جهان صنعت نیوز، با پیشتازی حزب دموکرات مسیحی (CDU) در انتخابات، فردریش مرتس به احتمال زیاد صدراعظم بعدی آلمان خواهد شد، اما به دلیل عدم کسب اکثریت مطلق، مجبور به تشکیل ائتلاف است. گزینه محتمل، ائتلافی با حزب سوسیال دموکرات (SPD) و سبزها خواهد بود، زیرا مرتس به‌طور قاطع هرگونه همکاری با حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) را رد کرده است. او بر استقلال بیشتر اروپا از آمریکا تأکید دارد و از مداخلات واشنگتن و چهره‌هایی مانند ایلان ماسک در سیاست آلمان انتقاد کرده است.
نظرسنجی‌های خروج از صندوق در آلمان نشان می‌دهند که اتحادیه محافظه‌کار متشکل از حزب دموکرات مسیحی (CDU) و حزب سوسیال مسیحی (CSU) پیشتاز است و فردریش مرتس، رهبر حزب دموکرات مسیحی، در آستانه تصدی سمت صدراعظمی آلمان قرار دارد.
مرتس بلافاصله باید دولت ائتلافی تشکیل دهد، زیرا هیچ حزبی کرسی‌های کافی برای دستیابی به حد نصاب ۵۰+۱ برای حکومت تک‌حزبی را کسب نکرده است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که دو حزب دموکرات و سوسیال مسیحی با ۲۱۱ کرسی در صدر قرار دارد، در حالی که حزب راست‌گرای افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) با ۱۶۴ کرسی در جایگاه دوم است. با این حال، بسیار بعید است که مرتس برای تشکیل ائتلاف به حزب راست‌گرای افراطی مراجعه کند.
حزب دموکرات مسیحی (CDU) تحت رهبری آنگلا مرکل، سیاستمداری تأثیرگذار، توانست جایگاه آلمان را به عنوان یک قدرت اصلی در سیاست اروپا تثبیت کند. اما وضعیت این حزب پس از سال ۲۰۱۷ تغییر کرد، زمانی که حزب سوسیال دموکرات (SPD) به رهبری اولاف شولتز قدرت را در دست گرفت.
در دوران مرکل، حزب دموکرات مسیحی که به طور سنتی یک حزب مرکز-راست بود، به سیاست‌های میانه‌روتر گرایش پیدا کرد که به نفع حزب تمام شد. مرکل در انتخابات ۲۰۰۵ به پیروزی‌ای شکننده دست یافت و توانست حزب سوسیال دموکرات را از قدرت کنار بزند. در انتخابات بعدی برتری حزب دموکرات مسیحی افزایش یافت، اما برای حفظ قدرت در انتخابات ۲۰۱۳، مجبور شد دولت ائتلافی تشکیل دهد.
در نهایت، بحران مهاجرت اروپا در سال ۲۰۱۵ ضربه سختی به آلمان زد و باعث اختلافات شدید در جامعه و میان احزاب سیاسی شد. در آن زمان، هورست زههوفر، وزیر کشور از حزب سوسیال مسیحی، مستقیماً مرکل را به دلیل مدیریت نادرست این بحران به چالش کشید.
پس از مرکل، آنگرت کرامپ-کارنباوئر رهبری حزب را بر عهده گرفت، اما پس از شکست در انتخابات پارلمان اروپا، استعفا داد. سپس آرمین لاشت در تلاش برای حفظ ائتلاف، رهبری حزب را در دست گرفت، اما نتوانست مانع پیروزی حزب سوسیال مسیحی در انتخابات فدرال ۲۰۲۱ شود.
مرتس دو بار برای به دست گرفتن رهبری حزب رقابت کرد و شکست خورد، زیرا او به عنوان یک سیاستمدار راست‌گرا شناخته می‌شود.
او زمانی که هنوز در مدرسه بود، به حزب دموکرات مسیحی پیوست. متولد ۱۹۵۵ در شهر بریلون، در غرب آلمان، مرتس پیش از ورود به سیاست، مدتی در ارتش خدمت کرد، سپس به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در سال ۱۹۸۱ با همکلاسی خود، شارلوت گاس، ازدواج کرد.
