در این کنسرت بیش از ۳۰هنرمند روس در قالب ارکستر مجلسی فیلارمونیک سنت‌پیترزبورگ به اجرای قطعاتی از گلینکا، چایکوفسکی، موتزارت و بهزاد عبدی پرداختند. پس از این اجرا، نشست صمیمانه‌ای به همت بنیاد رودکی با حضور خبرنگار روزنامه جام‌جم و خبرنگار ایرنا برگزار شد و یاروسلاو زابویارکین به‌عنوان رهبر ارکستر و دیمیتری گاننکو، مدیر پروژه به سؤالات این دو رسانه درباره جزئیات کنسرت پاسخ دادند.دیمیتری گاننکو، مدیر پروژه برگزاری کنسرت گفت: این کنسرت درواقع در راستای توسعه فعالیت‌های مشترک هنرمندان منطقه برگزار می‌شود و نشان‌دهنده همکاری بیشتر هنرمندان روس با نوازندگان ایرانی است. این پروژه با حمایت ابتکارات فرهنگی فدراسیون روسیه برگزار شده و بشخصه برای من باعث افتخار است که همکاری مشترک نوازندگان ایرانی و روسیه به کنسرت موفقیت‌آمیزی منجر شد. می‌توان گفت این کنسرت فرصت مطلوبی را برای افزایش روابط فرهنگی میان دو کشور فراهم کرده است. اگرچه روند برگزاری این کنسرت فشرده بود و ما وقت زیادی برای تمرین و آماده‌سازی نداشتیم، ولی خوشحالم که خروجی کار رضایت‌بخش بوده است. او افزود: بخش عمده‌ای از موفقیت این کنسرت نشان‌دهنده آن است که تمامی نوازندگان این ارکستر به اندازه کافی آمادگی داشتند و تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا یک شب خاطره‌انگیز را رقم بزنند. عنوان پروژه «پل موسیقایی تهران و سنت‌پیترزبورگ» است و به نظر من، این عنوان بهترین پاسخ درباره هدف از برگزاری چنین کنسرتی بوده است. به‌ویژه این‌که در این کنسرت، به اجرای قطعات مختلف از آهنگسازان روسی و ایرانی نیز پرداخته‌ایم.
یاروسلاو زابویارکین،رهبر ارکستر مجلسی سنت‌پیترزبورگ نیز دراین جلسه گفت: ارکسترهای ما همواره در ردیف بزرگ‌ترین ارکسترهای فیلارمونیک روسیه به‌شمارمی‌روند و آنچه دیدید بخشی از ارکسترهای بزرگ فیلارمونیک روسیه است که از آن به‌عنوان «ارکستر جوانان سنت‌پیترزبورگ» نام برده می‌شود.این ارکسترهای کوچک درواقع جزئی از ارکسترهای فیلارمونیکی هستند که در سال‌های اخیر تاسیس شده‌اند، به این منظور که بتوانند قطعات بیشتری را اجرا کنند. این رهبر ارکستر اضافه کرد: مرحوم یوریت دمتگانف، رهبر سابق ارکسترهای فیلارمونیک سنت‌پیترزبورگ برای شکل‌گیری این ارکسترها زحمات زیادی کشید و نوازندگان نسل جوان در این ارکسترها، با جدیت و تلاش، اهدافی که او در ذهن داشت را برای استحکام و غنای ارکستر را به کار می‌گیرند. قطعاتی که در این کنسرت اجرا شد، از ساخته‌های آهنگسازان معاصر و کلاسیک بوده است. همان‌طور که ملاحظه کردید، در طول برنامه، قطعاتی از موتزارت و بهزاد عبدی هم اجرا شد. اگرچه سن ارکسترهای ما فقط پنج سال است و در این پنج سال این دومین کنسرتی بوده که برگزار کرده‌ایم. اما نوازندگان ارکستر ما پیش از این نیز در سال‌های گذشته تجربه همکاری با نوازندگان کشورهای دیگر را داشته‌اند.
