لطفاً خودتان را معرفی کنید و از سابقه فعالیتتان در صنعت بازی‌سازی بگویید.
من مهدی قناعت‌زاده هستم، فارغ‌التحصیل مهندسی کامپیوتر و بیش از ۱۰ سال است که در زمینه توسعه بازی‌های ویدئویی فعالیت می‌کنم. در طی این سال‌ها، روی پروژه‌های متعددی کار کرده‌ام، اما ساخت بازی «رئیسعلی دلواری: نبرد با استعمار» برای من تجربه‌ای خاص و متفاوت بود.
ایده ساخت این بازی چگونه شکل گرفت و چه انگیزه‌ای پشت این پروژه بود؟
ایده این بازی از علاقه شخصی من و تیمم به تاریخ و شخصیت‌های قهرمانانه ایران شکل گرفت. رئیسعلی دلواری یکی از نمادهای مقاومت در برابر استعمار است، اما متأسفانه بسیاری از جوانان اطلاعات چندانی درباره او ندارند. ما می‌خواستیم با زبانی جدید، یعنی بازی‌های رایانه‌ای، داستان این قهرمان را برای نسل جدید بازگو کنیم.
تولید این بازی چقدر زمان برد و چه افرادی در تیم توسعه حضور داشتند؟
توسعه این بازی از تابستان ۱۴۰۲ آغاز شد و اولین نسخه آن در پاییز ۱۴۰۳ منتشر شد. تیم ما شامل رضا غریبی به‌عنوان مدیر پروژه، علی دوانی در نقش برنامه‌نویس و چندین طراح، هنرمند و صداگذار بود. ما یک گروه کوچک اما متعهد بودیم که هدفمان ارائه یک بازی باکیفیت بود.
چه ویژگی‌هایی این بازی را از سایر عناوین مشابه متمایز می‌کند؟
این بازی چند ویژگی برجسته دارد. اول از همه، روایت تاریخی آن که بازیکن را در بطن جنگ جهانی اول و مقاومت جنوب ایران قرار می‌دهد. همچنین، گیم‌پلی اکشن و دفاعی بازی به‌گونه‌ای طراحی شده که بازیکن باید با استراتژی مناسب از مواضع خود دفاع کند. محیط‌های بازی با الهام از مناطق واقعی بوشهر طراحی شده و صداگذاری کاراکترها با گویش محلی، تجربه‌ای منحصربه‌فرد را برای بازیکن رقم می‌زند.
استقبال از این بازی چگونه بوده و آیا برنامه‌ای برای گسترش آن دارید؟
خوشبختانه استقبال بسیار خوبی از این بازی شده است. به‌ویژه بعد از کسب جایزه غزال زرین در جشنواره فجر، توجهات بیشتری به آن جلب شد. ما در حال کار روی به‌روزرسانی‌های جدید هستیم که شامل مراحل اضافی، بهبود گرافیک و حتی قابلیت چندنفره می‌شود.
در حال حاضر این بازی روی چه پلتفرم‌هایی عرضه شده و آیا برنامه‌ای برای نسخه‌های دیگر دارید؟
در حال حاضر، این بازی برای پلتفرم اندروید منتشر شده است. البته قصد داریم در آینده نسخه‌ای برای رایانه‌های شخصی نیز عرضه کنیم تا دامنه بازیکنان را گسترده‌تر کنیم.
یکی از چالش‌های اصلی بازی‌های داخلی، رقابت با نمونه‌های خارجی است. شما این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قطعاً بازی‌های خارجی رقیبان قدرتمندی هستند و کیفیت بالایی دارند. اما مزیت ما این است که بازی ما بومی‌سازی شده و از نظر فرهنگی به مخاطب ایرانی نزدیک‌تر است. استفاده از محیط‌های ایرانی، روایت تاریخی و گویش فارسی از جمله عواملی هستند که می‌توانند مخاطب داخلی را جذب کنند.
به نظر شما بازی‌های تاریخی و بومی چقدر می‌توانند در جذب مخاطب موفق باشند؟
بازی‌های تاریخی اگر به‌درستی ساخته شوند، نه‌تنها جذاب هستند بلکه می‌توانند تأثیر فرهنگی بزرگی داشته باشند. امروز جوانان ساعت‌ها وقت خود را صرف بازی‌های ویدئویی می‌کنند، پس چرا از این بستر برای معرفی شخصیت‌های تاریخی و وقایع مهم کشورمان استفاده نکنیم؟ بازی‌های موفقی مانند «Assassin’s Creed» نشان داده‌اند که تاریخ می‌تواند به‌خوبی در قالب بازی روایت شود.
حمایت‌های دولتی از بازی‌سازان مستقل چگونه است؟ آیا شما در طول توسعه این پروژه از حمایت خاصی برخوردار شدید؟
متأسفانه حمایت چندانی از سوی نهادهای دولتی دریافت نکردیم. بازی‌سازان مستقل در ایران با چالش‌های متعددی مواجه‌اند، از جمله کمبود منابع مالی و نبود حمایت‌های زیرساختی. امیدوارم در آینده نگاه جدی‌تری به این صنعت شود.
آیا برنامه‌ای برای ورود به بازارهای بین‌المللی دارید؟
بله، اما برای ورود به بازارهای جهانی نیاز به سرمایه‌گذاری و تبلیغات گسترده داریم. بازی‌های تاریخی ظرفیت بالایی برای جذب مخاطب بین‌المللی دارند، به شرطی که بازاریابی درستی انجام شود.
و در پایان، چه پیامی برای علاقه‌مندان به بازی‌های رایانه‌ای و توسعه‌دهندگان جوان دارید؟
اگر به بازی‌سازی علاقه‌مند هستید، از یادگیری و تجربه نترسید. این صنعت به خلاقیت و پشتکار زیادی نیاز دارد، اما اگر با علاقه وارد آن شوید، می‌توانید آثار ارزشمندی خلق کنید. امیدوارم که روزی شاهد رشد بیشتر بازی‌های ایرانی در سطح جهانی باشیم.
∎