شناسهٔ خبر: 71557973 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

زنان روستایی گلستان و رویای یک بازارچه همیشه باز

گنبدکاووس- ایرنا- در سرزمینی که مزارع سبز با آسمان آبی گره می‌خورند و صدای زندگی از دل روستاها به گوش می‌رسد، بانوان گلستان با دستان پرمهرشان قصه‌ای نو می‌نویسند. آنان با سوزن و نخ، عطر ادویه و طعم میوه‌های خشک‌شده، رنگارنگی اقتصاد این دیار را روایت می‌کنند. هر محصولشان یک صفحه از این قصه‌ است؛ قصه‌ای از تلاش، خلاقیت و آرزوهایی که در انتظار یک بازارچه دائمی، بال و پر می‌گیرند.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایرنا، این بانوان، عضو صندوق‌های خُرد زنان روستایی، روزی کنار هم نشستند و گفتند: «ما بازارچه‌ای دائمی می‌خواهیم؛ جایی که محصولاتمان را به دست مردم برسانیم.»

آنان باور دارند و کارشناسان جهاد کشاورزی هم با آنها هم‌عقیده‌اند که این بازارچه‌ها می‌توانند زندگی‌شان را تغییر دهند؛ توانمندشان کنند، درآمدی پایدار بسازند و شغل‌هایی تازه برای این قشر زحمتکش به ارمغان بیاورند.

زنان روستایی گلستان و رویای یک بازارچه همیشه باز

قصه ۸۵ صندوق و یک آرزو

در این استان کشاورزی‌خیز، ۸۵ صندوق خُرد برای بانوان روستایی شکل گرفته؛ صندوق‌هایی که مثل چراغ‌های کوچک در دل روستاها روشن شده‌اند. هر کدامشان فرصتی است برای رشد کسب‌وکارهای محلی، برای اینکه زنان روستایی پا به میدان بگذارند و در زندگی اجتماعی و اقتصادی نقشی پررنگ‌تر داشته باشند. این قصه، قصه امید است؛ قصه زنانی که نمی‌خواهند فقط تماشاگر باشند.

نیمی از گلستان، در دستان بانوان

از بیش از دو میلیون جمعیت ساکن گلستان، ۴۷ درصد در روستاها نفس می‌کشند و نیمی از این جمعیت روستایی بانوانند. زنانی که صبح تا شب با خاک و سبزه و دام و نخ و سوزن سر و کار دارند؛ زنانی که نیمی از قلب تپنده این استان‌اند.

از مزرعه تا بازار، یک فرصت طلایی

روستاهای گلستان پر از رنگ و فرهنگ است؛ از اقوام گوناگون که هر کدام هنری در آستین دارند. اینجا کشاورزی، باغبانی و دامپروری با صنایع دستی گره خورده و بانوان روستایی، ستاره‌های این صحنه‌اند. آنان می‌گویند: اگر فرصتی باشد، اگر جایی برای نشان دادن کارمان داشته باشیم، می‌توانیم هم درآمد بسازیم و هم شغل خلق کنیم.

زنان روستایی گلستان و رویای یک بازارچه همیشه باز

زمزمه‌های یک درخواست بزرگ

روزی بانوان صندوق‌های خُرد دور هم جمع شدند و با ایرنا درد دل کردند. حرفشان ساده بود: ما حمایت می‌خواهیم؛ وام ارزان‌قیمت که دستمان را بگیرد و بازارچه‌های دائمی که کارمان را به چشم مردم بیاورد. این درخواست، نه فقط یک خواسته، بلکه فریادی برای دیده شدن بود.

زهره و رویای بازار عصرگاهی

زهره کلامی، بانوی گنبدکاووسی که خشکبار دسترنجش را با عشق آماده می‌کند، گفت: بازارچه دائمی، زندگی ما را عوض می‌کند. محصولات زراعی، باغی، دامی و صنایع دستی‌مان را مستقیم به مردم می‌رسانیم و اقتصاد خانه‌مان جان می‌گیرد.

او از بازارچه موقت هفتگی گنبدکاووس تعریف کرد، اما یک گله داشت: «از ۸ صبح تا ۲ بعدازظهر؟ مردم که عصرها و شب‌ها می‌آن خرید! کاش ساعتش بشه ۲ تا ۸ شب. اون وقت هم مشتری بیشتر میاد، هم ما دلگرم‌تر می‌شیم.»

