تصویبنامه هیئت وزیران درخصوص «آیین نامه اجرایی ماده ۲۹ قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران (موضوع نحوه افزایش سنوات الزامی بیمه پردازی برای بازنشستگی)» مصوب جلسه مورخ ۱۴۰۳/۱۱/۲۴، طی نامه شماره ۱۸۸۰۳۱ در تاریخ ۱۴۰۳/۱۲/۰۵ توسط معاون اول رئیسجمهور ابلاغ شد.
آییننامه اجرایی ماده ۲۹ قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران
(موضوع نحوه افزایش سنوات الزامی بیمه پردازی برای بازنشستگی)
هیئت وزیران در جلسه ۱۴۰۳/۱۱/۲۴ به پیشنهاد شماره ۱۵۷۲۷۷ مورخ ۱۴۰۳/۹/۷ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳، آییننامه اجرایی ماده مذکور را به شرح زیر تصویب کرد:
آییننامه اجرایی ماده (۲۹) قانون برنامه هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱- در این آییننامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
۱- قانون: قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳.
۲- صندوق بازنشستگی: صندوقهای بازنشستگی کشوری لشـکری، سازمان تأمین اجتماعی و سایر سازمانها و صندوقهای بازنشستگی فعال در قلمرو بیمههای اجتماعی کشور
۳- بیمهپرداز: شخصی که تحت عناوین بیمهپرداز یا کسورپرداز و نظایر آن راساً مشمول مقررات هر یک از صندوقهای بازنشستگی بوده و با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه یا کسور بازنشستگی حق استفاده از مزایای بازنشستگی را مطابق قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط دارد.
۴- سابقه بیمهپردازی: مدت سنوات بیمهپردازی قابل قبول (حسب مورد) برای احراز شرایط بازنشستگی مطابق با قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط.
۵- زمان بازنشستگی: اولین تاریخ احراز شرایط بازنشستگی بیمهپرداز، مطابق قوانین و مقررات صندوق مربوط، قبل از لازمالاجرا شدن قانون.
۶- سنوات الزامی بیمهپردازی برای بازنشستگی: حداقل سابقه بیمهپردازی برای احراز شرایط بازنشستگی مطابق با قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط.
ماده ۲- مدت افزایش سابقه بیمهپردازی نسبت به زمان احراز شرایط بازنشستگی به شرح جدول زیر میباشد:
سابقه بیمهپردازی در تاریخ لازمالاجرا شدن این آییننامه |
مدت افزایش به سنوات بیمهپردازی به ازای هر سال تا زمان احراز شرایط بازنشستگی |
بیش از ۲۸ سال تمام | - |
از ۲۵ سال تا ۲۸ سال تمام | ۲ ماه |
از ۲۰ سال تا ۲۵ سال تمام | ۳ ماه |
۱۵ سال تا ۲۰ سال تمام | ۴ ماه |
تبصره ۱- بیمهپردازانی که مطابق قوانین، کمتر از (۱۵) سال تمام سابقه بیمهپردازی دارند، به سنوات الزامی بیمهپردازی آنان برای بازنشستگی پنج سال اضافه میشود.
تبصره ۲- در اجرای این ماده، سابقه بیمهپردازی کمتر از یک سال، به نسبت مورد محاسبه قرار میگیرد.
تبصره ۳- اجرای تمام یا بخشی از این ماده در خصوص افزایش سنوات الزامی بازنشستگی، مشروط بر آن است که سن بیمهپرداز در زمان بازنشستگی برای مردان از (۶۲) سال تمام و برای زنان از (۵۵) سال تمام بیشتر نباشد. در هر حال، حداکثر سنوات الزامی بیمهپردازی بازنشستگی برای مردان (۳۵) سال و برای زنان (۳۰) سال با لحاظ تبصرههای ماده (۲۹) قانون خواهد بود.
ماده ۳- بیمهپردازان مشمول قانون کار و قانون تأمین اجتماعی در صورت تمایل و با موافقت دستگاه کارفرما میتوانند مازاد بر سنوات الزامی بیمهپردازی مذکور در ماده (۲) این آییننامه نسبت به استمرار اشتغال و ادامه بیمهپردازی در سقف مقرر قوانین مربوط، اقدام نمایند.
ماده ۴- شرایط بازنشستگی ایثارگران، معلولان و شاغلین مشاغل سخت و زیانآور و دستگاههایی که مطابق قانون از شمول احکام مربوط مستثنی شدهاند، مشمول قوانین خاص خود بوده و از شمول احکام این آییننامه خارج میباشد.
ماده ۵- ادامه اشتغال و بیمهپردازی اشخاص شاغل در دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶، پس از احراز سنوات الزامی بیمهپردازی برای بازنشستگی، با رضایت بیمه شده و موافقت دستگاه ذیربط، علاوه بر زمانهای مندرج در جدول ماده (۲) این آییننامه و تا سقف سن اشتغال مقرر در قوانین مربوط، بلامانع است.
ماده ۶- چنانچه دستگاهها به خدمات برخی از کارکنان نیاز نداشته باشند، حسب مورد میتوانند بدون لحاظ افزایش سنوات الزامی موضوع ماده (۲) این آییننامه و مطابق قوانین و مقررات صندوق مربوط، با پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی همان دستگاه و موافقت معاون اول رئیسجمهور نسبت به صدور احکام بازنشستگی آنان اقدام نمایند.
تبصره- به استناد جزه (۲) ماده (۲۹) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) مصوب ۱۳۹۳، بار مالی ناشی از اجرای این ماده بر عهده دستگاه ذیربط با تأیید سازمان برنامه و بودجه کشور بوده و به صندوق بازنشستگی مربوط پرداخت میگردد.
ماده ۷- بازنشستگی بیمهپردازانی که پیش از تکمیل سنوات الزامی مقرر در ماده (۲) این آییننامه متقاضی و حائز شرایط بازنشستگی وفق قوانین و مقررات صندوق مربوط میباشند، بلامانع است. حقوق بازنشستگی این افراد متناسب با سنوات مندرج در ماده مذکور (به نسبت سنوات بیمهپردازی آنها به سنوات الزامی بیمهپردازی برای بازنشستگی آنها) برقرار و پرداخت میشود.
انتهای پیام/