در ادامه این نشست، دیمیتری گاننکو در پاسخ به این سؤال خبرنگار جام‌جم مبنی بر این‌که اساسا برگزاری چنین رویدادهایی چقدر می‌تواند به تقویت تعاملات فرهنگی بین دو کشور کمک کند گفت: بدون تردید یکی از اهداف اصلی این کنسرت، نزدیک‌شدن دو کشور در حیطه فرهنگی است و به‌عنوان شهروند روسیه و همچنین یک نوازنده برایم مهم است در شرایط فعلی که روابط سیاسی دو کشور با یکدیگر خوب است، بتوانیم اهداف فرهنگی مشترک‌مان را هم توسعه دهیم.
او در مورد میزان شناخت و معرفی موسیقی ایرانی در روسیه گفت: پیش از این دو کنسرت برگزار کرده‌ایم که در این کنسرت‌ها فرصتی فراهم شد تا با برخی از آهنگسازان معروف ایرانی، ازجمله حشمت‌الله سنجری، ثمین باغچه‌بان و بهزاد عبدی آشنا شویم. علاوه‌براین، همکاری مشترک ما با نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران در این کنسرت نشانگر آن است که زبان مشترکی از منظر موسیقی با هم داریم. به‌ویژه توانمندی نوازندگان ایرانی که به مفید بودن کنسرت کمک زیادی کرد و باعث شد تا با همراهی و تعامل آنها، به اجرای قطعات کلاسیک و معاصر از آهنگسازان مختلف بپردازیم.
یاروسلاو زابویارکین نیز در پاسخ به این سؤال که مردم روسیه چقدر با موسیقی ایران آشنایی دارند، گفت: درست است که مردم در روسیه، آن‌طور که باید موسیقی ایرانی را نمی‌شناسند، ولی برای من جالب است که موسیقی بین‌المللی همیشه این امکان را فراهم کرده تا کشورها از پیشینه و روند فعالیت موسیقایی یکدیگر مطلع شوند. به نظرم برگزاری این کنسرت می‌تواند راهگشای قدم‌های بعدی برای شناخت مردم روسیه با موسیقی ایرانی و بالعکس باشد.
همچنین، اردوان جعفرزاده، مشاور بین‌الملل بنیاد رودکی که در این نشست حضور داشت، گفت: از دید من، بخش شیرین سیاست، دیپلماسی فرهنگی است که به توسعه همکاری فرهنگی و نزدیک‌شدن روابط بین ملت‌ها می‌انجامد. بزرگ‌ترین دستاورد کنسرت این بوده است که حضور نوازندگان روسی در ایران، سطح انگیزه در بین نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران را افزایش داده است. از جهاتی دیگر، اجراهای بین‌المللی از این دست، هدفی چندضلعی است که هر ضلع آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و خروجی نهایی آن دیپلماسی فرهنگی است که در لایه‌های بالا در سیاست تاثیر می‌گذارد و در لایه‌های دیگر، تاثیرات مفید فرهنگی به همراه دارد.
دیمیتری گاننکو، مدیر پروژه برگزاری این کنسرت، در توضیح بیشتر درباره اعضای ارکستر گفت: این ارکستر در مجموع ۵۲ نوازنده داشت که به‌طور مساوی نیمی از آنها نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران و نیمی دیگر نوازندگان روسی بودند. همچنین، رهبر ارکستر و سولیست نیز از روسیه بودند.سطح بالای توانایی نوازندگان ایرانی برای ما بسیار بود. هرچند همیشه تفاوت‌هایی میان الگو و نوع اجرا بین نوازندگان دو کشور وجود دارد که طبیعی است. باعث خوشحالی من بود که می‌دیدم وقتی رهبر ارکستر به نکته‌ای اشاره می‌کرد، نوازندگان ایرانی بلافاصله با توان بالای نوازندگی، آن را به‌درستی و دقت اجرا می‌کردند. ما برای اجرای این کنسرت فقط دو جلسه تمرین کردیم، یکی همین اواخر و دیگری صبح امروز. ولی در همین مدت زمان اندک، نوازندگان ایرانی انعطاف زیادی از خود نشان دادند و به‌خوبی توانستند به اجرای قطعات بپردازند. درمجموع، از نتیجه این کنسرت مشترک راضی هستیم.
