به گزارش ایسنا، محمدرضا عارف صبح سه شنبه ۷ اسفند ۱۴۰۳ در همایش بین المللی رادار و سامانه های مراقبتی، بیان کرد: خوشحالم دستاندرکاران کنفرانسهای رادار به این نتیجه رسیدند که هم زمان با نهمین کنفرانس ملی، اولین کنفرانس بین المللی را را برگزار کنند. مطمئنا این جهتی که کنفرانس گرفته راه را برای توسعه همکاری و علمی پژوهشی با همه کشورهایی که علاقه مند به همکاری علمی با ما هستند هموار خواهد کرد.
وی اظهار کرد: از همان روزها و هفتههای اول بعد پیروزی انقلاب با نقشی که جوانان دانشگاهی و جوانان طالب علم داشتند و جوانانی که در نهادهای دفاعی و راهبردی کار میکردند و دسترسی آنان به خیلی از امکانات و منابع محدود بود، اولویت دادن به علم و دانشگاه بود. این اولویت شد راهبرد نظام الهی ما. نظامی که انقلاب فرهنگی داشت و در ذات فرهنگ هم تعالی و توسعه علم و فناوری می گنجد. این مسیر شروع شد. ما در اول انقلاب مشکلات عدیدهای داشتیم. در مخابرات یک تلفن ۲۵۶ شماره در یک شهرستان نصب شده بود و مهندس ما نمی دانست چگونه مشکل آن را حل کند. در نیرو هوایی افسران ارشد ما و همافران ما چه جایگاهی داشتند. راهبرد توسعه علم و فناوری در دستور قرار گرفت. اولویت اول تربیت نیروی انسانی بود. دهه ۶۰ دهه رشد دوره کارشناسی برای پاسخ به نیاز کشور بود. از اواخر دهه ۶۰ راهبرد توسعه تحصیلات تکمیلی مطرح شد. ملزومات دوره دکتری پژوهش بود.
وی یادآور شد: به طور طبیعی در دهه ۷۰ و دهه ۸۰ پزوهش مبتنی بر تحصیلات تکمیلی در دستور کار قرار گرفت. سپس مدعی شدیم که باید در فناوری ها روز پیشتاز باشیم. در سند چشم انداز یک میثاق ملی برای ۲۰ سال آینده است و در سال ۱۳۸۴ به تصویب رهبری رسید. بر اساس این سند باید جایگاه اول را در منطقه در حوزه علم و فناوری پیدا کنیم. فناوری های پنجگانههای به عنوان اولویت مطرح شده است.این مسیر شروع شد. بخش های دفاعی ما در آن سهم کلیدی داشتند. واقعیت این است که جهاد خودکفایی نیروی هوایی و بعد نگاهی که سازمان نیروی هوایی کشور داشت کمک حال دانشگاه بود. یک مثلثی ننوشته در ذهن ما است. که یک طرف آن دانشگاه، یک طرف آن صنعت و یک طرف آن بخش دفاعی است.
معاون اول رئیسجمهور افزود: بخش دفاعی اولویت بود چراکه جنگ تحمیلی را داشتیم. مشکلات فراوانی در سال های اول جنگ تحمیلی داشتیم. زمانی که کار رمز گشایی را شروع کردیم گرفتار بودیم. با همگرایی نسبی که داشتیم موفق شدیم. این همگرایی برای ما دردسرساز هم بود. کوچک ترین سندی که می خواستیم می گفتند مهر محرمانه خورده است. یعنی باید از بالا شروع می کردیم. دانشگاه یک سند می خواست، بخش دفاعی می گفت سری است. من سال ۶۵ به یکی از فرماندهان ارشد نیروی هوایی تماس گرفتم و گفتم اسناد را از چه کسی می خواهید مخفی کنید. از جوانان در دانشگاه؟ مسئله تا حدود زیادی حل شد. راحت به اسنادی که بچه ها برای کارهای پزوهشی می خواستند دسترسی پیدا کردیم.
وی بیان کرد: این مثلث یک وضعیت متعادلی را در ادامه پیدا کرد. صنعت یک صنعت ممتاز بود. ورود به صنعت مونتاژ بسیار سخت بود. مسئولان می خواستند یک سیستم آماده و تنظیم شده را بخرند. بحث ها حاشیه ای هم در خریدهای خارجی بوده است. در بخش های دفاعی ورود اوایل سخت شد. تا زمانی که این جهادها در بخش دفاعی ایجاد شد. دانشگاهی ها مقداری به آن سمت رفتند. مقداری هم جوانان و متخصصان در حوزه دفاعی به این سمت آمدند. امروز این مثلث یک مثلث با ثبات و منسجم است. باید از همه تلاش ها به ویژه در ستاد کل قدردانی کنم. جهاد علمی جایگزین جهاد خودکفایی شده است. جهاد علمی یعنی استفاده از همه محققان و دانشمندان و جوانان برجسته برای رفع نیازهای علمی کشور و رسیدن به قله هایی که در سند چشم انداز تعیین شده است. چه در بخش دفاعی و چه در بخش های دیگر.
