خبرگزاری حوزه | شبکه‌های اجتماعی به میدان ترکتازی اصحاب ضدانقلاب تبدیل شده است.

آنها با گرایش‌های مختلف و حتی متضاد سیاسی در دشمنی با نظام اسلامی اتفاق نظر دارند، به همین دلیل تولیدات فکری، فرهنگی و سیاسی‌شان از کثرت و تنوع برخوردار است. روزانه مقادیر زیادی محتوا در کارخانه‌های محتواسازی آنها تولید و با لطایف‌الحیلی به افکار عمومی ملت ایران تزریق می‌شود تا در به غارت بردن سرمایه اجتماعی نظام اسلامی نقش آفرینی کند.

گستراندن چتر یاس و ناامیدی، القای بدبختی و فلاکت‌زدگی، دروغ‌انگاری و عدم پذیرش پیشرفت‌های کشور، بزرگ نشان دادن کاستی‌های کوچک و طبیعی، تشدید اختلافات داخلی، اعتمادزدایی از مسئولان و ... موضوع کار شبانه‌روزی آنهاست. از حق نباید گذشت که این قبیله کینه‌توز استادان جنگ روانی‌اند. چنانکه قدرت تاثیرگذاریشان را می‌توان به وضوح در تغییر ادراکات جماعتی به نظاره نشست. آنها در موضع حمله و هجوم قرار گرفته‌اند و ما در حالت دفاع و انفعال. طبیعی است که این موازنه باید تغییر کند.

در این وانفسا تنها پرچمی که به درستی در مقابله با این تهاجم نفس‌گیر برافراشته شده، پرچم پرچمدار است و افرادی که چون او صحنه کار و زار را از افق بالاتری می‌نگرند. اما هدایت‌های رهبری نیز در این میدان پر تلاطم خریداری ندارد، حتی کسانی که عشق او را در سینه دارند و جان را فدایش می‌کنند نیز اعتنایی به اوامر و نواهی او نمی‌کنند و اجتهادهای خود را پیش می‌برند، بدون آنکه مجتهد این میدان باشند.

به نظر می‌رسد دو علت در این مهم نقش‌آفرینی می‌کند. اول نفسانیت و دوم کج فهمی.

برای اثبات این ادعا کافی است محتواهای تولیدی ضدانقلاب مورد مداقه قرار گیرد؛ اکثر استنادات و ارجاعات آنها مستند به گفته‌ها، نوشته‌ها و موضع‌گیری‌های داخلی‌هاست و نه داخلی‌های صرفا منتقد، بلکه حتی سوپر انقلابی‌های دو آتشه.

شبکه‌های اجتماعی با آهنگی بسیار تند در حال تغییر نگرش عمومی نسبت به اصل انقلاب، رهبری آن و نظام سیاسی ولایت فقیه هستند و می‌روند تا با غارت سرمایه اجتماعی، در پشتوانه مردمی نظام اسلامی خلل اندازند، این سیل خروشان اگر مهار نشود آینده را تهدید خواهد کرد.

عقلانیت سیاسی حکم می‌کند جبهه واحدی در برابر این تهاجم گسترده تشکیل شود. کسانی که دل در گرو انقلاب دارند، باید پا روی نفسانیت خود گذاشته و از تضعیف و تخطئه یکدیگر بپرهیزند.

خطر دشمنان علنی را که در برابرشان صف‌آرایی کرده‌اند را ببینند و مقابله با آنها را موضوع اصلی خود قرار دهند. اقیانوس عمیق معارف اسلامی، دریای بی‌ساحل فرهنگ شیعه، دستاوردهای شگرف نظام اسلامی، وجود رهبری پاکباخته‌ و اندیشمند و ... سرمایه‌هایی هستند که اگر به خوبی عرضه شوند، می‌توانند ما را در موضع تهاجم قرار دهند.

اکبر مظفری