دیمیتری گاننکو در پاسخ به سؤال دیگر خبرنگار جام‌جم درباره این‌که با توجه به فرصت‌هایی که در سال‌های اخیر برای برخی هنرمندان ایرانی مانند علی رهبری فراهم شده تا در ارکسترهای روسیه، ازجمله اپرای «مارینسکی» حضور یابند، چقدر با همکاری این هنرمندان با ارکسترهای کشور خودتان آشنا هستید، گفت: علی رهبری را به‌خوبی می‌شناسم و حتی در سال‌های اخیر در برخی کنسرت‌های ایشان که با ارکستر فیلارمونیک سنت‌پیترزبورگ و مارینسکی برگزار شد، حضور داشتم. به نظر من، این همکاری‌ها رویداد مهمی برای هر دو کشور است و بدون‌شک دوست داریم که این تجارب تکرار شوند. همچنین می‌خواهم در این گفت‌وگو از سفارت روسیه در ایران تشکر کنم که بدون حمایت آنها، برگزاری این کنسرت ممکن نبود و همچنین از بنیاد رودکی و اردوان جعفرزاده که زمینه‌ساز برگزاری این کنسرت بودند، قدردانی کنم.
یاروسلاو زابویارکین،رهبر ارکستر مجلسی سنت‌پیترزبورگ نیز دراین جلسه گفت: ارکسترهای ما همواره در ردیف بزرگ‌ترین ارکسترهای فیلارمونیک روسیه به‌شمارمی‌روند و آنچه دیدید بخشی از ارکسترهای بزرگ فیلارمونیک روسیه است که از آن به‌عنوان «ارکستر جوانان سنت‌پیترزبورگ» نام برده می‌شود.این ارکسترهای کوچک درواقع جزئی از ارکسترهای فیلارمونیکی هستند که در سال‌های اخیر تاسیس شده‌اند، به این منظور که بتوانند قطعات بیشتری را اجرا کنند. این رهبر ارکستر اضافه کرد: مرحوم یوریت دمتگانف، رهبر سابق ارکسترهای فیلارمونیک سنت‌پیترزبورگ برای شکل‌گیری این ارکسترها زحمات زیادی کشید و نوازندگان نسل جوان در این ارکسترها، با جدیت و تلاش، اهدافی که او در ذهن داشت را برای استحکام و غنای ارکستر را به کار می‌گیرند. قطعاتی که در این کنسرت اجرا شد، از ساخته‌های آهنگسازان معاصر و کلاسیک بوده است. همان‌طور که ملاحظه کردید، در طول برنامه، قطعاتی از موتزارت و بهزاد عبدی هم اجرا شد. اگرچه سن ارکسترهای ما فقط پنج سال است و در این پنج سال این دومین کنسرتی بوده که برگزار کرده‌ایم. اما نوازندگان ارکستر ما پیش از این نیز در سال‌های گذشته تجربه همکاری با نوازندگان کشورهای دیگر را داشته‌اند.
در ادامه این نشست، دیمیتری گاننکو در پاسخ به این سؤال خبرنگار جام‌جم مبنی بر این‌که اساسا برگزاری چنین رویدادهایی چقدر می‌تواند به تقویت تعاملات فرهنگی بین دو کشور کمک کند گفت: بدون تردید یکی از اهداف اصلی این کنسرت، نزدیک‌شدن دو کشور در حیطه فرهنگی است و به‌عنوان شهروند روسیه و همچنین یک نوازنده برایم مهم است در شرایط فعلی که روابط سیاسی دو کشور با یکدیگر خوب است، بتوانیم اهداف فرهنگی مشترک‌مان را هم توسعه دهیم.
او در مورد میزان شناخت و معرفی موسیقی ایرانی در روسیه گفت: پیش از این دو کنسرت برگزار کرده‌ایم که در این کنسرت‌ها فرصتی فراهم شد تا با برخی از آهنگسازان معروف ایرانی، ازجمله حشمت‌الله سنجری، ثمین باغچه‌بان و بهزاد عبدی آشنا شویم. علاوه‌براین، همکاری مشترک ما با نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران در این کنسرت نشانگر آن است که زبان مشترکی از منظر موسیقی با هم داریم. به‌ویژه توانمندی نوازندگان ایرانی که به مفید بودن کنسرت کمک زیادی کرد و باعث شد تا با همراهی و تعامل آنها، به اجرای قطعات کلاسیک و معاصر از آهنگسازان مختلف بپردازیم.
