سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): «سید ابراهیم سجادی» شاعر، نویسنده، خیر و فعال حوزه قرآنی فرزند حاج آقا ابو تراب و برادر استاد فقید علامه «سید جعغر شهیدی» سال ۱۳۰۳ شمسی در بروجرد متولد شد.
وی در نوجوانی نزد عمویش سید ابوالفضل مجاهدی بروجردی از علمای خبیر، آگاه و خوش‌ذوق بروجرد، علم صرف، نحو و فقه را فرا گرفت.
علاقه وافر سجادی به کسب علم و دانش در حوزه قرآنی وی را برآن داشت تا در این عرصه تلاش بیشتری داشته باشد، بنابراین از سال ۱۳۲۴ تا سال ۱۳۵۷ همچنان به فراگیری درس تفسیر قرآن، فقه و اخلاق ادامه داد و بر آموخته‌های خود افزود و در این راه همواره از وجود مرحوم آیت‌الله حاج آقا محمد بروجردی فرزند مرحوم آخوند ملا عبدالله بروجردی بسیار بهره گرفت.
سجادی سخنوری صدیق، نویسنده‌ای متعهد، شاعری توانا و شریف بود و در همین راستا تلاش کرد تا زکات سال‌ها علم‌آموزی در مسیر قرآن کریم خود را منتشر و در اختیار نسل‌های آینده قرار دهد؛ بر این اساس نخستین کتاب خود را با قلمی شیوا و در حوزه تربیت روح، روان و دروس اخلاق، در سال ۱۳۵۶ باعنوان «اقبال جاویدان» در مورد روان‌درمانی در اسلام که مجموعه گفتار آیت‌الله محمد بروجردی ۱۲۹۰-۱۳۷۲ بود؛ گردآوری، تدوین و منتشر کرد.
انتشار قرآن به نظم در مجموعه ۱۲ جلدی
وی همچنین با توجه به قریحه خدادادی و توان شعری که داشت مجموعه سی جزء قرآن را به نظم روان پارسی در ۱۲ جلد با عنوان «نظم‌الهدی» ترجمه، تدوین و منتشر کرد و رایگان در اختیار مردم متدین و فرهنگ دوست بروجرد قرار داد.
وقف منزل شخصی برای راه‌اندازی کتابخانه
سجادی همچنین منزل مسکونی خود را برای راه‌اندازی کتابخانه‌ای با عنوان «سجادیه» به منظور فعالیت‌های قرآنی وقف کرد و برای تأمین محل مؤسسه خیریه ایتام الغدیر بروجرد با کمک سایر خیرین این شهرستان کمک‌های مالی انجام داد که زمین آن تأمین، ساخته و راه اندازی شد.
این سخنور صدیق و شاعر شریف پس از سال‌ها تلاش خداپسندانه، به علت کهولت سن ۲۸ فروردین ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت.
ترجمه منظوم سوره فاتحه به شکل زیر از زنده‌یاد سجادی است:
به نام خدایی که بخشنده است
به هر جای مهرش درخشنده است
ستایش سزاوار پروردگار
ز حمد و ثنا بی حد و بی شمار
بود رب هر عالم کائنات
به امرش بگیرند بر جا ثبات
خدایی که رحمت بگسترده است
خدایی که مهرش به پیوسته است
به هرچه که موجود در این جهان
بگردیده از آشکار و نهان
بود مالک و صاحب روز دین
به روزی که گردد حقایق مبین
خدایا تو را می‌پرستیم و بس
نخواهیم یاری به جز تو ز کَس
نمایان نما بهر ماه راه راست
که ما را در این کار یاری‌تر است
به راه کسانی که از نعمتت
ببخشیده‌ای بهر در قسمتت
نه راه بشرهای مغضوب تو
نه گم کرده راهان منکوب تو
∎