روزنامه جوان در سرمقاله خود با اشاره به بیتوجهی رسانههای اصلاحطلب به همایش بزرگداشت تفسیر تسنیم نوشت: روزنامههای اصلاحطلب شرق، هممیهن و سازندگی در شماره دیروز خود هیچ اشارهای به همایش بزرگداشت تفسیر تسنیم و دیدار رهبری با دستاندرکاران آن نکردند. حتی روزنامه اعتماد نیز خبری از این همایش در صفحه اول خود نداشت. این در حالی است که رویکرد رسانهای اصلاحطلبان معمولاً شخصمحور است و برای چهرههایی مانند بازیگران، نویسندگان، فعالان سیاسی و حتی شخصیتهای خارجی مانند زلنسکی، ترامپ و بنسلمان اهمیت ویژهای قائل هستند. اما وقتی موضوع به شخصیتهایی مانند شهید سید حسن نصرالله یا مفسر بزرگ قرآن، حضرت آقای جوادیآملی مربوط میشود، این رسانهها بیاعتنایی میکنند.
این همایش، با توجه به ارزشهای خبری که در دانشکدههای ارتباطات تدریس میشود، بهاندازه کافی اهمیت داشت و حداقل چهار یا پنج مورد از هفت ارزش خبری را در بر میگرفت. علاوه بر این، اصلاحطلبان شخصیت حضرت آقای جوادی را نزدیک به خود میدانند و حضور مهمانانی مانند محسن هاشمی رفسنجانی نیز این گرایش را نشان میدهد. بنابراین، روزنامه سازندگی میتوانست به پاس حضور آقای محسن هاشمی این مراسم را پوشش دهد، اما این کار را نکرد. این عدم پوشش خبری تنها میتواند ناشی از بیتوجهی به مباحث دینی و قرآنی باشد.
برخی میپرسند چرا باید یک روزنامه، عملکرد دیگر روزنامهها را نقد کند. اما این پرسش بیمورد است، زیرا وقتی رسانهها به موضوعات مختلف نقد وارد میکنند، نقد متقابل روزنامهها نیز ضروریتر است. حتی اگر این نقد را درونصنفی تلقی کنیم، باز هم بیتوجهی به چنین رویداد مهمی توجیهپذیر نیست. هم شخصیت حضرت آقای جوادی، هم تفسیر تسنیم و هم بحثهای ایشان درباره جهالتزدایی اهمیت داشت. علاوه بر این، سخنان رهبری درباره نقاط ضعف حوزههای علمیه، فضای لازم را برای بررسی رسانهای این موضوع فراهم میکرد.
با این حال، رسانههای اصلاحطلب به جای پرداختن به این موضوعات، ترجیح دادند عکسهایی از سرگئی لاوروف (که هنوز به تهران نیامده بود)، صدراعظم آلمان، چند نماینده مجلس و یک کارگردان زن سینما را منتشر کنند. درست است که روزنامهها خصوصی هستند و از منابع خود تأمین مالی میشوند، اما روزنامهنگاری حرفهای متعلق به همگان است و نباید با معیارهای سلیقهای، اهمیت اخبار را نادیده گرفت.