یاروسلاو زابویارکین نیز در پاسخ به این سؤال که مردم روسیه چقدر با موسیقی ایران آشنایی دارند، گفت: درست است که مردم در روسیه، آن‌طور که باید موسیقی ایرانی را نمی‌شناسند، ولی برای من جالب است که موسیقی بین‌المللی همیشه این امکان را فراهم کرده تا کشورها از پیشینه و روند فعالیت موسیقایی یکدیگر مطلع شوند. به نظرم برگزاری این کنسرت می‌تواند راهگشای قدم‌های بعدی برای شناخت مردم روسیه با موسیقی ایرانی و بالعکس باشد.
همچنین، اردوان جعفرزاده، مشاور بین‌الملل بنیاد رودکی که در این نشست حضور داشت، گفت: از دید من، بخش شیرین سیاست، دیپلماسی فرهنگی است که به توسعه همکاری فرهنگی و نزدیک‌شدن روابط بین ملت‌ها می‌انجامد. بزرگ‌ترین دستاورد کنسرت این بوده است که حضور نوازندگان روسی در ایران، سطح انگیزه در بین نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران را افزایش داده است. از جهاتی دیگر، اجراهای بین‌المللی از این دست، هدفی چندضلعی است که هر ضلع آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و خروجی نهایی آن دیپلماسی فرهنگی است که در لایه‌های بالا در سیاست تاثیر می‌گذارد و در لایه‌های دیگر، تاثیرات مفید فرهنگی به همراه دارد.
دیمیتری گاننکو، مدیر پروژه برگزاری این کنسرت، در توضیح بیشتر درباره اعضای ارکستر گفت: این ارکستر در مجموع ۵۲ نوازنده داشت که به‌طور مساوی نیمی از آنها نوازندگان ارکسترسمفونیک تهران و نیمی دیگر نوازندگان روسی بودند. همچنین، رهبر ارکستر و سولیست نیز از روسیه بودند.سطح بالای توانایی نوازندگان ایرانی برای ما بسیار بود. هرچند همیشه تفاوت‌هایی میان الگو و نوع اجرا بین نوازندگان دو کشور وجود دارد که طبیعی است. باعث خوشحالی من بود که می‌دیدم وقتی رهبر ارکستر به نکته‌ای اشاره می‌کرد، نوازندگان ایرانی بلافاصله با توان بالای نوازندگی، آن را به‌درستی و دقت اجرا می‌کردند. ما برای اجرای این کنسرت فقط دو جلسه تمرین کردیم، یکی همین اواخر و دیگری صبح امروز. ولی در همین مدت زمان اندک، نوازندگان ایرانی انعطاف زیادی از خود نشان دادند و به‌خوبی توانستند به اجرای قطعات بپردازند. درمجموع، از نتیجه این کنسرت مشترک راضی هستیم.
دیمیتری گاننکو در پاسخ به سؤال دیگر خبرنگار جام‌جم درباره این‌که با توجه به فرصت‌هایی که در سال‌های اخیر برای برخی هنرمندان ایرانی مانند علی رهبری فراهم شده تا در ارکسترهای روسیه، ازجمله اپرای «مارینسکی» حضور یابند، چقدر با همکاری این هنرمندان با ارکسترهای کشور خودتان آشنا هستید، گفت: علی رهبری را به‌خوبی می‌شناسم و حتی در سال‌های اخیر در برخی کنسرت‌های ایشان که با ارکستر فیلارمونیک سنت‌پیترزبورگ و مارینسکی برگزار شد، حضور داشتم. به نظر من، این همکاری‌ها رویداد مهمی برای هر دو کشور است و بدون‌شک دوست داریم که این تجارب تکرار شوند. همچنین می‌خواهم در این گفت‌وگو از سفارت روسیه در ایران تشکر کنم که بدون حمایت آنها، برگزاری این کنسرت ممکن نبود و همچنین از بنیاد رودکی و اردوان جعفرزاده که زمینه‌ساز برگزاری این کنسرت بودند، قدردانی کنم.