیر کمک کند.
برنامه‌ها و اهداف آینده شما در این حوزه چیست؟ آیا قصد دارید این فعالیت‌ها را در سطح گسترده‌تری ادامه دهید؟
با توکل بر خداوند، دوست دارم به هدف والایی که از ابتدا دنبالش بودم، دست پیدا کنم. در رابطه با برنامه‌ها، دوست دارم در این چند ماه فرصت کمی که از دوران دانشجویی‌ام باقی مانده، ارتباطاتی با سایر نهادها و ارگان‌های خارج از دانشگاه برقرار کنم تا انشالله با کمک دانشجویان عزیز و کادر دانشگاه، بتوانیم از نخبگان و پتانسیل دانشجویی دانشگاهمان برای حل مسائل کلان استانی و کشوری استفاده کنیم.
در پایان، چه توصیه‌ای برای دانشجویانی که می‌خواهند در این مسیر قدم بگذارند دارید؟
حقیقتا، خودم را در جایگاهی نمی‌بینم که بخواهم به کسی توصیه‌ای کنم؛ اما چون پرسیدید، نظر شخصی خودم را می‌گویم: در تمام مسیر، توکل‌تان بر خدا باشد و هیچ‌گاه خداوند را در هیچ یک از لحظه‌های سخت و خوشی زندگیتان فراموش نکنید. بدون شک در این مسیر با ملامت‌ها، خستگی‌ها، رنجش‌ها و سختی‌هایی مواجه می‌شوید، چه از طرف دوستان، خانواده، دانشگاه یا حتی بیرون از دانشگاه. مطمئناً موانعی بر سر راهتان قرار می‌گیرد، ولی هیچ‌گاه خسته نشوید و همیشه به این فکر کنید که هدف بزرگ‌تری دارید و باید به آن برسید. به عبارتی، برای رسیدن به هدفی که ارزشمند است، جسور و مصمم باشید.
مصاحبه و تهیه گزارش:
محدثه شریفی، دانشجو خبرنگار مفدایزد