او چند سال به عنوان وکیل فعالیت کرد، اما در ۳۳ سالگی تصمیم گرفت وارد سیاست شود و در سال ۱۹۸۹ به پارلمان اروپا راه یافت. سپس در ۱۹۹۴ وارد سیاست ملی آلمان شد و به سرعت در جناح سنت‌گرای حزب رشد کرد.
پس از سه بار تلاش برای تصاحب رهبری حزب، سرانجام در سال ۲۰۲۲ موفق به کسب این جایگاه شد.
به گفته پیتر دوران، پژوهشگر ارشد در بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) و رئیس پیشین مرکز تحلیل سیاست اروپا، مرتس احتمالاً دوباره به “ائتلاف بزرگ” با حزب سوسیال دموکرات بازخواهد گشت.
او تأکید کرد:”مرتس بسیار قاطعانه بر حفظ دیواری موسوم به “دیوار آتش” تأکید دارد که مانع از هرگونه توافق ائتلافی با حزب راست‌گرای افراطی خواهد شد. در ساده‌ترین سطح، هرگونه ائتلاف با حزب راست‌گرای افراطی، ائتلاف دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی را از هم خواهد پاشید.”
اما مشکل اصلی این است که حزب سوسیال دموکرات و ائتلاف دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی به تنهایی اکثریت لازم را ندارند و باید یک حزب سوم را به ائتلاف اضافه کنند. گزینه محتمل حزب سبزها است که در این صورت، به گفته دوران، یک “ائتلاف سیاه/قرمز/سبز” (بر اساس رنگ‌های احزاب) شکل خواهد گرفت.
یکی از سیاست‌هایی که ممکن است تنش ایجاد کند، تمایل مرتس به استقلال بیشتر اروپا از آمریکا است.
او پس از بسته شدن صندوق‌های رأی به شبکه خبری آلمانی DW گفت:”من با بسیاری از نخست‌وزیران و رهبران کشورهای اتحادیه اروپا در ارتباط هستم و برای من اولویت مطلق این است که اروپا را تا حد امکان سریع تقویت کنیم تا بتوانیم گام‌به‌گام از وابستگی به آمریکا رهایی یابیم.”
مرتس افزود:”هرگز فکر نمی‌کردم که لازم باشد چنین چیزی را در تلویزیون بگویم، اما پس از اظهارات اخیر دونالد ترامپ، مشخص شد که این دولت آمریکا به سرنوشت اروپا اهمیتی نمی‌دهد.”
او همچنین به شدت از ایلان ماسک و معاون رئیس‌جمهور آمریکا، جی‌دی ونس، به دلیل “دخالت” در انتخابات آلمان انتقاد کرد و آن را “بی‌پروا و آشکار” توصیف کرد.
چالشی که مرتس در مقام صدراعظم جدید آلمان با آن مواجه است، این است که حزب AfD، که او از آن برای ائتلاف چشم‌پوشی خواهد کرد، دومین حزب بزرگ در بوندستاگ خواهد بود. این موضوع ممکن است به AfD فرصت دهد که حضور خود را در سیاست آلمان تثبیت کند.
به گفته دوران:”استراتژی بی‌اعتبارسازی علیه AfD اجرا شد، و این حزب به عنوان یک گروه راست‌گرای افراطی و فاشیستی معرفی شد. اما یک‌پنجم جمعیت آلمان این روایت را نپذیرفتند، زیرا AfD درباره موضوعاتی صحبت می‌کند که برای رأی‌دهندگان آلمانی مهم است: مهاجرت، اقتصاد و دخالت بیش از حد دولت در زندگی مردم.”
رهبر AfD، آلیس وایدل، ۴۶ ساله و دارای مدرک دکترای اقتصاد است. او به زبان‌های انگلیسی و ماندارین مسلط است و سابقه فعالیت در گلدمن ساکس و آلیانتس گلوبال اینوستورز را دارد.
حزب AfD تنها ۱۲ سال پیش تأسیس شد، اما توانسته است تأثیر قابل توجهی بر سیاست‌های آلمان بگذارد.
∎