این روابط بر دو اصل اساسی استوار است: نخست، اصل همسایگی که به موجب آن، دو کشور با ظرفیت‌های عظیم در جوار یکدیگر قرار دارند. اگرچه این همسایگی در طول تاریخ، فراز و فرودهایی را تجربه کرده اما در شرایط کنونی، روابط دو کشور بر مبنای رویکردهای جدید تنظیم شده و در حال گسترش است. دوم، رویکردهای مشترک در عرصه مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی است که این امر، موجب نزدیکی بیشتر دو کشور شده است.ایران و روسیه در حوزه‌های مختلف در حال مشورت و هماهنگی اقدامات هستند. روابط دو کشور در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی،دفاعی وامنیتی به‌طورمداوم درحال توسعه و گسترش است.یکی از نشانه‌های بارز این روابط در سال‌های اخیر، همکاری درمبارزه با تروریسم در منطقه بوده که تجربه‌ای موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسد. اگرچه برخی تلاش می‌کنند این تجربه را کم‌اهمیت جلوه دهند، اما نباید از نظر دور داشت که همان تروریست‌های سابق، اکنون درصدد ورود به تعاملات و عرصه‌های قدرت باچهره‌ای جدید هستند.بخشی ازاین امر،ناشی از ایستادگی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در مبارزه با عوامل ناامنی در بیش از یک دهه گذشته در منطقه است. بنابراین، همکاری‌های دو کشور در حوزه مبارزه با تروریسم، موفقیت‌آمیز بوده است.جمهوری اسلامی ایران وفدراسیون روسیه، به‌عنوان دوکشور مهم در منطقه، می‌توانند نقش بسزایی در ایجاد ثبات ایفا کنند و تاکنون نیزچنین بوده است.همگرایی ایران و روسیه می‌تواندبه ثبات منطقه کمک کند. البته،جمهوری اسلامی ایران همواره بر این باور بوده که کشورهای منطقه بایدامنیت منطقه راتضمین کنند. بسیاری از مؤلفه‌های ناامنی در منطقه، ناشی از حضورعناصر خارجی است که نه‌تنها نتوانسته‌اند ثبات ایجاد کنند، بلکه به‌دلیل تعارض منافع‌شان با کشورهای منطقه و مردم آن، باعث بی ثباتی منطقه شده اند .لذا، اتحاد بین جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون روسیه و سایر کشورهای منطقه، می‌تواند در ایجاد ثبات در منطقه نقش مهمی ایفا کند.