شناسهٔ خبر: 71504776 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایسنا | لینک خبر

نوروز، رویدادی جهانی مثل بهار

۱۵ سال قبل یعنی ۴ اسفند سال ۸۸ بود که مجمع عمومی سازمان ملل  با تصویب قطعنامه‌ای روز اول فروردین را به عنوان روز جهانی نوروز به تصویب رساند تا نوروز یک مناسبت بین‌المللی باشد.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایسنا، خراسان نوشت: اسفند که از راه می‌رسد همه‌چیز خبر از حال و هوای زیبای بهار و از راه رسیدن نوروز می‌دهد. نوروزی که برای ما مردم ایران روزی نو است و فرصتی برای تازه شدن. یک عید باستانی همراه بهار و رستاخیز طبیعت که کمک می‌کند جسم و جان‌مان از عمق وجود با دنیا تازه شود. بد نیست بدانید مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ سه‌شنبه ۴ اسفند ۱۳۸۸ با تصویب قطعنامه‌ای روز ۲۱ مارس برابر با اول فروردین را در چارچوب ماده ۴۹ به عنوان روز جهانی نوروز به تصویب رسانده و در تقویم خود جای داد، یعنی از آن روز، نوروز ما ایرانی‌ها یک مناسبت بین‌المللی محسوب می‌شود.

 چرا نوروز؟
بد نیست بدانید قطعنامه نوروز به ابتکار نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد و با همکاری جمهوری
 آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ترکیه،
 ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان آماده و به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شد، ضمن این‌که ۳ کشور هند، آلبانی و مقدونیه هم در روز رای‌گیری به کشورهای تهیه‌کننده این قطعنامه پیوستند.
 انتخاب نوروز از ریشه‌های باستانی و اهمیت فرهنگی غنی آن ناشی می‌شود. نوروز که توسط بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در چندین کشور و فرهنگ گرامی داشته می‌شود، از مرزهای جغرافیایی فراتر می‌رود و ارزش‌های جهانی مانند صلح، همبستگی، پویایی و تفاهم متقابل را ترویج می‌کند. تاریخچه آن که به هزاران سال پیش برمی‌گردد، بر اهمیت آگاهی از محیط زیست و تجدید طبیعت تاکید می‌کند و آن را با قرن ۲۱ بسیار مرتبط می‌کند. نوروز را در بیشتر کشورهای خاورمیانه، آسیای میانه، قفقاز، شبه قاره هند و بالکان جشن می‌گیرند از جمله در
 ایران، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ترکیه، جمهوری آذربایجان، قرقیزستان، 
قزاقستان، ازبکستان، پاکستان و کردستان عراق. جغرافیای پهناور جشن نوروز و همزمانی آن با بهار طبیعت در نیمکره شمالی و پیشینه باستانی آن و تاکید این جشن بر نوع‌دوستی و مهرورزی در میان جهانیان، باعث توجه سازمان ملل و دیگر کشورها به نوروز شد.
محتوای این قطعنامه چیست؟
این قطعنامه در ۱۷ بند مقدماتی و ۵ بند اجرایی تنظیم شده که بندهای اجرایی آن به این شرح است: ۱. شناسایی اول فروردین برابر با ۲۱ مارس به عنوان روز بین‌المللی نوروز ۲. استقبال از تلاش کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند برای حفظ و توسعه فرهنگ و سنت‌های نوروزی ۳. تشویق دیگر کشورها به آگاه‌سازی در مورد نوروز و سازمان دهی مراسمی در بزرگداشت نوروز به طریق مقتضی ۴. درخواست از کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند برای پژوهش پیرامون تاریخ و سنت‌های نوروزی با هدف انتشار آگاهی در مورد میراث نوروز در میان جامعه بین‌المللی ۵. دعوت از کشورهای علاقه مند، نظام ملل متحد، کارگزاری‌های تخصصی ملل متحد به‌ویژه یونسکو، صندوق‌ها و برنامه‌های ملل متحد، سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای و سازمان‌های غیردولتی برای شرکت در مراسم نوروزی.
 پیروزی در دیپلماسی فرهنگی 
تصویب این قطعنامه، پیروزی مهمی برای دیپلماسی فرهنگی بود. سازمان ملل با به رسمیت شناختن رسمی نوروز، بستری را برای تبادل فرهنگی و تفاهم متقابل فراهم کرد. این روز فرصتی برای جشن گرفتن سنت‌های متنوع مرتبط با نوروز و ارزش‌های مشترک آن است. فرهاد نظری، مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار تاریخ ایران که در زمان مدیریت او، آیین نوروز ثبت جهانی شد مدتی قبل درباره این اتفاق به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «نوروز و یلدا جزو عزیزترین ایام سال برای ایرانیان هستند. این آیین ارزش‌هایی دارد که باید از چندین بعد آن را بررسی کرد. نه تنها بعد فرهنگی، بلکه بعد طبیعی این آیین نیز منحصربه‌فرد و شورانگیز است. به عنوان مثال هفت‌سین برآمده از زندگی کشاورزی ایرانیان است. هفت بذری که ایرانیان می‌کاشتند، از کرمانشاه و تبریز تا بقیه شهرها و وقتی هر کدام از این بذرها رشد می‌کرد و قابلیت پرورش داشت، جزو بذرهایی قرار می‌گرفت که در سفره هفت‌سین به‌کار می‌رفت». وی معتقد است: «نوروز یک لحظه تقویمی است نه یک زمان قراردادی. شکل‌گیری روز اول نوروز هرگز با قرارداد انسانی نبوده است. برخلاف مناسبت‌های اعتباری، نوروز لحظه تقویمی است که در آن زمان کشف شده است. در واقع در بعد زمان لحظه نوروز خاص‌ترین حالت از طبیعت و شور زندگی است که ایرانیان آن را کشف کردند و از بعد دیگر این مسئله بسیار در معیشت‌شان تاثیرگذار بود».

جشن جهانی نوروز
نخستین دوره «جشن جهانی نوروز» در روز ۷ فروردین ۱۳۸۹ در تهران برگزار شد.

در این جشن، روسای جمهور ایران، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان و عراق؛ وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان و معاون نخست‌وزیر ترکیه حضور داشتند. 
دومین دوره این جشن در ۷ فروردین ۱۳۹۰ در سعدآباد تهران برگزار شد. در این جشن روسای  جمهور ایران، تاجیکستان، عراق، افغانستان، ارمنستان و ترکمنستان و مقاماتی در دیگر کشورها حضور داشتند. به پیشنهاد امامعلی رحمان رئیس‌جمهور تاجیکستان مقرر شده‌است مراسم سومین جشن جهانی نوروز در فروردین ۱۳۹۱ در این کشور برگزار شود. کابل پایتخت افغانستان هم در ۷ فروردین ۱۳۹۳ خورشیدی، میزبان چهارمین دوره جشن جهانی نوروز بود. حامد کرزی، رئیس‌جمهور وقت افغانستان در ارگ ریاست‌جمهوری در کابل، از حسن روحانی، امام‌علی رحمان و ممنون حسین، روسای جمهور ایران، تاجیکستان و پاکستان، به همراه مقام‌های ارشد دیگر کشورهای حوزه جغرافیایی نوروز در حالی میزبانی کرد که این دوره آخرین جشن جهانی نوروز بود.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام