روزنامه جوان نوشت: گزینه ایتالیایی آبی‌ها آن زمان که در اروپا تیم داشت هم تا این اندازه نامش در رسانه‌ها مطرح نبود، ولی تیم‌های وطنی با پذیرفتن هر خواسته و رقمی، پتانسیل رساندن افراد به صدر اخبار را دارند.
استخدام مربی خارجی جزو پروژه‌های عظیم و پیچیده فوتبال ایران به حساب می‌آید و اصولاً نشاندن مربیان غیرایرانی روی نیمکت یکی از افتخارات بزرگ مدیران باشگاه‌های پرطرفدار است؛ در این میان ناموفق بودن آن مربی و حتی دستمزدهای سنگینی که از بیت‌المال به او پرداخت می‌شود نیز اصلاً مهم نیست.
والتر ماتزاری با اینکه دست رد به سینه پرسپولیس زده، اما تا پای امضای قرارداد با استقلال پیش رفته، منتها معلوم نیست پشت پرده چه خبر است که مدیران باشگاه تلاش می‌کنند ذهن هواداران را برای اتفاقات بعدی آماده کنند.
علی تاجرنیا، رئیس هیئت‌مدیره و نماینده تام‌الاختیار هلدینگ خلیج‌فارس در باشگاه استقلال حرفش را در شبکه اجتماعی ایکس زده است: «تا ۱۰ روز پیش قسم می‌خوردند و گردن گرو می‌گذاشتند ماتزاری نخواهد آمد. فشار آوردند مربی آرژانتینی و برزیلی با دستمزد بالا بقبولانند، اما موفق نشدند. حالا به ماتزاری پیام می‌دهند ایران امن نیست، نیا! به هوادار می‌گویند ماتزاری دفاعی است، روی نیمکت نمی‌نشیند، قرارداد ترکمنچای است. همه کار می‌کنند تا نیاید.»
از آن طرف نظری‌جویباری، مدیرعامل باشگاه ضمن تکذیب قرارداد ۵/۴ میلیون یورویی و همچنین هوشیار بودن نسبت به عدم تکرار افتضاح ویلموتس‌گیت، مدعی شده در صورت شکست پروژه ماتزاری، پلن‌های B و C را رو خواهند کرد.
با خواندن و شنیدن این اظهارنظرها، آن هم از سوی افرادی که خود را مدیرانی کاربلد، حرفه‌ای و فوتبالی می‌دانند، بیش از پیش دلمان به حال فوتبال کشورمان می‌سوزد. این اولین باری نیست که آقایان بعد از گره خوردن مذاکرات یا بهانه آوردن طرف خارجی، یاد دشمنان فرضی داخلی می‌افتند و ادعا می‌کنند ارسال پیام‌های مشکوک از ایران باعث تغییر نظر گزینه خارجی شده است.
با توجه به پیشرفت تکنولوژی و انتقال سریع و آسان اطلاعات در سطح بین‌الملل، در این دوره و زمانه باور چنین ادعایی امکان‌پذیر نیست. چطور ممکن است یک اروپایی برای آنکه تصمیم نهایی‌اش را برای حضور یا عدم حضور در ایران بگیرد، منتظر دریافت پیام برخی افراد از داخل ایران بماند و بلافاصله پس از آنکه یک نفر گفت اینجا امنیت ندارد، فوراً قید همکاری با ما را بزند! مربی ایتالیایی اگر از امنیت و شرایط ایران اطمینان نداشت، اصلاً نه خودش و نه نمایندگانش حتی سر میز مذاکره با ما نمی‌نشستند. در ضمن خودش و مشاورانش آنقدر کارکشته و عاقل هستند که قبل از شروع مذاکرات، همه مسائل سیاسی و امنیتی کشور مقصد را از طریق منابع خودشان بررسی کنند و بعد کار را پیش ببرند. دیگر همه مربیان خارجی بیکار خوب می‌دانند با عقد قرارداد با یک تیم لیگ‌برتری پرطرفدار ایرانی، حتی اگر ناکام مطلق باشند هم می‌توانند روی درآمد میلیون دلاری حساب کنند.
استقلال در آستانه دربی و بازی بزرگ با النصر در اوج بلاتکلیفی به سر می‌برد و پیش کشیدن بحث پلن‌های دوم و سوم نگران‌کننده و به نوعی تأیید ادامه این بلاتکلیفی است. در این وانفسا، تهدیدهای مدیر برنامه موسیمانه را کجای دلمان بگذاریم! آقایانی که خودتان هم از عمق فاجعه ویلموتس و امثال آن مطلع هستید، لطفاً به جای توئیت زدن و مصاحبه، دست و پای دلالان را قطع و تکلیف نیمکت استقلال را معلوم کنید.