به گزارش خبرنگار اعزامی ایکنا به قزوین، آستان مقدس امامزاده حسین (ع) که این روزها مأمن نخبگان قرآنی کشور شده، این‌بار میزبان محفل قرآنی بزرگداشت شهیدان مقاومت، سیدحسن نصرالله و سیدهاشم صفی‌الدین بود.
محفل، با تلاوتی جان‌بخش و روح‌افزا آغاز شد. سیدمحمد حسینی‌پور و وحید نظریان، دو قاری بین‌المللی، نخستین صفحات این مجلس نورانی را با نغمه‌های آسمانی خود رقم زدند. آیات وحی، در فضای ملکوتی امامزاده حسین (ع) طنین انداخت و چنان به دل‌ها نشست که صحن و شبستان را به لرزه درآورد. صدای تلاوت، همچون نَفَسی تازه در جان‌های خسته از فراق، جاری شد و دل‌های بی‌قرار را به سوی آسمان کشاند.
هنوز صدای تلاوت در فضا می‌پیچید که یک‌باره صحن آستان، زیر طنین حیدر حیدر حاضران لرزید؛ انگار تمام بغض‌های فروخورده‌ی این روزها، در این ندا فریاد می‌شد. صدا‌ها اوج گرفت، تا آنجا که ستون‌های صحن امامزاده نیز به شهادت ایستادند و شبستان، خود را در آغوش این آوای آسمانی رها کرد.
در میان این فضا، سردار رستمعلی رفیعی، فرمانده سپاه صاحب‌الامر قزوین، به پشت تریبون رفت. او از سید حسن گفت، از فرمانده‌ای که در میدان نبرد، همان‌گونه که در اندیشه‌اش، با تدبیر و استقامت ایستاد. با صدایی که صلابتش در تمام صحن امامزاده می‌پیچید، تأکید کرد که لبنان و جوانانش، سیدحسن را چونان پدر و رهبر خود می‌دانند. سپس رو به نوجوانان و جوانان حاضر کرد و با لحنی که بوی تکلیف و مسئولیت می‌داد، گفت: «پیام امام(ره) را بخوانید، رسالت خود را بشناسید.»
سردار، با نگاهی به جمعیت، گفت: «ای خدای بزرگ! در این روز‌های تلخ، که فراق یاران سنگین است، به غیر از تو اتکا نداریم. تلخی این فراق را با شیرینی ظهور حضرت ولی‌عصر (عج) جبران فرما.»
لحظاتی بعد، باز هم صدا‌ها اوج گرفت و صحن امامزاده با نغمه‌های حیدر حیدر حاضران لرزید. اما این بار، این نوای آسمانی، مقدمه‌ای بود برای تلاوت حمید شاکرنژاد، قاری بین‌المللی کشورمان. او که در تمام این سال‌ها، تلاوتش را به سرزمین دل‌ها سپرده بود، آیاتی از کلام‌الله را قرائت کرد؛ آیاتی که در اوج حزن، روح را به پرواز درمی‌آورد.
لحظاتی بعد، صحنه‌ای که دل‌ها را می‌لرزاند رقم خورد. تشییع نمادین پیکر‌های مطهر سرداران مقاومت، سیدحسن نصرالله و سیدهاشم صفی‌الدین، در میان اشک‌ها و گل‌هایی که به نشان احترام نثار پیکر‌های شهدا می‌شد. این پیکر‌ها به صورت نمادین و روی دوش خادمان امامزاده حسین (ع) تشییع شد. جوانانی که با دستان لرزان گل‌ها را بر دوش این تابوت‌ها می‌ریختند، می‌دانستند که این گل‌ها نه تنها نمادی از احترام، که گواهی بر عهدی ابدی است؛ عهدی که در این محفل قرآنی بسته شد.
همزمان با این صحنه پرشور، مرتضی سلیمانی، ذاکر اهل‌بیت (ع)، با نوایی که دل‌ها را به لرزه درمی‌آورد، مرثیه‌سرایی کرد. کلماتش، گویی زبان حال آنانی بود که در این روزها، جانشان از داغ یاران مقاومت شعله‌ور شده است و سرانجام، قاسم مقدمی، قاری کشورمان، با تلاوتی شورانگیز، نقطه پایانی بر این مجلس نورانی گذاشت. تلاوتی که نه تنها در گوش‌ها، که در دل‌ها ماندگار شد؛ همچون یاد شهدایی که با خون خود، نامشان را بر لوح تاریخ حک کردند.
امشب، در صحن مقدس امامزاده حسین (ع)، دل‌ها با قرآن پیوند خوردند، اشک‌ها با تلاوت درآمیختند و نوای حیدر حیدر، همچون آوایی ماندگار، بر تار و پود این شب، تا همیشه حک شد.