ثریا و دلسردی‌های بی‌پایان

در روستایی نزدیک رامیان، ثریا یازرلو با سوزن و نخ قصه‌ها می‌بافد. اما چشم‌هایش پر از حسرت است: «ما بانوان زیادی داریم که صنایع دستی درست می‌کنند، ولی جایی برای عرضه نداریم. اینطوری دلسرد می‌شویم.»

وی به فکر راه‌حل افتاد و گفت: «شهر پر از ساختمون‌های خالی متعلق به اداراته. چرا اونجا رو به ما نمی‌دن؟ یه بازارچه درست کنن که هم ما توانمند بشیم، هم خانواده‌هامون از این مشکلات اقتصادی جون سالم به در ببرن.»

زنان روستایی گلستان و رویای یک بازارچه همیشه باز

فاطمه و خیالی آسوده در بازار دائمی

فاطمه شبلی که عطر ادویه‌هایش هر آشپزخانه‌ای را پر می‌کند، حرف دلش را این‌طور باز کرد: بازارچه دائمی یعنی خیال راحت برای تولید و فروش.

وی به مسوولان گنبدکاووس پیغام داد: «تا بازار دائمی جور بشه، حداقل این بازارچه هفتگی یکشنبه‌ها رو روزانه کنین. رمضان و نوروز نزدیکه؛ وقت طلایی برای فروشه. اگه بشه، هم پول خوبی گیرمون میاد، هم دلمون به کار گرم‌تر می‌شه.»

مریم و رسته‌های رنگارنگ

مریم کوچک‌نژاد که صندوق خُرد روستای توتلی کوچک را اداره می‌کند از دنیای متنوع کار بانوان گفت: «ما اینجا زنبور عسل پرورش می‌دیم، میوه و سبزی خشک می‌کنیم، گیاهان دارویی جمع می‌کنیم، مرغ محلی بزرگ می‌کنیم و بافتنی می‌بافیم. هر کس به عشق خودش کار می‌کنه.»

وی با افتخار ادامه داد: بانوان ما خلاق هستند و اگر مسوولان بیشتر به فکر ما باشند کارآفرینان بزرگی خواهیم شد.

گره‌ای به نام وام

مریم یک غصه داشت: «وام ارزان می‌خوایم که کارمون رو بزرگ کنیم، ولی دو ساله بانک‌ها به بهونه‌های مختلف دستمون رو خالی گذاشتن. این حمایت، حق ماست.

وی می‌گفت: «بازارچه دائمی و وام، دو بال برای پرواز بانوان روستایین.»

زنان روستایی گلستان و رویای یک بازارچه همیشه باز

وعده‌های سبز

مدیر هماهنگی ترویج کشاورزی سازمان جهادکشاورزی گلستان هم در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، از فعال بودن ۸۵ صندوق خُرد زنان روستایی در این استان خبر داد و گفت: هر یک از این صندوق‌ها به طور متوسط ۵۰ عضو دارند.

شهربانو سلطان‌علیان اظهار کرد: فعالیت بانوان در این صندوق‌ها براساس ظرفیت‌های تولیدی هر روستا از جمله نوغانداری، صنایع دستی، تولید محصولات سالم و ارگانیک، صیفی‌جات، گلخانه‌داری، زنبورداری، پرورش قارچ خوراکی، گیاهان دارویی، و ماکیان تعریف شده و این فعالیت‌ها به ایجاد شغل برای زنان روستایی کمک می‌کند.

وی وعده داد: در صورت استقبال بانوان، افزایش محصولات تولیدی و همکاری مسوولان محلی مانند فرمانداران، بخشداران و شهرداران برای تأمین مکان مناسب، تلاش می‌شود این بازارچه‌های هفتگی به صورت روزانه فعالیت کنند.

مدیر هماهنگی ترویج کشاورزی گلستان همچنین از ارائه آموزش‌های مستمر به اعضای این صندوق‌ها خبر داد و گفت: این آموزش‌ها با هدف توانمندسازی بانوان و تولید محصولات استاندارد و سالم شامل استانداردسازی، تولید محصول ارگانیک، دریافت سیب سلامت و بازاریابی است.

وی افزود: سال گذشته با هماهنگی بانک کارآفرین، ۲ میلیارد ریال وام به پنج صندوق پرداخت شد و تلاش می‌شود این مبلغ در سال مالی جاری افزایش یابد.

به گفته سلطان‌علیان، اعضای صندوق‌ها نیز از محل آورده خود به صورت دوره‌ای به یکدیگر وام ارائه می‌دهند.