شناسهٔ خبر: 71539595 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

حمایت بویری از فرنگی‌کاران جدید تیم ملی قطر در گفت و گو با آنا:

مسئله دوتابعیتی‌ها سیاسی نیست/ این بچه‌ها نروند، عاقبت‌شان کارگری است

سرمربی جدید تیم ملی کشتی فرنگی قطر با حمایت از دوتابعیتی‌شدن دو کشتی‌گیر ایذه‌ای می‌گوید که این هرگز مسئله سیاسی نیست و به خاطر کمیت کشتی ایران، خوب است نفراتی که شاید هرگز راه به تیم ملی خودمان پیدا نکنند، برای سایر کشور‌ها کشتی بگیرند.

صاحب‌خبر -

ملک‌محمد بویری که به تازگی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی قطر منصوب شده است، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درباره همکاری‌اش با قطری‌ها عنوان کرد: قرارداد من تا جهانی ۲۰۲۵ زاگرب و با قابلیت تمدید است. قطری‌ها هرچند امکانات ورزشی خوبی دارند و کار حرفه‌ای انجام می‌دهند، اما در کشتی نوپا هستند و مثل کشور‌های صاحب کشتی، امکاناتی برای این رشته ندارند.

وی ادامه داد: آنها امسال سه کشتی‌گیر روس از داغستان در رشته آزاد گرفتند و اگر فدراسیون کشتی ایران کمک نمی‌کرد و بچه‌های ما آنجا نمی‌رفتند، برای فرنگی هم کشتی‎گیر از روسیه می‌آوردند.

سرمربی باشگاه سیناصنعت ایذه که یکی از تیم‌های باقدمت در لیگ برتر فرنگی است، درباره اینکه آیا به واسطه قبول مسئولیت در کشتی قطر، شاگردانش در ایذه را رها خواهد کرد؟، گفت: بیشتر اردو‌های تیم قطر در همین ایران و در شهر ایذه برگزار خواهد شد. می‌خواهم به این شکل در ایران هم به باشگاه و شاگردانم کمک شود و هم این بچه‌ها مدال‎‌شان را بگیرند.

مربی سازنده قهرمانانی، چون علیرضا مُهمدی و علی احمدی‌وفا درباره وضعیت مدعی جدید وزن ۶۰ کیلوگرم در آستانه اعزام به آلبانی تاکید کرد: احمدی‌وفا تازه به ۶۰ کیلو آمده و دو باخت در لیگ پادوبنی و لیگ برتر در این وزن داشت. خداراشکر، اما اکنون وضعیتش بهتر است و روز به روز هم بیشتر در این وزن جا می‌افتد. ۶۰-۷۰ درصد از مدعیان ۶۰ کیلوگرم در تورنمنت آلبانی حضور دارند و این محک خوبی برای احمدی‌وفاست.

بویری که به عنوان برترین مربی سازنده کشتی در سال ۱۴۰۳ انتخاب شد، درباره منتقدان دوتابعیتی شدن کشتی‌گیران ایرانی تصریح کرد: اول آنکه ورزش از سیاست جداست و این هرگز یک مسئله سیاسی نیست. دوم اینکه کمیت کشتی ایران زیاد است، درحالیکه فقط یک نفر می‌تواند ملی‌پوش شود و نفراتی که درجه دو و سه هستند، ممکن است هرگز شانس حضور در مسابقات را پیدا نکنند درشرایطی که شایستگی زیادی دارند. این بچه‌ها اگر می‌ماندند، بعد از دو سه سال نرسیدن به دوبنده تیم ملی، سرخورده شده و از کشتی می‌رفتند، عاقبت‌شان می‌شد کارگری در ایذه، اما اکنون فرصت کشتی گرفتن در جایی دیگر برای‌شان مهیاست. ضمن اینکه از نظر مالی هم تامین می‌شوند و البته تمرینات و زندگی‌شان هم در همین ایران است. از طرف دیگر، این یک امر متداول در کشتی دنیا شده و حتی برای فدراسیون کشتی هم در بحث ترانسفر، آورده مالی دارد.

انتهای پیام/