وی افزود: پیشتازی نیروی هوایی و دانشمندان و افسران با نشاط نیروی هوایی را همه قبول داریم. امروز شرایط برای همکاری خیلی خوب است. برخی موانع اداری از بین رفته است. صنعت حس میکند برای رسیدن به اهداف خود راهی جز همکاری با دانشگاه ندارد. مشکلی در بخشهای امنیتی برای همکاری با دانشگاه وجود ندارد. این مایه افتخار است. امروز ما دست برتر را داریم. ما مدعی هستیم همه نیازهای خود را میتوانیم تامین کنیم. نیاز های کشور دوست هم میتوانیم تامین کنیم. ما هر کشوری میرویم پز شماها را میدهیم که به دوستان خود هرچه نیاز دارند میتوانیم بدهیم.
عارف ادامه داد: سالهای اول دفاع مقدس دنبال چه تجهیزاتی بودیم. این کار شما و جوانان ما در دانشگاه و بخش دفاعی و صنعت بوده که ما را به اینجا رسانده است.به جوانان میگویم فکر نکنید از اول همین بوده است. در سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب ما برای تدریس یک درس در بزرگ ترین دانشگاه ها مشکل داشتیم. من سال ۶۲ در ترکیب یک اجلاس سیاسی برای شرکت در اجلاسی به هند رفتم. در یک بعد ازظهر به همراه آقای رفیقدوست رفتیم بازار قدم بزنیم. به یک کتاب فروشی رفتم و یک کتاب برداشتم که روی آن نوشته شده بو رادار. ورق زدم و کتاب را خریدم. بعدا متوجه شدم نویسنده این کتاب یکی از معروف ترین نویسنده های رادار بود. بنده متوجه شدم همه چیزهایی که در این کتاب نوشته ما بلد هستیم. کتاب را آوردم تهران و با چند نفر از اساتید جوان مشورت کردیم. تقریبا همه اساتید برجسته بودند اما رادار ندیده بودند. دیدیم همه مطالب را بلدیم. پس آمدیم مشترک درس دادیم. اولین ترم بازگشایی این درس بود. در سال ۱۳۶۳ دو تا از دانشمندان برجسته در دانشگاه شریف جذب شدند. در دانشگاه صنعتی اصفهان هم چند استاد این تیپی بودند. ما اولین درس رادار را هم زمان در دانشگاه شریف و هم در دانشگاه صنعتی اصفهان به صورت اشتراکی آغاز کردیم.
وی یادآور شد: وقتی ما شروع کردیم برخی از دوستان دفاعی ما را دست می انداختند. می گفتند شما می خواهید در رادار کار کنید؟ بروید سراغ درس خود. نکتهای که من مطرح کردم این بود که اگر ما رادار ساز نشدیم حداقل کارشناس رادار شویم که وقتی خواستیم رادار بخریم سر ما کلاه نرود. با این فضا درس رادار به صورت مشترک ارائه شد. سپس دانشگاه های دیگر جلو آمدند. امروز بچه هایی که در رادار وارد شدند هیچ کس فکر نمی کرد به اینجا برسیم.
وی بیان کرد: اغلب بخش هایی که امروز افتخار می کنیم و پز می دهیم که دست برتر داشته و نه تنها می توانیم نیازهای خود را تامین کرده و به سایر کشورها صادر کنیم اینگونه شروع شد. چون بچه های ما و دانشجویان تحصیلات تکمیلی ما و اساتید ما با انگیزه و خودباوری کامل به میدان آمدند موفق شدیم. فعل می توانیم بارها بارها در کشور ما و در بخش ها بسیار پیچیده ثابت شده است. ما در حوزه نانو تصمیم گرفتیم جزو ۱۵ رتبه اول باشیم امروز رتبه یک هستیم. امروز هوش مصنوعی که همه جا کار می کنند راهبرد یک رقمی را داریم. راهبرد استفاده از هوش مصنوعی در تمام بخش ها را داریم.
معاون اول رئیس جمهور ادامه داد: ما در هیچ زمینه ای به بن بست نرسیدیم. شروع سختی داشتیم اما به تدریج روال شد. راهبرد رسیدن به قله خیلی ساده تر از راهبرد تامین علم و فناوری در دهه اول انقلاب است. این توان در چند دانشگاه محدود نمی شود. نباید به دلیل محدودیت ها و مشکلاتی که داریم از حوزه علم جا بمانیم. ما مشکل اقتصادی داریم اما باید همه کمک کنیم تا محدودیتی در این بخش نداشته باشیم. هر گامی که در حوزه علمی برداریم یک گام در جهت ثروت ملی برداشتیم.
وی در پایان بیان کرد: سرمایه اصلی ما نیروی انسانی است. این مایه افتخار است که یکپارچه می خواهیم نیازهای کشور تامین شود. سطح علمی فناوری در کشور بالا برود. من تشکر می کنم از همه دست اندرکاران این رویداد مهم علمی و پژوهشگرانی که مقاله های خود را ارائه کردند.
انتهای پیام